logo RvawL

Contactblad Relatie Mens en Dier Oktober 2014

Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft.

Onderwerpen

Wolhandkrabben

In ons vorige contactblad schreven we over de wolhandkrabben die in Nederland worden gevangen en naar China worden geëxporteerd. Aanleiding hiertoe was de t.v.-uitzending De wilde keuken, waarin Wouter Klootwijk ons liet zien hoe deze dieren levend in nauwsluitende plastic doosjes worden verpakt voor het transport, en er pas weer uit mogen wanneer een Chinese consument zo'n doosje als een snack uit de automaat trekt. Het lot van de krab wordt er daarna niet veel beter op: het dier wordt levend in het kokende water gegooid. Door de Partij voor de Dieren zijn Kamervragen gesteld aan de Staatssecretaris van Economische Zaken, Sharon Dijksma. Het bleek dat ook de staatssecretaris de betreffende t.v.-uitzending had gezien, en dat zij bekend was met de manier waarop deze krabben worden gevangen en dat ze levend in tempex-dozen worden geëxporteerd. Maar de manier waarop de dieren in de film individueel in de krappe doosjes werden verpakt en verzonden, was haar niet bekend. Wel, het zou kunnen zijn dat de krabben pas in China in de kleine plastic doosjes worden verpakt om ze zo in de voedselautomaat te leggen. Maar ook het transport in de tempex-dozen is gruwelijk; we zagen hoe er zoveel mogelijk krabben in de dozen werden gepropt, hoe de deksels er met kracht opgedrukt moesten worden om ze te kunnen sluiten. Veel dieren zullen op deze wijze dood op hun bestemming aankomen. Een exportverbod van de wolhandkrabben, dat de Partij voor de Dieren zou willen tot er meer duidelijkheid over het dierenwelzijnsaspect zou zijn, wees Dijksma van de hand. "Het verbieden van de export naar alle landen, inclusief Europese lidstaten, om de export via andere lidstaten uit te sluiten, is niet toegestaan i.v.m. het vrije verkeer van goederen. Dit volgt uit het Verdrag tot Werking van de Europese Unie", aldus de staatssecretaris Het zou toch op z'n plaats zijn als Staatssecretaris Dijksma in de EU op z'n minst zou pleiten voor een Europees exportverbod van de wolhandkrabben. Europa importeert nu immers ook geen zeehondenbont meer, en de WTO (Wereld Handels Organisatie ) heeft toch onlangs besloten dat dit importverbod van kracht blijft? Waarom dan geen exportverbod van wolhandkrabben? Het zullen wel weer de economische belangen zijn. En bovendien zijn zeehonden aaibaarder en ogen aandoenlijker dan krabben…. Wel beloofde de staatssecretaris "met de betrokken sector in gesprek te gaan". (We zijn benieuwd. - red.)

Couperen van varkensstaarten

Bijna 40 jaar geleden zeiden wij al: Schandalig, het varken is het enige dier op aarde met een krulstaart, maar die krulstaart wordt er (onverdoofd) afgeknipt. Het was een van onze voorwaarden waaraan scharrelvarkenshouders moesten voldoen toen wij in 1978 met het scharrelvarkensvlees begonnen: de varkens moeten hun krulstaart houden. Niet couperen dus! Staartknippen werd (en wordt nog!) door veel varkenshouders als oplossing gezien voor het staartbijten. Als varkens zich in hun kale en prikkelarme hokken vervelen (en dat doen ze constant aangezien ze geen afleiding en niets te spelen hebben) gaan ze o.a. in elkaars staarten bijten. Dat veroorzaakt wonden en infecties. Daarom worden bij biggen de staarten er bij wijze van 'voorzorg' afgeknipt (zonder verdoving). Sinds 2001 mogen biggen volgens de Europese richtlijn niet meer routinematig, maar alleen als het niet anders kan, gecoupeerd worden. Eerst moet de varkenshouder de oorzaak van het staartbijten proberen weg te nemen. De dieren moeten meer te doen krijgen. De Europese richtlijn schrijft voor dat voor het welzijn van de varkens speel- en wroetmateriaal in de hokken aanwezig moet zijn, zoals stro, hooi of zaagsel. Verder kan de varkenshouder de hokken nog verrijken met opgehangen materiaal, zoals touwen, of een houtblok aan een ketting. Ook natuurlijke materialen zoals boomtakken zijn zeer geschikt. Al vele malen schreven wij over deze ingreep bij varkens. Want ondanks het verbod op het routinematig couperen wordt toch op de meeste varkensbedrijven bij voorbaat bij álle biggen de staart afgeknipt, en verblijven de dieren in hokken zonder stro of ander afleidingsmateriaal. In het agrarisch vakblad "BOERDERIJ' zien we nog steeds regelmatig foto's hiervan. Men hoeft het blad maar open te slaan op een (geïllustreerd) artikel over varkens, en de beelden van stallen met gecoupeerde biggen in kale hokken met kale vloeren dringen zich aan ons op! Hieruit blijkt dat massaal de Europese wetgeving overtreden wordt, en dat de situatie nog net zo is als in de zeventiger jaren. Ook foto's van varkensstallen in andere Europese landen vertonen dit beeld. Wij vragen ons af waar wetten voor dierenwelzijn voor dienen als ze jaar-in-jaar-uit ongestraft met voeten kunnen worden getreden.

Kweekvlees

Weet u het nog? Nog niet zo lang geleden hoorden wij dat woord voor het eerst. Echt vlees, in het laboratorium gekweekt van stamcellen. Met enige regelmaat lezen we er iets over in de kranten of zien we er iets van op de t.v. Maar het lijkt toch nog zo ontzettend ver weg! Echter, de onderzoekers zitten echt niet stil! Een jaar geleden werd in Londen de eerste kweekvlees-hamburger gepresenteerd en kon men proeven. De onderzoekers wilden hiermee aantonen dat de hele wereldbevolking van vlees voorzien kan worden door gebruik te maken van de stamcellen van een zeer beperkt aantal dieren. Uit een klein stukje vlees kunnen enkele honderden stamcellen verkregen worden, en daarvan kan makkelijk 10.000 kilo vlees worden gemaakt. Overvolle stallen, op topsnelheid draaiende slachterijen, over enkele tientallen jaren zal het allemaal tot het verleden behoren, zo voorspelt de hoofdonderzoeker professor Mark Post van de Universiteit van Maastricht. Volgens hem zal het 'gewone' vlees dan door het kweekvlees weggeconcurreerd zijn, zo lazen we in agrarisch vakblad 'BOERDERIJ' van 19 augustus 2014. Het maken van kweekvlees zal dus niet geheel zonder dieren kunnen. Maar het beperkte aantal zal er zeker voor zorgen dat deze dieren een veel beter leven en een mildere dood zullen krijgen dan in de massaproductie van tegenwoordig. Ook zal deze vorm van vleesproductie veel minder energie kosten dan de huidige vee-industrie. De Oxford Universiteit heeft al berekend dat het 70% minder energie zal kosten en 90% minder grondgebruik en milieubelasting.

Einde vee-industrie in zicht?

"Ik geloof dat de consument er klaar voor is", zegt professor Post in 'BOERDERIJ'. Hij baseert zijn mening op de positieve media-aandacht van de afgelopen tijd, en ook op de opiniepeilingen die er in Nederland en Groot-Brittannië zijn geweest en die ook een positief beeld laten zien. Zal werkelijk de vee-industrie, inclusief de verschrikkelijke slachterijen, binnen afzienbare tijd tot het verleden behoRené Het is nauwelijks voor te stellen en haast te mooi om waar te zijn….

Islamitisch offerfeest op dierendag…

Ja, de kalender geeft het aan: Het Islamitisch Offerfeest valt dit jaar op 4 oktober Dierendag! Voor ons, die tegen het onverdoofd slachten zijn, zeker in het kader van een feest, een wel zéér pijnlijke gedachte! Wij vonden dat we iets moesten doen, maar wat…? En is het wel eerlijk? Hebben we met z'n allen geen boter op ons hoofd? Hebben verreweg de meeste Nederlanders er geen gewoonte van gemaakt om bijvoorbeeld juist met Kerstmis grote hoeveelheden vlees naar binnen te werken? Niet onverdoofd geslacht misschien, maar toch…. Wetende dat het in de Islam toegestaan is met het Offerfeest iets anders te offeren dan een dier besloten wij een brief te schrijven naar het Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO) met een verzoek. Op 5 september j.l. schreven wij, samen met Comité Dierennoodhulp, de volgende brief aan het CMO: "Graag zouden wij u het volgende willen voorleggen Op 4 oktober aanstaande begint het Islamitisch Offerfeest. En op dezelfde dag is het in Nederland en in veel andere landen Dierendag, een dag speciaal gewijd aan de bevordering van het welzijn van dieren. Op deze dag staan veel mensen stil bij het leed dat dieren op allerlei gebied wordt aangedaan, onder andere in de vee-industrie, de proefdierlaboratoria, de bontfokkerijen, de jacht enz. Het Offerfeest, waarop duizenden schapen (onverdoofd) zullen worden geslacht, begint dit jaar precies op Dierendag. Het lijkt ons een wrange samenloop van omstandigheden, en voor velen een pijnlijke en moeilijk te verdragen gedachte dat juist op deze dag duizenden dieren in het kader van een feest (zonder voorafgaande bedwelming) zullen worden gedood…. Hetzelfde ervaren wij met de Christelijke feesten, met name Kerstmis, waarop door velen, ook door veel Christenen, altijd buitensporig veel vlees wordt gegeten, terwijl voor veel anderen, ook vaak Christenen, Kerstmis een feest van vrede voor alle schepselen betekent. Wij hebben in het verleden dikwijls mensen opgeroepen Kerstmis een feest van vrede voor mensen én dieren te laten zijn en juist dán geen vlees te eten. Wij zullen dat ook dit jaar weer doen! Zou het niet een goede gedachte kunnen zijn om de Moslims in Nederland (bijvoorbeeld middels de moskeeën) te vragen in plaats van vlees bijvoorbeeld geld te offeren voor het lenigen van de nood onder arme mensen in Nederland of de vele oorlogsslachtoffers en/of vluchtelingen in andere landen? (Irak, Syrië enz.) Hiermee zouden drie groepen zeer blij zijn: de duizenden armen en/of vluchtelingen, de duizenden Nederlanders die Dierendag gedenken en vieren én natuurlijk de duizenden dieren die deze dag niet zullen worden gedood. Wij zouden u vriendelijk én dringend willen vragen dit voorstel te overwegen, en te laten blijken dat de Moslimgemeenschap in deze bereid is om rekening te houden met de gevoelens van zovelen. Uiteraard zijn wij gaarne bereid tot een gesprek of tot het beantwoorden van eventuele vragen van uw kant. Gaarne ontvangen wij uw reactie!" St. De Faunabescherming, St. VierVoeters en St. EDEV (Een Dier Een Vriend) sloten zich bij ons aan en ondertekenden mede deze brief. Wij wachten af wat de reactie zal zijn….

Geen dierproeven meer voor cosmetica?

In de EU mogen geen dierproeven voor cosmetica meer worden gedaan en sinds maart 2013 mogen cosmetica- en hygiëne-producten waar dierproeven voor zijn gedaan niet meer worden verkocht. Maar wat te denken van Botox-behandelingen, om ongewenste rimpeltjes en lijntjes in het gezicht weg te werken? Botox wordt ook voor medische doeleinden toegepast, maar is het meest bekend door het cosmetisch gebruik. Nog steeds worden elk jaar honderdduizenden muizen onderworpen aan zeer wrede giftigheidsproeven voor Botoxproducten. En dat terwijl er twee jaar geleden al een dierproefvrije testmethode door de EU is goedgekeurd! Er is dus een alternatief, en dus zouden hiervoor geen dierproeven meer gedaan mogen worden! Toch worden voor de Botox-dierproeven nog steeds ontheffingen gegeven omdat er geen alternatief zou zijn! De giftigheidsproeven, die voor Botox (het bacteriële gif botulinetoxine, de gevaarlijkste neurotoxine ter wereld), worden uitgevoerd door middel van de LD50-testmethode, zijn zéér wreed: men neemt een aantal groepjes muizen, en bij elk groepje wordt een andere hoeveelheid botulinetoxine in de buik gespoten. Dan gaat men kijken bij welke hoeveelheid 50% van de dieren sterft. Deze proeven veroorzaken een gruwelijk lijden, waarbij de dieren eerst langzaam geheel verlamd raken, blind worden, ademhalingsproblemen krijgen en uiteindelijk na drie à vier dagen na intense pijn de verstikkingsdood sterven. En dat alles om onze ouderdomsrimpels, die bij de leeftijd horen, weer glad te strijken, zodat we weer jong lijken…. De LD50-test (LD=lethal dosis) is in principe al sinds 1997 in Nederland verboden, en dit verbod is later in alle Europese lidstaten doorgevoerd. Er zijn alternatieve gevalideerde testmethoden beschikbaar, hetgeen dus inhoudt dat deze dierproeven, zowel voor medische als voor cosmetische doeleinden, alleen al om díe reden, niet meer mogen worden toegestaan. Bovendien, er is nog een reden: In de EU mogen voor cosmetische doeleinden helemaal geen proefdieren meer worden gebruikt! Toch worden er voor Botox-producten in Europese lidstaten, ook in Nederland, nog steeds ontheffingen gegeven voor deze wrede giftigheidstesten op muizen. Dat is ónacceptabel.

Acties en Kamervragen

De organisatie EDEV (Een Dier Een Vriend) heeft in juni van dit jaar bij de kantoren van de NVWA (Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit) en IGZ (Inspectie Gezondheidszorg) actie gevoerd om aandacht te vragen voor deze kwestie. De Partij voor de Dieren heeft, eveneens in juni, Kamervragen gesteld aan Staatssecretaris Dijksma. De Tweede Kamer had daarvóór al een motie van Esther Ouwehand (PvdD) gesteund om deze testen te laten beëindigen. De staatssecretaris zal deze motie nu dan ook dienen uit te voeren. In een brief meldde de staatssecretaris dat de Kamervragen niet meer voor het zomerreces beantwoord konden worden omdat er eerst nog e.e.a. zou moeten worden uitgezocht…. We houden u op de hoogte.

Nertsen

Vlak voor het ter perse gaan van dit contactblad kregen we een slecht bericht aangaande het nertsenfokverbod dat in 2024 zou ingaan. Wat is er gebeurd? Sinds 2012 ligt er een verbod op het fokken van nertsen, met een afbouwperiode van 12 jaar. Er mochten in die tijd ook geen nieuwe nertsenfokkerijen meer gebouwd worden, en bestaande fokkers mochten niet meer uitbreiden. De Ned. Federatie van Edelpelsdierenhouders spande echter een rechtszaak aan tegen het verbod hetgeen erin resulteerde dat de rechter het hele verbod buiten werking stelde, met name omdat de schadevergoeding nog niet goed geregeld was. Op 21 mei j.l. ging Staatssecretaris Dijksma in hoger beroep tegen deze beslissing van de rechter. Zolang het beroep dient is de buitenwerkingstelling van het verbod opgeschort, en mogen de fokkers nog steeds niet uitbreiden, en mogen er geen nieuwe fokkerijen bijkomen. Op 22 mei j.l. echter verzochten de pelsdierfokkers de rechtbank om die opschorting ongedaan te maken, zodat ze intussen wél konden uitbreiden of een nieuw bedrijf zouden kunnen opstarten. Vorige maand deed de rechter hierover uitspraak, en wéér in het voordeel van de fokkers. Voorlopig is het nertsenfokverbod dus buiten werking en mag er weer uitgebreid en opgestart worden tot de uitspraak van het hoger beroep komt! Een treurige zaak! In afwachting van die uitspraak zal door St. Bont voor Dieren de komende tijd grootscheeps campagne gevoerd worden en ook zal er met een gedegen onderzoek bewezen gaan worden dat de pelsdierfokkers wel degelijk royaal gecompenseerd worden. In Engeland en Oostenrijk is het fokken van pelsdieren al verboden. In Kroatië is dit vanaf 2007 verboden met een afbouwperiode tot 2017. In Slovenië is in 2013 een verbod afgegeven dat over 3 jaar al ingaat. In België en Estland zijn lopende verboden nog gaande. Vele landen gaan ons dus voor. Nederland loopt weer achteraan. Droevig! Het zou ook eigenlijk al te optimistisch zijn te denken dat zo'n lange afbouwperiode van 12 jaar zonder hindernissen de eindstreep zou halen.

Kraaiendag, een van de vele jachtpleziertjes

We schreven al eerder over de z.g. 'kraaiendagen', waarop jagers wedstrijden organiseren waar het erom gaat wie de meeste kraaien of kauwen uit de lucht kan schieten. Deze 'kraaiendagen' worden nog steeds elk jaar in diverse plaatsen in Nederland gehouden. Het gaat hier uiteraard vooral om de lol en om het wedstrijdelement. De jagers maken hier misbruik van het feit dat kraaien en kauwen op de landelijke vrijstel-lingslijst staan. Dat betekent dat deze soorten het hele jaar vrij bejaagd mogen worden. Dus raakschieten maar, zoveel en wanneer je ook maar wilt! Zelfs in de broedtijd zijn de dieren vogelvrij. Dat er heel veel jonge kraaien en kauwen dan ver-hongeren in het nest is geen punt. Als wij maar lol hebben!! Dat er in het vuur van de wedstrijd (het gaat immers om het winnen en om de prijzen!) wel eens 'per ongeluk' andere vo-gels dan kraaien of kauwen worden af- of aangeschoten, laat zich raden, maar dat mag de pret niet drukken…. En onze staatssecretaris Dijksma? Hoe denkt zíj erover? Strookt dit alles wel met de veelgebruikte term (en door de overheid - helaas slechts in woord - erkende!) 'intrinsieke waarde van het dier'? Dijksma zegt het niet gepast te vinden om 'beheer- en schadebestrijding als wedstrijd aan te kondi-gen'. Maar zij is niet van plan de landelijke vrijstellingslijst nog eens te bekijken en wellicht wat aan te passen. Zij heeft er volkomen vertrouwen in dat jagers hun verantwoordelijkheid nemen. Op vragen van de Partij voor de Dieren hierover ant-woordt zij: "Jachthouders zijn verantwoordelijk voor de uitoefe-ning van de jacht op hun jachtveld binnen de kaders van de Flora- en Faunawet en wat betamelijk is voor een goed jachthouderschap". Ook zegt zij: "De zwarte kraai en de kauw mogen het gehele jaar door bejaagd worden in het kader van beheer en schadebestrijding, dat kan dus ook in de broedtijd gebeuren of als de vogels jongen verzorgen. Het is de verantwoordelijkheid van de jager om met respect voor de dieren (!!!???), zelfbe-heersing en weidelijkheid te jagen". Hoe huichelachtig! Alsof jagers aan een kraai in de lucht kun-nen zien of deze een nest met jongen heeft of niet…. En stel dát een jager dat zou kunnen zien: alsof hij in het vuur van de strijd om de prijs zich hier iets van zou aantrekken….

Is de staatssecretaris nu echt zo naïef?

We vermoeden dat het een mengeling is van naïviteit en een grote dosis onverschilligheid. We kunnen het niet anders zien. Dat zij naïef is maken wij op uit het feit dat zij zich laat voor-lichten door hobbyjagers en boeren, en niet door biologen of ecologen. 
St. De Faunabescherming vermoedde dit al eerder en schreef dit al in mei van dit jaar. En inderdaad: dit ver-moeden werd bewaarheid. Wij citeren De Faunabescherming: "Op 5 juni stuurde de Koninklijke Nederlandse Jagers Vereni-ging (KNJV) het persbericht de wereld in dat Laurens Hoede-maker haar nieuwe directeur wordt. Hij vervangt per 1 juli Dou-we Boersma, die moest aftreden wegens het verboden gebruik van een lokfluit bij een ganzenjacht. Tot die tijd werkt Hoede-maker nog als raadssecretaris van de Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA), het belangrijkste adviesorgaan voor het dierbeleid van het ministerie van Economische Zaken, ofwel: staatssecretaris Sharon Dijksma. Met de heer Hoedemaker heeft de KNJV een directeur gevon-den die de belang-
rijke rol die jagers spelen in het Nederlandse buitengebied goed kan uitdragen, meldt KNJV-voorzitter Roelf H. de Boer in het persbericht. Daar is geen woord van gelogen. Hoedemaker heeft uit hoofde van zijn functie als raadgever, die hij zeven jaar vervulde, vrij toegang tot de top van het ministe-rie". Tot zover St. De Faunabescherming. Vandaar het heilig geloof en vertrouwen van de staatssecretaris in het verantwoordelijkheidsbesef van de jagers en hun respect voor dieren! Wat zal jager Hoedemaker in de afgelo-pen zeven jaar mevrouw Dijksma allemaal voor adviezen ge-geven hebben (en nóg geven) die de jagers prachtig van pas komen, en die onze staatssecretaris gehoorzaam opvolgt? Zo geeft Dijksma bijvoorbeeld nog steeds de mogelijkheid om zwerfkatten af te schieten als de provincies dat willen, en de nachtelijke jacht met geluidsdempers en kunstlicht heeft zij ook weer mogelijk gemaakt, nota bene terwijl de Raad van State uitdrukkelijk heeft gezegd dat dit binnen de EU verbo-den is! Het Faunabeleid in Nederland wordt kennelijk geheel bepaald door de Koninklijke Nederlandse Jagers Vereniging….

Verdriet in de dierenwinkel

Het volgende verhaal namen wij over van 'Red een Legkip' van St. Comité Dierennoodhulp januari 2014 Buiten voor de dierenwinkel loopt een groepje kippen, een haan en een paar ganzen gezellig scharrelend door de ren. Binnen liggen konijntjes schattig tegen elkaar aan en vliegen er groepen kleurrijke vogeltjes door de binnenvolière. Ik kwam de winkel binnen precies op het moment dat de volledige voorraad sierkippen en -hanen werd opgehaald voor de 'handel'. Het is immers winter en er is niet veel vraag naar sierkippen en naar hanen nog minder. De diertjes zijn inmiddels volwassen en dus te oud voor de verkoop door de dierenwinkel. Hun 'kans' en tijd in de dierenwinkel is voorbij. Van de andere mooie soortgenoten is wel een aantal door kopers uitgekozen, maar de rest is niet verkocht, waardoor er een grote groep van tussen de 50 en 75 kippen en hanen de onzekere weg van de handel in gaan. Weer worden ze allemaal in kratten geladen en afgevoerd…. Hoewel ik ze liever niet aankijk, omdat ik dan niet gewoon een groep kippen zie, maar individuele diertjes die ik dan allemaal wel mee zou willen nemen, springen het witgrijze sierkipje, het Barnevelds hennetje dat wat onrustig rondloopt, het Antwerpse Baardkrielhaantje en de witte industriehaan, mij in het oog. Tja, daar sta je dan… als kippenliefhebber… met een zak voer in de winkelkar voor de kippen, die wij met 'Red een Legkip', net voordat ze naar de slacht zouden gaan, uit de industrie hebben mogen ophalen, en nu in de opvang aan het bijkomen zijn, terwijl achter mijn rug de sierkippen gewoon een zeer onzekere toekomst tegemoet gaan…. Terwijl ik wegrijd ben ik nog verward over de manier hoe er met dieren in de handel wordt omgegaan, en word ik steeds bozer, moet ik denken aan de kippen en hanen die ik aangekeken heb en al die anderen. Ga ik terug? En wat dan? Moet ik dan over een paar weken weer de volgende 'overblijvers' ophalen? Nee, dat is niet te doen. Wat dan? De handel en de omgang met kippen (en andere dieren) uit de industrie is hard, maar onderschat de hobbyfokkerij van sierkippen en al die andere dieren die als product in de dierenwinkel worden aangeboden, zeker niet! De helft van de kuikens bestaat uit haantjes; die zijn volstrekt waardeloos voor de handel, en ze krijgen zelfs niet eens een 'kans' via de dierenwinkel, net als de zwakkere dieren, of dieren met een rasafwijking. De dieren die wel in de dierenwinkel terechtkomen krijgen een paar weken/maanden de tijd om verkocht te worden. Tijd voorbij en niet verkocht? Jammer dan, kans voorbij. Industriehanen worden in de dierenwinkel vrijwel altijd verkocht als slachthaan en krijgen eigenlijk helemaal geen kans op leven. Waar is toch de liefde voor het individuele dier? Nog in gedachten rijd ik thuis de oprit op, pak de zak voer uit de auto en zet de witte industriehaan bij de opvangkippen. Hem blijft deze ellende bespaard. Maar waarom hij wel en de anderen niet? Ik kan er geen goed antwoord op geven. Had hij als slachthaan het minste kans? Ergens voelt het zelfs gemeen en oneerlijk ten opzichte van de rest die daar achterbleef.

Wat kun je zelf doen?

Koop geen (sier)kippen (en andere dieren!) bij de dierenwinkel, en werk zo niet mee aan de massale en overdadige hobbyfokkerij, waar o.a. veel hennen en vooral veel haantjes geofferd worden! Als u (sier)kippen wilt kopen, gaat u dan eens bij een vogelopvang bij u in de buurt kijken. Daar zitten geregeld sierkippen die een plek zoeken, of geef een legkip uit de industrie een tweede leven via www.redeenlegkip.nl!

De Stichting Rechten voor al wat Leeft.

Auteur .

pijl omhoog