In de intensieve veehouderij vindt de ene na de
andere epidemie plaats. Honderdduizenden koeien en varkens
zijn in de afgelopen jaren geruimd en nu nog eens miljoenen
kippen. Waren de beelden, van koeien- en varkenskadavers
in grote grijpers, weerzinwekkend. Nu, met de vogelpest
zijn de vergaste of elektronisch gedode kippen door
afgeschermde lopende banden, "netjes" aan
het zicht onttrokken. De "geruimde" bedrijven
worden schadeloos gesteld door fondsen van het Ministerie
van Landbouw en Visserij en door gelden van de Europese
Unie. Voor de bestrijding van deze desastreuze veeziekten
en preventieve ruimingen zijn de laatste jaren miljarden
euro"s door de belastingbetaler betaald. Aan de
vogelpest heeft de overheid nu al 100 miljoen euro besteed.
Men kan de vraag stellen of de overheid, of beter gezegd
de belastingbetaler hiervoor moet opdraaien. Ik ben
van mening dat dit niet het geval mag zijn. Zo is het
natuurlijk te gek voor woorden dat een vegetariër
voor dergelijke kosten moet opdraaien. Het zou niet
meer dan redelijk zijn dat in eerste instantie de boer,
de vleesverwerkende industrie en de vleeseters de kosten
van ruimingen dragen. We zouden een parallel kunnen
trekken met de gezondheidszorg. De sterke kostenstijgingen
in deze sector hebben ook geleid tot fors hogere premies
van ziekenfondsen en ziektekostenverzekeringen. Dat
vleeseters meer moeten betalen voor vlees kan nauwelijks
een probleem zijn, te meer daar de prijzen van eieren
en vlees niet veel hoger zijn dan twintig jaar geleden.
Bij de boer valt niet veel te halen, omdat zijn bedrijfsactiviteit
geen vetpot is en zijn inkomen door het grote vleesaanbod
alleen maar daalt. Bovendien is hij vaak een speelbal
van overheidsbeleid en leveranciers van geld en techniek.
De vleesindustrie, de schakel tussen de boer en de winkelketen
heeft ook flinterdunne marges op kip, kipfil?,
varkens- en runderbouten. Door het geweldige aanbod
worden de aanbieders van gewoon vlees "uitgekleed"
door de winkelketens. De ketens kunnen te kust en te
keur terecht bij binnen- en buitenlandse aanbieders.
Vleesproducten zijn nu de "gouden eieren"
in het assortiment van de winkelketens. Het is uit ethisch
oogpunt onacceptabel dat de winkelier vaak met vleesprijzen
stunt. Winkelketens hebben een grote machtspositie bij
het inkopen van gewoon versvlees. Als de inkoopprijs
in Nederland te hoog is, halen zij vlees uit het buitenland. Gerbrand Rustenburg, Haarlem. Dit artikel verscheen in de Verdieping van Trouw op 17 april 2003. |
Lees op het weblog meer over prijzen. |