Contactblad april 2016 |
Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft.
Onderwerpen
|
Medelijden is geen misdaad
Om te beginnen een berichtje dat in december vorig jaar op internet langskwam:
In juni 2015 schoot een vrouw in Canada dorstige varkens te hulp die opeengepakt stonden in een geparkeerde vrachtwagen welke onderweg was naar het slachthuis. In de zomerse hitte worden deze metalen vrachtwagens zo heet als ovens, maar water voor de dieren is niet in de wagens aanwezig. In de winter zijn ze blootgesteld aan temperaturen beneden het vriespunt, die zelfs zó laag kunnen zijn dat de bevroren lichamen soms aan de wanden vastplakken…. Op 22 juni 2015, een verschroeiend-hete dag, gaf de vrouw, Anita Krajnc (48), medewerkster van de dierenorganisatie Toronto Pig Save, samen met andere medewerkers van haar organisatie, de dorstige dieren door de openingen in de vrachtwagen water te drinken. Dit was niet naar de zin van de chauffeur, die hen gelastte weg te gaan. Maar Anita ging niet weg en vroeg de chauffeur om een beetje medeleven met de dieren. Hierop klaagde de chauffeur haar aan wegens crimineel wangedrag en het ongeoorloofd gebruik maken van andermans eigendom.
Het is toch niet te geloven, maar de dierlievende daad van Anita Krajnc kan haar komen te staan op een fikse geldboete van € 5000 òf een gevangenisstraf van 10 jaar!
Onlangs sprak Anita Krajnc in het openbaar over haar actie van 22 juni en over de daaropvolgende aanklacht, waarbij zij de vraag beantwoordde: "Moet ik de gevangenis in voor het geven van water aan dorstige varkens?" "Water geven aan dorstige varkens is een daad van liefde en mededogen, het is niet alleen maar een recht, maar iets waartoe we allemaal verplicht zijn. Als je het lijden van varkens veroórzaakt, dán ben je pas fout".
In haar uitspraken kaart Krajnc nog een probleem aan, dat ten grondslag ligt aan deze hele gebeurtenis: "Het is fout om varkens als eigendom te beschouwen, zoals het honderden jaren lang fout is geweest om menselijke slaven als eigendom en vrouwen als bezit van mannen te beschouwen. Als een wet niet deugt, heeft een mens niet alleen het recht, maar zelfs de plicht om die wet te overtreden". "We kunnen de dieren niet in alle opzichten helpen; ze gaan immers naar het slachthuis. Maar we kunnen hen toch tenminste laten voelen dat hun lijden ons ter harte gaat door dat kleine gebaar: hun dorst te lessen, voordat ze de ergst denkbare plaats, de massale dodingsfabriek, binnengaan".
De zaak dient op z'n vroegst in augustus 2016 voor het gerecht.
U kunt Anita Krajnc helpen door een petitie te tekenen. Deze petitie kunt u vinden op internet via Google als u intikt: Anita krajnc petition. |
|
Nog een dappere daad
Niet alleen in Canada, maar ook in Nederland hebben wij zo'n dappere heldin! En dat is Sandra van de Werd, de motor achter Stichting Comité Dierennoodhulp, waar wij nauw mee samenwerken. Ook Sandra riskeerde een celstraf én een geldboete met het redden van een dier! Wat was het geval?
In de hal van de Theaterschool in Amsterdam stond een klein kooitje met een levende kip erin, genaamd Jip de Kip. Kip Jip zat daar te wachten op het optreden van haar 'baas', een student van de theaterschool, die als onderdeel van zijn geplande optreden Kip Jip ten tonele zou voeren, en het publiek zou laten kiezen: moet Kip Jip blijven leven of moet ze geslacht worden? Een bizar idee! We vragen ons af hoe iemand zoiets als kunstuiting bedenkt!
Op 25 januari jl. besloot Sandra de kip te redden: ze kocht een pakje vegetarische kipstukjes bij de supermarkt, haalde Kip Jip uit het kooitje, legde het pakje vegetarische kipstukjes erin, én een kaartje met haar gegevens, zodat men contact met haar kon opnemen. Een eerlijkere 'diefstal' kun je toch niet bedenken, zéker als we beseffen dat een pakje vegetarische kipstukjes duurder is dan een kip! En haar bedoeling met Kip Jip was om haar een mooi leven in een tuin te geven. Toen zij erop aangesproken werd, en zij weigerde Kip Jip terug te geven moest zij zich laten aanhouden door de politie. Na zes uur cel, foto's en vingerafdrukken die werden afgenomen, werd Sandra uiteindelijk weer vrijgelaten. En Kip Jip moest weer terug naar haar 'baas'. Maar het theateroptreden met Kip Jip ging niet door! De student had zich bedacht, en het dier teruggebracht naar zijn opa in Drente, waar hij de kip vandaan had. Hoogstwaarschijnlijk zal het dier daar alsnog worden geslacht, maar in elk geval niet in het kader van 'kunst'!
Op 16 februari jl. ontving Sandra toch een strafbeschikking toegestuurd, waarbij haar diefstal ten laste wordt gelegd en haar een geldboete van € 209 wordt opgelegd. Zij heeft verzet ingesteld tegen deze strafbeschikking en schreef in het persbericht dat zij over deze kwestie naar de pers stuurde o.a. het volgende: "Al jarenlang loopt Comité Dierennoodhulp op tegen kunstenaars die vanwege de makkelijke publiciteit die zij erdoor krijgen misbruik meken van dieren. Om die reden heeft Comité Dierennoodhulp op 26 januari aan de leden van de vaste commissie voor EZ het verzoek gedaan om zich hard te maken voor een verbod op het gebruik van levende dieren voor kunstuitingen. Typerend is dat het OM er nu met haar strafbeschikking als de kippen bij is om iemand die het leven van een kip wil redden te bestraffen en te beschuldigen van diefstal, maar aangiften van dierenorganisaties over grootschalige dierenmishandelingen en het onterecht doden van dieren geen enkele prioriteit geeft en zelfs niet tot vervolging wil overgaan. Aan de intrinsieke waarde van dieren, die wel degelijk in de Wet Dieren aan dieren wordt toegekend, gaat het OM geheel voorbij. Dieren worden door het OM nog altijd als 'dingen' gezien én behandeld, zo ook Kip Jip". |
|
Onverdoofd ritueel slachten
Op 17 februari 2016 werd officiëel bekend via het t.v.-journaal dat Staatssecretaris Van Dam van Economische Zaken paal en perk wil stellen aan het ritueel slachten zoals dit thans in Nederland plaatsvindt.
In ons vorige contactblad (januari 2016) maakten we melding van een rapport van de NVWA (Ned. Voedsel en Waren Autoriteit) waarin o.a. het Ministerie van EZ wordt geadviseerd het onverdoofd slachten te verbieden. Volgens de NVWA vinden er veel ernstige misstanden plaats, w.o. het langer dan een minuut na de halssnede laten lijden van een dier, i.p.v. de dieren na uiterlijk 40 seconden alsnog met een schietmasker te doden, zoals stond in het convenant dat in 2012 met de religieuze groeperingen was gesloten. Het blijkt nu dat men zich absoluut niet houdt aan de afspraken en de staatssecretaris vindt nu ook dat het convenant is mislukt. (Dat wisten wij al in 2012, dat het jammerlijk zou mislukken, omdat de religieuzen bij het opstellen van het convenant te kennen hadden gegeven die 40 seconden eigenlijk te kort vonden! (de dieren mochten dus best iets langer lijden…). Ook wordt er vaak al begonnen met het uit elkaar snijden van het dier terwijl het nog bij bewustzijn is….
Strengere regels
Staatssecretaris Van Dam wil nu het lijden van dieren zoveel mogelijk beperken door de volgende regels in te voeren:
- alleen slachten naar behoefte (nu worden nog vele malen meer dieren ritueel geslacht dan nodig is);
- permanent toezicht door NVWA-inspecteurs (i.p.v. steekproefsgewijs);
- geen export meer van onverdoofd ritueel geslacht vlees;
- etikettering van ritueel geslacht vlees in 'gewone' slagerijen (volgens de joodse ritus mag de achterhand van het ritueel geslachte dier niet worden gegeten, en dus komen van alle joods-ritueel geslachte dieren de achterste delen bij de gewone slagerijen terecht. De consument weet dan niet of hij/zij wel of niet vlees van een ritueel geslacht dier koopt.)
Partij voor de Dieren gaat verder
De Partij voor de Dieren vindt deze maatregelen niet genoeg. Nadat in 2012 haar wetsvoorstel tot een verbod op onverdoofd slachten in de Eerste Kamer strandde (nadat het in de Tweede Kamer door een forse meerderheid van stemmen was aangenomen!) zal mevr. Thieme nog dít jaar met een nieuw wetsvoorstel komen dat zal moeten leiden tot een algeheel verbod op het onverdoofd slachten. Mevr. Thieme is optimistisch: "Een verbod is onontkoombaar. Bij de behandeling van het nieuwe wetsvoorstel voor het verbod dit jaar kan de politiek het zich niet opnieuw veroorloven om door te gaan met experimenten als deze" (Uiteraard blijven wij het met spanning volgen! - red.). |
|
Een hoopvol bericht voor koe en kalf
Op 27 januari jl. is een motie (wederom van de Partij voor de Dieren) aangenomen om kalfjes in het vervolg voor een bepaalde tijd bij de moederkoe te laten. De Tweede Kamer wil dat de regering binnen een half jaar een plan van aanpak hiertoe zal presenteren. Tot nu toe worden kalveren direct na de geboorte bij de moederkoe weggehaald om te voorkomen dat de kalveren bij de moeder melk drinken in plaats van die melk voor de consument te bestemmen, hetgeen natuurlijk meer winst oplevert!
Het zou prachtig zijn als deze wens van de meerderheid van de Kamer wordt gerealiseerd! Voor het welzijn en de weerstand van zowel kalf als koe heeft het direct weghalen van het kalf bij de moeder ernstige gevolgen.
Het is ónbegrijpelijk en óngelooflijk dat álle christelijke partijen zich bij de VVD aansloten door tégen deze motie te stemmen, in plaats van steun te geven aan een zaak waar het gaat om de aard en natuur van het dier, zoals de Schepper het heeft bedoeld! Maar ja, de hele intensieve en onnatuurlijke veehouderij wordt helaas door deze partijen ondersteund. Geld lijkt de machtigste god op aarde te zijn…. Alle andere partijen stemden voór de motie. |
|
De wreedheid van de mens
Het is echt ongelooflijk hoe wreed de mens kan zijn jegens weerloze dieren. Begin februari meldde de organisatie Compassion in World Farming (CIWF) dat meerdere kalkoenenmesterijen in de Amerikaanse staat Indiana waren besmet met het vogelgriepvirus, en dat duizenden kalkoenen 'geruimd' moesten worden. Dat gebeurde op zeér economische wijze: Men zette gewoon (moedwillig dus) het ventilatie-systeem in de stallen uit. Dat spaarde tijd én ook nog stroom uit…. Het duurde 30 à 40 minuten voor de dieren uiteindelijk hun doodsstrijd moesten opgeven en stierven door oververhitting. De kalkoenen worden dus levend gekookt ….
Deze methode werd vorig jaar goedgekeurd door het Amerikaanse Ministerie van Landbouw, maar is in strijd met de internationale regels van de Wereldorganisatie voor Diergezondheid, welke regels ook door de VS zijn onderschreven.
Via www.ciwf.nl/nieuws/2016/01/wrede-dood-kalkoenen-in-vs kunt u een petitie ondertekenen gericht aan het Amerikaanse Ministerie van Landbouw (USDA) om deze onvoorstelbaar wrede dodingsmethode niet langer te hanteren, maar in geval van een epidemie-uitbraak de dieren zo humaan mogelijk te doden en zich daarbij te houden aan de regels en normen van de Wereldorganisatie voor Diergezondheid (OIE). |
|
Wat is 'klimaatslim'?
Klimaatslim' wat betekent die term? Men zou zeggen: dat betekent zódanig te werk gaan dat het klimaat er niet onder lijdt. Het kabinetsbeleid zegt op een klimaatslimme landbouw gericht te zijn, Dat is mooi, maar minder mooi is, dat het lijkt of het kabinet eigenlijk vindt dat in Nederland de landbouw al 'klimaatslim' is ingericht! Vrijwel elke vorm van landbouw wordt door het kabinet al 'klimaatslim' genoemd, zelfs de milieuvervuilende intensieve veehouderij, ja zelfs de megastallen….
En het is weér de Partij voor de Dieren (wat is het toch goed dat deze partij er is!) die op 16 februari jl. een motie indiende voor "een scherpe, heldere definitie van klimaatslimme landbouw". "Voortaan", aldus de Partij voor de Dieren, "mag alleen landbouw die echt bijdraagt aan het vergroenen van de wereldwijde voedselproductie en het verzekeren van recht op voedsel 'klimaatslim' genoemd worden". De motie werd door een ruime kamermeerderheid aangenomen! Hierdoor zal de regering zich nu echt moeten gaan richten op kleinschalige, ecologische landbouw-initiatieven, zodat niet de grote en vervuilende multinationals de subsidies kunnen opstrijken die voor het stimuleren van kleine agro-ecologische boeren zijn bestemd. |
|
Landbouwminister Sicco Mansholt - grondlegger van de bio-industrie
Op 5 juni 2012 zond NPO Radio 1 in het programma Avondspits WNL een uitzending uit, onder de titel "We moeten af van de bio-industrie" Op internet lazen we de korte inhoud van de uitzending, die we hier voor u citeren: "Nooit meer honger"was het credo in Europa na de Tweede Wereldoorlog. Het was het begin van de bio-industrie - meestal eufemistisch aangeduid als 'intensieve veehouderij'. De wederopbouw na de oorlog heeft ons boterbergen, graanoverschotten en meer varkens dan inwoners ogeleverd. De socialistische boerenzoon Sicco Mansholt stond als minister van Landbouw aan de wieg van de megastallen en megavleesproductie, waarin een half miljard dieren zich naar het einde kreperen of in hete vrachtwagens naar Italië en Spanje worden verscheept. Letterlijk betekent 'bio-industrie': een bedrijfstak die met de hoogst mogelijke efficiëntie veevoeder omzet in vlees, melk en eieren, met als voornaamste productiemiddelen: varkens, runderen, geiten en kippen. In bio-industrie is dus alles geoorloofd. Het gaat tenslotte maar om productiemiddelen, niet om dieren. Groter, grootst: Welke prijs willen we betalen voor dierenwelzijn?" (Tot zover het citaat.)
Uit de oude doos
De naam van Sicco Mansholt bracht ons in herinnering dat in december 1975 eén van onze medewerkers een brief had geschreven naar deze landbouwminister, over de ongewenste ontwikkelingen in de landbouw, met name v.w.b. de landbouwhuisdieren. Eind december 1975 kwam er al een antwoord; dat getuigde van spijt. We citeren: "In het verleden heb ik als Minister van Landbouw de rationele veehouderij bevorderd en verdedigd, maar ik heb me altijd verzet tegen de methoden van dierenkwelling die daarmee gepaard kunnen gaan. Ik heb getracht door middel van een wet deze veehouderij aan regelen te binden die het dier respecteren, maar dat is helaas niet gelukt. Ook een ontwerp van wet waarin het houden van kistkalveren werd verboden, mocht geen meerderheid in de Kamer halen. Dit alles gebeurde in de periode tussen 1950 en 1960. Daarna ben ik tot de conclusie gekomen dat de gehele methode fout is en zondermeer dierenkwelling betekent. Ik sta dan ook op het standpunt dat deze manier van veredelingsindustrie moet worden verboden. (…) Het is een politiek vraagstuk en ik zal niet nalaten daarvoor te ijveren". Tja, dat schreef oud-minister van Landbouw Sicco Mansholt in 1975, en in 1995 overleed hij. Maar nu, 40 jaar ná zijn brief zitten we nog steeds opgescheept met de afschuwelijke gevolgen van zijn foute beslissing. |
|
Damherten
Tussen Zandvoort en Noordwijk ligt een 3400 hectare groot duingebied, circa 5 km breed en 10 km lang, genaamd: De Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD). Al sinds 1853 wordt tweederde deel van al het drinkwater voor de gemeente Amsterdam hier, in dit prachtige natuurgebied, gezuiverd. Er lopen ook enkele duizenden (geschat wordt circa 3700) damherten. Dit maakt het vertoeven in de AWD voor de vele wandelaars en fietsers tot een speciale attractie, mede doordat deze dieren absoluut niet schuw zijn vanwege het feit dat ze nog nooit met geweren te maken hebben gehad. Wie vindt het nu niet prachtig om deze schitterende en zachtaardige dieren in de natuur tegen te komen!?
Afschot, maar waarom…?
Maar de provincie Noord-Holland denkt daar anders over. De provincie heeft toestemming gegeven om circa 2400 damherten te laten afschieten. Reden? Eigenlijk is er geen enkel steekhoudend argument. Stichting De Faunabescherming, en natuurlijk ook Rechten voor al wat leeft, zijn hier dan ook fel op tegen! Dat de dieren een gevaar zouden vormen voor het verkeer, en schade zouden veroorzaken aan gewassen (vooral bloembollen) op akkers rond de AWD, kan onmogelijk meer als argument worden aangevoerd, want er is een hoog raster om het gebied geplaatst waar de dieren beslist niet overheen kunnen springen. Als men toch eens een hert aantreft op de snelweg of op akkers en velden, komt het dier niet uit de AWD, maar van elders.
Verzinsels! Men wil gewoon schieten…
Inmiddels heeft men een ander argument, waarom deze prachtige dieren dood moeten: De biodiversiteit in het gebied zou in gevaar komen! Planten- en insectensoorten zouden verdwijnen! St. De Faunabescherming: "Dat is een gezocht argument. Planteneters hebben natuurlijk altijd invloed op de planten om hen heen. Dat is geen 'schade', dat is natuur. Damherten hebben juist door hun begrazing een positief effect op het bereiken van natuurdoelen. In omliggende gebieden waar de stand van herten en reeën kunstmatig laag wordt gehouden middels afschot, moeten zelfs hele kudden schapen, koeien, paarden en geiten worden ingezet tegen vergrassing en verbossing. De schade die déze dieren aan de vegetatie aanbrengen is veel groter!"
Natuurlijk is vanuit De Faunabescherming scherp gereageerd naar de Provincie Noord-Holland, met zeer kritische en goed onderbouwde argumenten, maar helaas wil de provincie toch de plannen doorzetten. Het is wel duidelijk dat de provincie onder druk staat van het jagersgilde, dat niets liever doet dan dieren "omleggen", en het is natuurlijk ook heel goed mogelijk dat er tussen de provinciale statenleden jagers zitten. (Zouden deze lieden misschien hun collega-statenleden een hertenboutje in het vooruitzicht stellen als ze allemaal voór het afschotbesluit en een ontheffing voor de jagers gaan stemmen? We weten het natuurlijk niet, maar je zou zo denken…) In februari van dit jaar is het besluit om de ontheffing te verlenen inmiddels gevallen.
In beroep
Uiteraard heeft Stichting De Faunabescherming hiertegen beroep ingesteld. Tevens heeft de stichting aan de Rechtbank in Haarlem om een schorsing gevraagd, zodat niet al met het afschieten van damherten in de AWD zou mogen worden begonnen voór de rechter zich in de komende bodemprocedure over deze zaak zou uitspreken. Wanneer deze rechtszaak zal plaatsvinden is nog niet bekend. Als de rechter zich dan alsnog uitspreken zou in het voordeel van de damherten, zou een groot aantal reeds gedode dieren niet meer terug in het leven geroepen kunnen worden! Bovendien is er een aantal wetenschappelijke rapporten die duidelijk maken dat de aanwezigheid van het huidige aantal damherten absoluut niet schadelijk is voor de biodiversiteit in de AWD, maar dat, in tegendeel, de damherten juist moeten worden gezien als een wezenlijk onderdeel van dit leefgebied.
Uitspraak over de gevraagde schorsing
Op 10 maart jl. heeft de rechter gesproken. Hij wees het verzoek om schorsing af en besloot dat toch met directe ingang, tót 1 april a.s. (einde van het jachtseizoen) mocht worden begonnen met afschieten van de damherten. Op het moment dat wij dit schrijven zijn de jagers dus al druk bezig met hun hobby. Zo'n honderd damherten zullen er afgeschoten worden tot 1 april. En als ze hun zin krijgen mogen ze dan in november (opening van het nieuwe jachtseizoen) ermee verder gaan. De rechter vond "het geen probleem dat er nu al een groot aantal dieren zou sneuvelen, aangezien de gunstige staat van instandhouding niet in gevaar was". Bovendien zouden de rapporten wel in de bodemprocedure aan de orde komen, vond de rechter. Hopelijk zal de rechter tijdens de bodemprocedure wel serieus op alle rapporten en argumenten ingaan en zal deze anders beslissen. Maar voor zo'n honderd dieren zal een eventuele gunstige uitspraak dan helaas te laat zijn…. |
|
Zwanenjacht in het groene hart
Weer afschuwelijke berichten over zwanen…! Het ziet er naar uit dat het wrede en uit de middeleeuwen stammende bedrijf van het zwanendriften nu eindelijk verboden gaat worden per 1 juli van dit jaar. De inmiddels bekende dierenarts Saskia van Rooy in de Krimpenerwaard heeft met haar dappere en daadkrachtige optreden deze zaak in de publiciteit gebracht, en met succes: haar zelf-gemaakte video-beelden zijn enkele keren door tv-Een Vandaag uitgezonden en de kwestie heeft in Den Haag geleid tot een verbod op het zwanendriften. Maar de narigheid is nog niet afgelopen: In februari jl. was Saskia van Rooy weér in het nieuws, met nieuwe beelden, nu niet van het zwanendriften, maar zwanenjacht in het Groene Hart. Degenen die op woensdag 24 februari jl. Een Vandaag hebben gezien op t.v. konden zien hoe dat eraan toegaat, bij die zwanenjacht: de dieren worden half aangeschoten en de jagers laten ze gewond achter. Ze sturen hun jachthonden erop af, en er werd getoond hoe eén van de honden zijn tanden in een zwaargewonde maar nog levende zwaan zet.
Ontheffing
Het blijkt dat de jagers een ontheffing hebben gekregen van de provincie Zuid-Holland om de zwanen af te schieten, op grond van het (vermeende) feit dat de zwanen schade zouden veroorzaken aan de weilanden van de boeren. Er mag echter alleen geschoten worden als er belangrijke schade is aangericht. Volgens Saskia van Rooy ging het in de héle provincie Zuid-Holland in het jaar 2014 slechts om vier schadegevallen, waarvan drie hoger waren dan 250 euro. "Vanaf 2012", aldus Van Rooy in het Algemeen Dagblad van 25 februari jl., "was er slechts één schadegeval in de gemeente Krimpenerwaard, terwijl hier afgelopen maanden massaal zwanen worden afgeschoten! De afschot-ontheffingen zijn op ondeugdelijke gronden verkregen!" In de genoemde Een Vandaag-uitzending was de provincie Zuid-Holland níet bereid om voor de camera commentaar te geven….
Schade aan de weilanden? "Pertinente onzin", vindt ook Harm Niesen van St. De Faunabescherming. "Zwanen leven vaak met z'n tweeën, schade is er niet of nauwelijks, en je kunt zwanen heel goed verjagen zonder ze dood te schieten. Ze leven in de zomer met z'n tweeën, en ze dulden geen andere zwanen in de buurt. In de winter zie je soms 20 of 30 zwanen bij elkaar, maar die waaieren weer uit over het land in de zomer. Afgelopen jaar waren er slechts drie meldingen waarbij door zwanen schade zou zijn ontstaan groter dan 250 euro".
Controle
Van Rooy in het AD: "Het is schokkend om te zien hoe jagers te werk gaan. Ik heb gruwelijke beelden op film staan. En wat het ergste is: controle ontbreekt. Op zaterdag, de drukste dag voor de jacht, is er in heél Zuid-Holland slechts één BOA (buitengewoon opsporingsambtenaar) actief. Bij al mijn meldingen via de provinciale Milieutelefoon werd ik pas uren later door de BOA teruggebeld, en deze was niet in staat om meteen ter plaatse te komen".
"De agenten die ter plaatse kwamen op melding van dierenarts Van Rooy geloofden in eerste instantie de jagers die net de zwanen hadden neergeschoten", lezen we op de website van de politieke partij "Pro Krimpenerwaard", die ook zeer ontstemd is over de misselijkmakende zwanenjacht. "Een van de agenten ter plaatse zei:
"Zij (de jagers) zeggen dat het stuiptrekkingen waren, en dat heb ik voor waar aangenomen". Nu de politie meer beelden heeft gezien komt ze hierop terug en stelt de politie-eenheid Den Haag een onderzoek in. Ook roept de politie dierenarts Van Rooy op om aangifte te doen en haar beelden van de zwanenjacht ter beschikking te stellen. Dierenarts Van Rooy in Een Vandaag: "Hier in de gemeente Stolwijk zijn de afgelopen maanden alle zwanenkoppeltjes afgeschoten, er is geen zwaan meer te vinden. Ze zijn stelselmatig vermoord en een gruwelijke, langzame dood gestorven. Ook heb ik meerdere aangeschoten zwanen meet kapotgeschoten vleugels aangetroffen". Dierenarts Van Rooy is met de aangeschoten zwanen naar haar praktijk gegaan en heeft röntgenfoto's laten maken van de vleugels. Daarop zijn duidelijk botbreuken en kogeltjes te zien. Het achterlaten of het niet afschieten van aangeschoten wild staat haaks op de gedragscode die door de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging is opgesteld", aldus Pro Krimpenerwaard.
Jagersmentaliteit
Het bovenstaande laat maar weer eens duidelijk de mentaliteit van jagers zien. Al hun mooie smoezen (we houden echt van dieren, we zijn natuurliefhebbers, jacht is noodzakelijk, en wat voor leugens nog meer) werden vaak door het publiek voor waar aangenomen, maar steeds meer mensen krijgen de mooie praatjes door. Hulde aan dierenarts Saskia van Rooy én aan het tv-programma Een Vandaag, het grote publiek heeft weer een heldere kijk kunnen krijgen op jacht en jagers. |
|
|
|
|
|
