Dostosowywanie zwierząt poprzez chów wsobny
Częstą metodą hodowli jest hodowla liniowa, co jest formą chowu wsobnego. Czyni to zwierzęta podatnymi na defekty genetyczne i choroby. Są to bezpośrednie efekty rozrodu wsobnego, gdzie parowane są spokrewnione zwierzęta. Czyni się to w celu utrzymania i intensyfikacji cech charakterystycznych. Dobór naturalny, mechanizm, który uniemożliwia rozmnażanie osobnikom chorym lub nieprzystosowanym, zostaje wyłączony z procesu hodowli, bowiem ludzi interesuje podtrzymanie określonego wyglądu zwierząt. Poniżej opisujemy kilka przykładowych problemów, które wynikają z hodowli mającej na celu utrzymanie konkretnej cechy i mają niekorzystne konsekwencje dla psów. |
Chiuaua
Cecha charakterystyczna: duża głowa w stosunku do ciała.
Konsekwencje: szczenięta muszą rodzić się przez cesarskie cięcie, bowiem ich głowy są za duże do naturalnego porodu. Istnieją przypadki otwartych ciemiączek (Chiuaua molera), co również uważa się za cechę charakterystyczną rasy. |
Pekinczyki
Cecha charakterystyczna: krótki pysk.
Konsekwencje: nierzadko zdarza się, że psom tym oczy wyskakują z oczodołów, bowiem powieki nie obejmują całej gałki ocznej. |
Boksery
Cecha charakterystyczna: krótki pysk.
Konsekwencje: psy te często mają problemy z oddychaniem z powodu "spłaszczonych" pysków. |
Jamniki
Cecha charakterystyczna: długi grzbiet.
Konsekwencje: często cierpią na wypadanie dysków kręgowych, co prowadzi do paraliżu oraz/lub chronicznego bólu. |
Owczarki niemieckie
Cecha charakterystyczna: opadający grzbiet.
Konsekwencje: zniekształcone i stwardniałe stawy biodrowe, co może powodować chroniczny ból. |
Teriery (niektóre typy)
Cecha charakterystyczna: wąska szczęka.
Konsekwencje: teriery te cierpią na wyjątkowy rozrost kości żuchwy, co może utrudniać im gryzienie. |
Inne odchylenia
Jest to jedynie mały wybór chorób i defektów (choroby serca, układu krążenia, krwi, zaburzenia hormonalne, trawienia, choroby oczu, skóry, stawów, systemu nerwowego i odpornościowego), które mogą być bezpośrednio związane z chowem. Ciągły ból i cierpienie może być wynikiem celowego utrzymywania i intensyfikacji cech charakteryzujących daną rasę. Jeśli hodowca nie może (szybko) osiągnąć pożądanego efektu, obcina się uszy i ogony szczeniętom tuż po urodzeniu i bez środków znieczulających. Do istniejącego zakazu obcinania uszu dodano w Holandii zakaz obcinania ogonów. Nadal dopuszcza się usuwanie piątego palca (lub wilczego pazura) szczeniętom poniżej czwartego dnia bez znieczulenia, zakłada się bowiem, że ich system nerwowy nie jest do końca wykształcony i nie czują jeszcze bólu. Na szczęście, 01. stycznia 1999 r., wprowadzono w Holandii przepisy, dotyczące psów i kotów, które powinny poprawić los tych zwierząt w hodowlach. Oznacza to jednak, że nie wszyscy hodowcy dbają o zwierzęta. Utrzymanie cech rasy stawiane jest na pierwszym miejscu, optymalne zdrowie na drugim. Dzieje się tak, bowiem ludzie uważają, że pies o określonych cechach zewnętrznych wygląda słodko, miło lub pięknie. Niemal każda rasa cierpi z powodu negatywnych skutków hodowli. Zauważ: każdy, kto kupuje takiego psa, pomaga w kontynuacji takich praktyk. Jak długo istnieje popyt, istniała będzie podaż. Uważasz, że mamy prawo robić to zwierzętom? Niestety, nie są to jedyne negatywne skutki dla psów. |
|