Klik op het rode driehoekje () om de link te volgen naar het artikel.

Deze tekst is een gedeelte van het Contactblad "Relatie Mens en Dier" met toestemming overgenomen van de stichting Rechten Voor Al Wat Leeft.

Nieuwjaar
Zwerfkatten
Vleesconsumptie en klimaat
Waar zitten wij op?
Geen massaal afschot ganzen in Overijssel
Maar wel weer afschot schipholganzen
Jagersmentaliteit
Natuurmonumenten en jacht
Einde dierproeven nabij??
Nog eens: kakkerlakken
Euthanasie bij honden na bijtincidenten
Padden uit de put

Nieuwjaar
Het nieuwe jaar is nog maar heel jong en wij willen u allen een heel voorspoedig, gelukkig en gezond 2017 toewensen! Wij hopen dat dit jaar ook voor de dieren wat verbetering mag brengen! Soms lijkt het erop dat de ontwikkelingen stilstaan. Soms gaan we een stapje vooruit en dan weer twee stappen terug. Maar juist dan is het de kunst de moed erin te houden, u op uw plaats en wij op de onze. Laten we, zolang de gezondheid het toelaat, zo veel mogelijk proberen te betekenen voor de állerkwetsbaarste en meest misbruikte groep in ons land en in de wereld: de dieren.

Ook hopen we dat u ons financieel wilt blijven steunen! Wij verloren dit jaar veel trouwe donateurs door verhuizing naar een verpleeghuis of door overlijden. Ook minder rooskleurige financiële omstandigheden of vooruitzichten hieromtrent waren vaak een reden om af te haken. Kent u mensen die ook om dieren geven? Geeft u hen eens ons contactblad door en vraag of zij ook donateur willen worden! Met elke bijdrage, groot of klein, zijn wij blij! Wilt u extra contactblaadjes om door te geven aan anderen? Mailt of belt u ons en wij zenden ze u graag toe! Hoe meer donateurs we hebben, des te meer dieren in ellendige omstandigheden we kunnen steunen!

Zwerfkatten
– Wij doen weer een beroep op u!
Wij ontvingen een noodkreet van Stichting Scheldekat in Vlissingen, één van onze zwerfkatprojecten. Het toenemend aantal zwerfkatten is een groot probleem in Zeeland. Het gaat om honderden katten per jaar, waarvan het merendeel kittens die er slecht aan toe zijn. In oktober 2016 was het aantal gevangen katjes vanaf januari van dat jaar al net zo groot als van het hele jaar 2015.

Oorzaken: Steeds meer mensen hebben een krappere beurs en moeten noodge­dwong­en hun kat op straat zetten, omdat zij de kosten voor het afstaan aan een asiel niet kunnen betalen. Ook nemen mensen graag een kitten in huis, maar hebben geen geld voor castratie, waardoor het dier zich na enkele maanden al kan voortplanten en de jongen op hun beurt ook weer zorgen voor nageslacht. Zo kan het houden van één ongecastreerde kitten in anderhalf jaar al resulteren in een groep van 18 katten en kittens, zoals de medewerkers van de stichting onlangs ontdekten in Zeeuws-Vlaanderen. Omdat de eigenaar al deze dieren niet allemaal in huis kon of wilde houden, gingen ze zwerven in de buurt. Na diverse vangacties zijn de katten en kittens bij enkele pleeggezinnen geplaatst, die nu zorgen dat de katjes uiteindelijk op een goede, veilige plaats verder kunnen opgroeien. Dit is slechts een voorbeeld van een situatie waar mensen een vertederend kitten in huis nemen zonder over de (financiële) gevolgen en verantwoordelijkheden na te denken. Ook lijken dieren meer en meer een wegwerpartikel te worden. Zelfs toen het in november 2016 ‘s nachts al vroor, zijn diverse zéér jonge kittens aan de kant van de weg en uit de bermen gered.

Stichting Scheldekat heeft ruim 30 pleeggezinnen en vrijwilligers met andere taken, die op alle uren van de dag bezig zijn met het redden en opvangen van deze kwetsbare dieren. De stichting krijgt geen subsidie en is afhankelijk van donaties en giften. Per jaar bedragen hun dierenartskosten alleen al meer dan 50.000 euro. Wij steunen deze stichting al jaren. Wilt u ons daarbij helpen met een extra bijdrage? Wij zijn zo vrij voor dit doel een acceptgirokaart bij te sluiten. Iedereen die hierbij wil helpen willen wij bij voorbaat heél hartelijk danken!

Vleesconsumptie en klimaat
De vee-industrie is eén van de grootste veroorzakers van de klimaatproblemen door de opwarming van de aarde. Doordat er veel te veel dieren worden gefokt en gemest is de uitstoot van broeikasgassen immens groot. Ondanks de klimaattop in Parijs is de kans voorlopig klein dat hier verandering in komt. Ieder land mag zelf weten op welke manier het de problemen gaat aanpakken en dus richt men zich op alternatieve energie, elektrische auto’s en van alles en nog wat, behalve op de veehouderij. Deze wordt angstvallig buiten schot gehouden. We kunnen zo slecht afstand doen van ons stukje vlees en de veehouderij levert nu eenmaal, zeker door de export, heel veel geld op. De Nederlandse overheid (Nederland is de grootste exporteur van veelal levend vee) wil hier kennelijk geen afstand van doen en probeert zodoende de klimaatdoelen te halen zónder de veehouderij hierbij aan te pakken.

In een rapport van de FAO, de voedselorganisatie van de Verenigde Naties (‘Livestock’s long shadow’, oftewel ‘De lange schaduw van de veehouderij’) wordt alarm geslagen over de enorme impact die de veehouderij heeft op het klimaat. “Een grote bedreiging voor het milieu” wordt de vee-industrie genoemd, waar “snel ingegrepen moet worden”. Zo stoot de veehouderij 18% méér broeikasgassen uit dan het wereldwijde transport, is verantwoordelijk voor 65% van het lachgas, 37% van het methaan en 64% van alle ammoniak en is, volgens het FAO-rapport, een belangrijke oorzaak van de afbraak en vervuiling van land en water en levert de grootste bijdrage aan de ernstigste milieuproblemen van vandaag. Volgens de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) stoot de vee-industrie 7.000.000.000.000 kilo (!) broeikasgas uit en is hiermee eén van de grootste vervuilers op aarde.

Waarom horen we hier maar zo weinig over? De vleesconsumptie en vee- en vlees­export zijn kennelijk een paar van de heiligste huisjes……..

Denemarken denkt erover een z.g. vleestaks in te voeren, een extra belasting op vlees en vleeswaren, om zodoende de vleesconsumptie te verminderen. Het zou een goede zaak zijn als ook Nederland dat ging doen. Maar ook moet de veestapel veel en veel kleiner worden! Het is ónbegrijpelijk dat een paar jaar geleden Brussel  het melkquotum heeft afgeschaft, met het gevolg dat er weer een enorme uitbreiding plaatsvond! Nu moet de zaak weer worden teruggedraaid omdat we met onze melk geen raad meer weten en de uitstoot van fosfaten naar een kritische grens steeg!
En dan de biologische sector…………..! Hoe wij ook achter de biologische producten staan, een óngebreidelde uitbreiding van biologische pluimvee- en varkensstallen zorgt weer voor veel fijnstof, waardoor omwonenden veel last krijgen van de luchtwegen. Kortom, er moet in elk geval niet alleen een stop op de uitbreiding komen, maar zelfs een forse vermindering van het aantal dieren. Willen de klimaatdoelen gehaald worden, dan zullen de overheid én de agrarische sector hier toch eéns aan moeten geloven.

Waar zitten wij op?
Al eerder schreven wij over leerproducten (contactblad april 2015) en dan met name over de kleine leren artikelen zoals portemonnees, handschoenen, tasjes enz. De kopers/eigenaren hiervan weten meestal niet dat er een reële kans bestaat dat deze producten van hondenleer gemaakt zijn. Er zijn namelijk zeer veel groothandel-retailers die goedkoop leer uit China importeren. In de winkel gaat men u heus niet vertellen dat uw handschoenen hoogstwaarschijnlijk van hondenleer zijn gemaakt, met alle hemeltergende gruwelijkheden vandien als het om de behandeling en doding van de honden gaat.

Maar onlangs kwam er ook nieuws naar buiten over leren autobekleding. Dit komt uit Brazilië en wordt van koeienleer gemaakt. Wij citeren hieronder de belangrijkste gedeelten uit een persbericht van de dierenorganisatie PETA:

“Een nieuwe video-onthulling van PETA US met daarin onderzoeksmateriaal van de niet gouvernementele organisatie Repórter Brasil, in acht Braziliaanse veeboerderijen die leer aan JBS SA - ‘s werelds grootste rundvlees-producent en leerverwerker - leveren, onthult dat koeien gebrandmerkt worden in het gezicht zonder pijnbestrijding, geslagen en behandeld met elektrische schokken, voordat hun keel wordt doorgesneden en ze worden gevild voor de productie van de lederen interieurs die worden aangeboden door General Motors, Volkswagen, Toyota en andere grote, wereldwijde autofabrikanten.”

Voor één leren auto-interieur moeten zo’n drie koeien die verschrikkelijke en wrede behandeling ondergaan.

“De ooggetuige zag dat kalfjes bij hun moeder werden weggesleept, aan hun oren en staart omhoog werden getrokken en dat koeien leden aan open, bloederige wonden. Het vee werd in smalle loopschachten  gedwongen, waar ze elkaar in paniek vertrapten, en werden behandeld met elektrische schokken om hen in de volle vrachtwagens te dwingen op weg naar JBS slachthuizen waar hun keel werd doorgesneden en hun huid werd afgestroopt.”

“Brazilië heeft een van de grootste veestapels ter wereld - 219 miljoen koeien, die een landoppervlakte innemen dat vergeleken kan worden met de grootte van Frankrijk, Duitsland en Oekraïne bij elkaar. Slechts enkele decennia geleden was een groot gedeelte van dit gebied bedekt met weelderig en waardevol regenwoud.”

“JBS produceert jaarlijks 10 miljoen huiden in 26 fabrieken die over drie continenten zijn verdeeld. Naast auto-interieurs wordt het leer ook gelinkt aan mode-retailers zoals Puma, Reebok en Adidas.”

Waarschuwing
Koop géén auto met een leren interieur (synthetisch zit net zo prettig, oogt net zo mooi en is bovendien goedkoper!) géén leren bankstel en zo min mogelijk andere producten van leer!

Geen massaal afschot ganzen in Overijssel
Hoe makkelijk een provincie zomaar vergunningen afgeeft om te jagen is maar weer eens gebleken in de provincie Overijssel. Zonder gegronde reden gaf deze provincie ontheffingen af om in praktisch heel Overijssel massaal grauwe ganzen en kol­ganzen gedurende zomer en winter te verjagen met ondersteunend afschot. Maar om de ganzen te mogen bejagen moet er wel sprake zijn van een aantoonbare schade aan weide­grond of landbouwgewassen. Wel, de provincie had besloten dat er ook ganzen mochten worden afgeschoten zónder dat er een verband was met door ganzen veroorzaakte schade. In de hele provincie waren deze twee ganzensoorten dus vogelvrij. De Vogelbescherming heeft dit absurde besluit van de provincie aangevochten bij de Raad van State en met succes! Op 5 oktober j.l. heeft de Raad van State het provincie-besluit nietig verklaard. Er waren namelijk geen cijfers over opbrengstvermindering bekend bij de provincie. In een belangrijk deel van Overijssel mag nu niet op de ganzen worden gejaagd. In enkele delen van de provincie mag alleen dán een ontheffing worden afgegeven om de ganzen af te schieten als er eerst door de provinciebestuurders degelijk onderzoek is gedaan naar schade aan de gewassen.

Maar wel weer afschot schipholganzen
Ondanks het pleidooi van de Partij voor de Dieren om op de velden rond Schiphol te stoppen met het afschieten van ganzen, omdat dit juist veel meer gevaar oplevert voor het vliegverkeer, is besloten dat de ganzenjacht daar toch weer mag doorgaan. Bij ieder schot vliegen de ganzen (en andere vogels!) in paniek massaal op en het risico is dan juist groot dat er een vogel in een propeller terecht komt. Toch heeft de overheid hiertoe besloten. Ónbegrijpelijk!

In ons vorige contactblad hebt u kunnen lezen dat staatssecretaris Dijksma zou gaan onderzoeken of er andere gewassen zouden kunnen worden geteeld op de velden rond Schiphol, gewassen die níet aantrekkelijk zijn voor ganzen. Dan zou het hele Schipholganzenprobleem opgelost zijn. Maar omdat e.e.a. niet zo snel kon worden gerealiseerd (wat begrijpelijk is natuurlijk!) is besloten om voorlopig toch maar weer op afschot over te gaan. (Vergassing, zoals de laatste jaren helaas gebruikelijk was, mag nu immers - gelukkig - voorlopig niet meer, omdat de vangmethode van de ganzen momenteel bij wet verboden is).

Op deze manier tracht de overheid de burger gerust te stellen door te laten zien dat ze "er alles aan doet" om het vliegverkeer zo veilig mogelijk te maken, zodat de passagier niet uit angst het vliegtuig gaat mijden. Het zou verstandiger en meer verantwoord zijn als de overheid de ganzen op en rond Schiphol gewoon met rust zou laten. Dat zou vele malen veiliger zijn voor de passagiers én voor de ganzen!

Jagersmentaliteit
Het volgende laat weer eens zien hoe wreed jagers te werk kunnen gaan: In Herefordshire (Engeland) zijn door een dierenorganisatie undercover-opnamen gemaakt die laten zien hoe levende jonge vosjes worden afgeleverd bij de kennels van de jachtvereniging South-Herefordshire Hunt. Verder tonen de videobeelden hoe een vosje uit een kennel wordt gehaald en levend voor de jachthonden wordt geworpen. Daarna is te zien hoe een dood vosje in een rijdende bak wordt gegooid en hoe er een nieuw levend vosje wordt gepakt om hetzelfde lot te ondergaan.

Deze "trainingsmethode van jachthonden" is illegaal. De Britse politie is een onderzoek begonnen aan de hand van de videobeelden en heeft 5 personen gearresteerd. Ze zijn echter, hangende het politieonderzoek, op borgtocht vrijgelaten. Het is toch vurig te hopen dat deze lieden er niet met een kleine geldboete vanaf komen! Op internet loopt een petitie om internationale druk uit te oefenen op de Britse politie en de Koninklijke Dienst Vervolging van Wetsovertredingen, om zeker te stellen dat het recht zijn loop zal hebben en dat anderen ervan weerhouden zullen worden om dergelijke wreedheden te begaan. Wilt u de petitie tekenen? Google dan naar: Prosecute fox cub killers from South Herefordshire Hunt.

Natuurmonumenten en jacht
Helaas moeten wij ook nu weer constateren dat Vereniging Natuurmonumenten ook niet vies is van jagen. In het Deelerwoud, een prachtig gebied tussen de Hoge Veluwe en de Veluwezoom, wordt al 15 jaar niet gejaagd. En dat is te merken. Er is in die tijd een veel natuurlijker situatie ontstaan. De edelherten en damherten die er lopen waren voorheen nog erg schuw voor mensen, maar de dieren zijn in die 15 jaar veel minder schuw geworden. Iedereen was tevreden. Wandelaars konden de herten rustig bekijken zonder dat de dieren wegliepen, en de achterban van Natuurmonumenten had ook te kennen gegeven dat zij vaker wilde dieren wilde zien. Dat was de uitkomst van een grote enquête die de organisatie in 2013 hield over de vraag hoe men vond dat we in Nederland met groot wild moeten omgaan.

In 2001 begon het als een proef om geen herten en ook geen zwijnen meer te schieten. In 2015 werd definitief door Natuurmonumenten besloten om de situatie zo te laten en geen afschot meer toe te passen. Zelfs in maart 2016 bevestigde Natuurmonumenten nog eens dit besluit!

Helaas….. eind oktober 2016 bleek dat Natuurmonumenten zich niet aan zijn woord heeft gehouden. Blijkbaar beïnvloed door klachten van omwonenden vlak buiten het gebied was het besluit weer ingetrokken. Argument: de stand van de dieren zou “onbeheersbaar” zijn geworden! En dat terwijl in 2015 door de vereniging nog werd bekendgemaakt dat de grootte van de populatie edelherten zich had gestabiliseerd en ook bij de damherten werden al veel minder kalveren geboren dan toen er nog werd gejaagd. Hoezo dan “onbeheersbaar”? Ook was er geen sprake van overbegrazing. Maar aan de rand van het gebied zouden wel herten te zien zijn geweest. En dat wordt kennelijk door omwonenden niet verdragen.

Door de jacht weer toe te staan, gaat Natuurmonumenten faliekant tegen de wens van haar leden in. In plaats van eventuele problemen aan de rand van het gebied op diervriendelijke manier op te lossen (bijvoorbeeld een hek), wordt het Deelerwoud weer jachtterrein. De dieren zullen weer schuw worden en niet meer te zien zijn voor de wandelaars.

Einde dierproeven nabij??
In ons vorige contactblad schreven we over een geweldige ontwikkeling die het mogelijk maakt d.m.v. een z.g. chip-orgaan proeven te doen om de werkzaamheid van medicijnen te onderzoeken: d.m.v. een klompje stamcellen van het hart, een darm of een ander orgaan in een chip in te brengen. Bij het inbrengen van een medicijn verschijnt een ’uitdraai’ met daarop de werking van het medicijn op dat orgaan. Deze geweldige vinding, die nu nog in de kinderschoenen staat, kan in de nabije toekomst héél wat dierenleed voorkomen en vele dierenlevens sparen. En de uitkomsten van deze proeven zullen hoogstwaarschijnlijk veel betrouwbaarder zijn dan dierproeven!

In mei van dit jaar lanceerde Staatssecretaris van EZ, Martijn van Dam ook nog eens een zeer ambitieus plan: Het uitfaseren van alle dierproeven in ons land, met als uiteindelijk doel dat in 2025 álle dierproeven in Nederland tot het verleden behoren! Van Dam zou graag zien dat in 2025 Nederland de wereldleider wordt in proefdiervrije innovaties. Het NCad (Nationaal Comite advies dierproevenbeleid) is gevraagd een afbouwschema van dierproeven op te stellen.

Nog eens: kakkerlakken
In het oktobernummer 2016 van ons contactblad schreven we over de z.g. Robot-kakkerlak, over de afschuwelijke mishandeling van kakkerlakken: een instrumentje als “speeltje voor kinderen”, waarmee ze een kakkerlak kunnen mishandelen en verminken, zódanig dat ze het diertje kunnen “besturen” met een IPhone.

Weer een nieuwe vinding: kakkerlakkenmelk. Er bestaat een kakkerlakkensoort die geen eitjes legt, maar levende jongen baart in z.g. broedzakjes. De moeder voorziet haar jongen van voedsel door middel van een malachite stof die kristallen (omgeven door proteïne), suiker en vet bevat, zoals zoogdierenmoeders hun jongen voeden met moedermelk. Experts beweren dat deze kakkerlakkenmelk de meest calorierijke substantie op aarde is en een hoog gehalte aan proteïne bevat, die vrijwel onmiddellijk in het lichaam wordt omgezet in energie. De kristallen in de moedermelk van deze kakkerlakken lossen verbazend snel op. Atleten hebben hier wel belangstelling voor, omdat zij een snelle aanvulling van proteïnen willen om daarmee hun spieren te herstellen en versterken na grote inspanningen.

Het lijkt echter niet aannemelijk dat de consument veel interesse zal hebben in een middel dat uit kakkerlakken is gemaakt. Hoewel, feit is dat er al wel (hoe kun je het bedenken?) eiwit uit krekelmeel bestaat. We moeten er niet aan denken wat er met de kleine diertjes gebeurt om tot  een eiwitproduct te komen. We schreven al eerder over de bereiding van insecten voor consumptie of verwerking in bepaalde producten, waarbij bijvoorbeeld krekels levend op een kookplaat worden gelegd….. Men gaat er blijkbaar van uit dat insecten geen gevoel hebben.

Synthetische kakkerlakkenmelk

Euthanasie bij honden na bijtincidenten
Sinds juni 2014 mogen honden niet meer zomaar geëuthanaseerd worden als het dier gebeten heeft of anderszins agressief of gevaarlijk gedrag vertoont. Eerst moet onderzocht worden of de hond nog trainbaar is en het gedrag dus verbeterd kan worden. Ondanks dit verbod komt het nog herhaaldelijk voor dat dierenartsen een hond laten inslapen waarbij dit onderzoek niet eerst heeft plaatsgevonden.

Op 31 oktober 2016 is door Comité Dierennoodhulp, Stichting Dier & Recht, Stichting Een Dier Een Vriend (EDEV), Stichting Rottweiler Nederland en Stichting Rechten voor al wat leeft de volgende gezamenlijke brief gestuurd naar het bestuur van de beroepsgroep van  dierenartsen, de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD):

“In het Besluit Houden van Dieren (onderdeel van de Wet Dieren), dat in juni 2014 in werking is getreden, staat in artikel 1.10 heel duidelijk omschreven dat honden niet meer zomaar om hun gedrag gedood mogen worden. Alleen als het gedrag van de hond niet corrigeerbaar is, dus door training niet te veranderen, mag de hond gedood worden door  een dierenarts. In de uitleg van dit artikel staat: ‘Van niet te corrigeren gevaarlijke gedragskenmerken, genoemd onder e, is sprake indien door een deskundige is vastgesteld dat het dier een gevaar voor zijn omgeving oplevert. Bovendien moet dit gevaar niet kunnen worden weggenomen door het volgen van cursussen of trainingen met het dier.’

De reden dat wij als dierenbelangenorganisaties ons nu tot u wenden, is dat wij helaas hebben moeten constateren dat er nog altijd veel dierenartsen zijn die een hond doden alleen omdat de eigenaar hen dat verzoekt en beweert dat de hond gevaarlijk is. De dierenarts verzuimt in zulke gevallen dan om het Besluit Houders van Dieren na te leven en er eerst een onafhankelijke deskundige bij in te schakelen, die de hond grondig bekijkt om te zien of dat werkelijk zo is en of de hond niet trainbaar is. En, als de hond dan inderdaad als gevaarlijk zou worden beoordeeld door die deskundige, dan zou vaak alleen al door het dragen van een goede muilkorf het gevaar kunnen worden weggenomen.

Omdat dit een kwestie is van leven of dood voor menige hond, vragen wij ons af of u dit artikel uit het Besluit Houders van Dieren voldoende bij dierenartsen onder de aandacht heeft gebracht en dus ook hoe zij naar dit artikel zouden moeten handelen. Zo ja, dan vernemen wij graag van u wat u hen hebt aanbevolen. Zo niet, dan horen wij graag waarom u niets gedaan hebt om deze toch zo belangrijke wijziging in de Wet Dieren in de praktijk te laten toepassen.

Ook zouden wij graag willen weten op welke wijze dit artikel 1.10 uit het Besluit Houders van Dieren in de opleiding van dierenartsen wordt meegenomen en dan vooral of er geleerd wordt hoe daarin te handelen en daarmee om te gaan.

Wij begrijpen dat het erg ingewikkeld kan zijn voor een dierenarts, gezien de diversiteit aan trainingsmethoden voor honden en de vrijheid van het beroep ‘hondengedragskundige’ en ‘hondentrainer’, om goed en rechtvaardig te kunnen beoordelen of een hond trainbaar is of niet. Om deze reden hebben ónze honden gedragskundigen, die ervaring hebben met angst en agressie bij honden, een speciaal protocol hiervoor ontwikkeld, hoe men op een hond vriendelijke manier kan bekijken of de hond trainbaar is en waar men rekening mee dient te houden.

Graag zouden wij op korte termijn met u een gesprek over het bovenstaande willen hebben. We hopen dat wij gezamenlijk kunnen bereiken dat artikel 1.10 van het Besluit Houders van Dieren beter nageleefd gaat worden door dierenartsen.”

Padden uit de put
Wij schreven eerder in ons contactblad (april 2014) over putten in de straten en over de narigheid dat er zoveel kleine diertjes, zoals reptielen en amfibieën (kikkers, padden, salamanders), maar ook kleine zoogdiertjes zoals spitsmuizen, mollen, egels en andere kleine dieren) ‘s nachts, als ze op jacht of op zoek zijn naar eten en ook insecten, door de openingen in het putdeksel in de put terechtkomen en verdrinken. De dieren kunnen er onmogelijk uitkomen. Het water staat meestal nogal diep en de putwanden zijn steil en glad. Wij deden u het idee aan de hand om op internet op zoek te gaan voor oplossingen hiervoor, te vinden op www.padden.nu. Daar lezen we bijvoorbeeld over paddenladdertjes en kikkerstrips, hulpmiddelen ín de put, waarmee dieren zichzelf kunnen redden.

Eén van onze donateurs ging naar aanleiding van dit artikeltje hier verder over denken, zette een werkgroep op met enkele deskundigen, zoals een stadsecoloog, iemand van de IVN en van een vogelwerkgroep en de groep zou graag willen bereiken dat gemeenten voorzieningen zouden treffen waardoor dieren zelf uit de put kunnen komen.

Onze donateur en haar werkgroep willen nu graag weten of er al gemeenten zijn die deze voorzieningen hebben getroffen en hoe zij dat hebben gedaan. Zijn er inderdaad bijv. kikkertrapjes aangebracht of is het op een andere manier opgelost? Zou u willen informeren bij úw gemeente of daar iets voor geregeld is? Graag ontvangen wij uw mailtje of telefoontje (boerveenrvawl@chello.nl of 072-5110617).