De globalisering heeft de ondernemers
op het platteland de van de zeventiger jaren van de vorige eeuw de kans
gegeven om via schaalvergroting een groter inkomen
te verwerven. Deze ontwikkeling heeft hen echter
ook vervreemd van de rest van de samenleving
en van de natuur.
Dezelfde vergroting en gelijkschakeling van de
marktkansen slaan nu als een boemerang terug. Buitenlandse
ondernemers kunnen het kunstje van goedkoop produceren
nu ook en zelfs goedkoper.
De vervreemding, waar deze ratrace toe geleid heeft,
komt ondermeer tot uitdrukking in intimidatie en misleiding van
de burger afkomstig uit de stad. Deze mag zich
niet (meer) bemoeien met de bedrijfsvoering en
mag zeker geen sta in de weg zijn in verdere uitbreiding
van de opstallen, ook niet als hij vergroting van
de overlast verwacht.
De boer is en staat niet meer in verhouding tot
zijn omgeving. Hij produceert niet meer voor de
gemeenschap, maar hij produceert gewoon meer en anderen proberen
te profiteren. De afstand van boer tot burger wordt
steeds groter, zij werken niet meer samen en krijgen
steeds meer een tegengesteld belang.
Een parallel proces voltrekt zich
achter de staldeuren. De boer minimaliseert
het contact met (pluim)vee om geen ziektekiemen
over te brengen.
De intensieve veehouder confisqueert niet alleen
meer van de ruimte van het platteland, maar doet
dit via de aanvoer van veevoer uit exotische gebieden
zelfs in het tropische regenwoud. Deze gebieden
worden al jaren massaal gekaapt om soja te verbouwen
ten behoeve van veevoer, dat in gigantische containerschepen
naar Rotterdam wordt verscheept.
Hoe lang nog denkt de boer te kunnen teren op het
oude romantische beeld dat zo zorgvuldig jarenlang
is gekoesterd, hoewel de dieronvriendelijke en onzichtbare werkelijkheid voor iedereen die het
wil zien zichtbaar is via de media?
Hoe lang nog denkt de ondernemer dat de stedeling
het zal pikken dat omwille van de export plezierig
wonen en recreëren op het platteland wordt
ingeperkt?
Hoe lang nog denkt de sector het argument te kunnen
aandragen dat een steeds kleiner wordende bijdrage
aan de nationale economie automatisch moet leiden
tot respect van de kiezer?
In het opeisen van zijn recht vervuilt de sector
niet alleen het milieu maar ook de taal door het omdraaien
van betekenissen. Een varkenssector die
ziektekiemen probeert te weren door biggen via
de keizersnede te halen en dit "gezond produceren" noemt.
De rest van de sector die probeert producten uit
de intensieve sector als even
gezond te presenteren
als uit de biologische sector, hoe lang nog wordt
dit bedrog naar voren geschoven? Het wordt een
vreemde wereld als "gezond" straks
steeds meer een tegenovergestelde betekenis gaat
krijgen.
Een ondernemer mag dan eigenaar
of pachter van de grond zijn, dat geeft hem nog
niet het recht om de nadelen van de exploitatie
daarvan af te wentelen op de overheid, het dier,
de natuur, het milieu en zijn woonomgeving. Via
juridische
weg de strijd aangaan is niet genoeg,
het is ook zaak om een alternatieve en aantrekkelijke
levensstijl te ontwikkelen. Ook wij als buitenstaanders
zouden een steentje moeten bijdragen, niet door
meer te pikken of af te laten pakken, maar door
ons gebrek aan zelfdiscipline aan te pakken.
Vervreemding bestrijd je door meer jezelf te
worden.
De mensen buiten de agrarische sector doen er dus
goed aan om de vervreemding binnen zichzelf aan
te pakken en zich te realiseren dat ze er te lang op
hebben vertrouwd dat alles vanzelf goed zou komen.
Omdat we het lang economisch goed hebben gehad,
konden we de onaantrekkelijke werkelijkheid af
en toe ontvluchten door ver op vakantie te gaan.
Maar ook in de afgelegen plekken van de aarde is
de invloed van de agrariër merkbaar.
Wanneer het eten niet meer zo smaakt als vroeger
en de kleren niet meer passen door het uitdijende
lichaam dan wordt het hoog tijd om in te zien dat
eenvoudige maatregelen als minder stress, meer
beweging en meer variatie niets kosten en op de
lange duur het meest effectief zijn.
Daar hoort natuurlijk ook een ander inkoopbeleid
bij, weliswaar is ecologisch
verantwoord iets duurder,
maar goedkoop is in deze sector duurkoop.
De globalisering heeft de ondernemers
op het platteland de 