Hermine Ingen Housz-Menalda ik heb aan de vorige actiegroepen/stichtingen die ik heb opgericht het gevoel overgehouden dat je als eenling een heleboel kunt doen aan misstanden: vooral het succes van 'Red ons Rivierlandschap' heeft me dat geleerd, dat leek ook een onbegonnen strijd van David tegen Goliath. Je moet ergens beginnen te trekken, dan vind je medestanders en dan komt het aan het rollen. Vlees=Leed is er nu ook weer een voorbeeld van. Tja- wat maakt een dierenvriend tot een dierenvriend?
Mijn landelijke achtergrond kan het niet wezen: ik heb
mijn hele leven in een stad gewoond. Wel dochter van
een natuurfotograaf, door vaders al vroeg naar buiten
gesleept en gewezen op al het moois dat daar groeit
en bloeit. Misschien vandaaruit een diepe verbondenheid
met de natuur: -"Mij groet het altemale/wat God
geschapen heeft" (Guido Gezelle) De ergste uitwas van dat superioriteitsdenken vind
ik de bio-industrie, waar de wreedheid tot systeem is
verheven. Het dier als gebruiksvoorwerp, die totale
ontkenning van de intrinsieke waarde van een dier. Het
doet me inderdaad aan de concentratiekampen denken. U bent toch ook niet een stuk vlees van ...kilo |