Contactblad juli 2015

Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft. Onderwerpen Ganzen. Nog eens CO2. De verschrikkelijke vee- en vleesindustrie. Zwanendriften.

Ganzenoverlast We beginnen met slecht nieuws: Tot voor kort was het vangen en vergassen in Nederland alleen door Europa toegestaan op en rondom Schiphol, omdat men vond dat de vliegveiligheid in gevaar was door de vele ganzen. Tienduizenden Schipholganzen zijn in de afgelopen jaren al met het beruchte CO2-gas vergast. Dat er nog nooit eén mens is verongelukt door een vliegtuigcrash die veroorzaakt zou zijn door een gans, mocht de zogenaamde 'bittere noodzaak' van deze gruwelijke moordpartij niet uitsluiten. Ook het feit dat er diverse diervriendelijke alternatieven zijn die hun effectiviteit hebben bewezen, zoals het anti-ganzendraad, een laserapparaat, verjagen met behulp van een border-collie, de inzet van kunststof-roofvogels, drones, i.p.v. gewassen telen zonnepanelen plaatsen of andere gewassen kweken op de akkers op en rondom Schiphol, gewassen die ónaantrekkelijk zijn voor ganzen, daar verdiept de overheid zich totaal niet in. Het is immers veel gemakkelijker voor de overheid om de inrichting van de ruimte en het voedselaanbod gewoon te laten zoals het nu is, en Duke Faunabeheer, de dierenverdelger, zijn werk te laten doen! Tot zover was het al erg genoeg! Maar de Nederlandse overheid was niet tevreden. Zij wilde ook de boeren tevreden stellen. En ja hoor, m.i.v. 1 juni van dit jaar heeft Europa de door Nederland gevraagde toestemming gegeven om in het hele land ganzen te mogen vangen en vergassen ter voorkoming van schade aan de landbouwgewassen. Vele honderdduizenden ganzen (én hun pasgeboren jongen!) zullen hiervan het slachtoffer worden. Het is werkelijk ongelooflijk hoe makkelijk de autoriteiten beschikken over leven en dood van onze medeschepselen! Ook schrikken zij niet terug voor het hevige lijden dat het vangen en vergassen met zich meebrengt. De gruwelijke activiteiten beginnen in de broedtijd van de ganzen. De dieren zijn dan in de rui en kunnen daardoor niet opvliegen. En dat is nu juist de bedoeling van Duke Faunabeheer, degene die de 'werkzaamheden' uitvoert. Want er wordt in het water of op het land waar de ganzen zich op dat moment bevinden een z.g. kraal geplaatst waar de ganzen worden ingedreven. De kraal wordt dan gesloten en de enige manier waarop de ganzen zouden kunnen ontsnappen zou zijn door op te vliegen en van boven de kraal uit te vliegen. Maar dat kunnen ze nu juist niet omdat ze niet kunnen opvliegen. Voor de ganzen die nog wel een beetje kunnen vliegen wordt een zeil over de kraal gespannen. Er breekt grote paniek uit onder de dieren. Als de actie op het land plaatsvindt vertrappen de oudervogels in hun radeloosheid hun jongen. De gevangen ganzen worden vanuit de kraal de 'gaskar' ingedreven, waar ze worden vergast met CO2. Weer breekt paniek uit, de dieren krijgen ademhalingsproblemen en pijn in de luchtwegen. In hun angst en ontreddering trachten ze te ontsnappen uit de ruimte waar ze gevangen zitten, maar dat gaat niet. Eindelijk, na een aantal helse minuten, stikken ze. Iedereen, ook de Europese Commissie en ook onze overheid, weet dat CO2-vergassing de meest slechte (dus meest wrede) methode is om dieren te doden. Maar Duke Faunabeheer verkondigt overal, dat zijn methode zeer snel en diervriendelijk werkt. En de hoge dames en heren nemen die uitspraak graag over, tegen beter weten in want…. wat interesseert het hun wat de dieren ondergaan? Als zij het zélf maar niet voelen! Ondertussen hoort Duke Faunabeheer de kassa al rinkelen nu zijn werkgebied is uitgebreid! Hij probeert ook nog een markt aan te boren om de dode ganzen te verkopen. Hij wil de mensen aan het ganzenvlees krijgen. Dat brengt hem immers nog meer geld in het laadje! Wat bezielt de overheid om het lot van honderden miljoenen ganzen in handen te leggen van vader en zoon Dick en Arie den Hertog, oftewel Duke Faunabeheer, voor wie het dierenverdelgingswerk een 'passie' is, zoals Arie zelf zegt. "Ik ben geboren met vangdrang", zegt hij in Trouw van 19 mei jl. De weken dat hij ganzen vangt en vergast noemt hij de beste weken. Toen het vergassen nog niet overal was toegestaan, en de boeren toch de ganzen van hun land weg wilden hebben en afschieten niet genoeg hielp, had Arie daar iets anders op gevonden: Ter illustratie een citaat uit Trouw: "Op de plekken waar Den Hertog geen toestemming heeft om zijn gaskar in te zetten, drijven de mannen de ganzen op dezelfde manier bij elkaar, maar hakken vervolgens één voor één de nekken door met een bijltje. Stressvol voor de vogels omdat iedere gans afzonderlijk uit de kooi gehaald wordt en moet worden vastgehouden tot zijn nek door is. Fysiek zwaar en bloederig werk voor de mannen. Tijdens de vangperiode heeft Den Hertog af en toe spierpijn van de honderden keren dat hij de bijl moet opheffen voor de onthoofdingen…". (Ach, dat is wel sneu voor hem natuurlijk, maar voor je passie moet je maar wat over hebben, toch? - red.) En weer: Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer Het meest onbegrijpelijke is dat organisaties als Natuurmonumenten en Staatsbosbeheer ook op hun terreinen ganzen laten vangen en vergassen. Natuurliefhebbers zijn blijkbaar niet altijd dierenvrienden! Enkele jaren geleden werden ook op een terrein van Natuurmonumenten ganzen gevangen om te worden vergast (Schipholganzen). Op het terras van een nabijgelegen restaurant in Vinkeveen zagen bezoekers van dichtbij hoe ruw de vangactie in z'n werk ging en zij waren geschokt! Een ooggetuige vertelde dat veel van deze bezoekers de politie belden, maar dat de politie tegen iedereen zei dat zij niets konden doen. Natuurmonumenten heeft in die periode veel van zijn donateurs verloren. Maar zij gaan ook nu gewoon door. Alternatieven Het is staatssecretaris Dijksma er blijkbaar alleen maar om te doen de agrariërs rustig en tevreden te houden. En agrariërs dulden nu eenmaal geen dieren op hun land, ook geen ganzen. Wat is er dan makkelijker om een dierenverdelger in te huren die de agrariër in één klap verlost van de ganzenoverlast? Dat de maatregel maar weinig of helemaal niet helpt, doordat de opengevallen plaatsen al heel snel weer worden ingenomen door ganzen uit de omtrek (er is immers op deze plek veel en lekker voedsel te vinden!) mag de pret niet drukken, dat zien we dan wel weer, we vragen dan gewoon de jagers weer, en volgend jaar, als het weer broedtijd is en de ganzen weer in de rui zijn, komt Duke Faunabeheer wel weer! Dat is toch veel eenvoudiger dan je te verdiepen in diervriendelijke alternatieven? Dat geeft maar investeringen en ander gedoe! Dus wordt de makkelijkste weg gekozen, zoals altijd als het maar om dieren gaat. Dit alles is volkomen in strijd met de Flora- en Faunawet, waar staat dat een ontheffing voor het mogen doden van dieren die overlast geven alleen maar mag worden afgegeven als er geen andere effectieve oplossing voorhanden is. Wel, naar het effect van de alternatieve methoden is nog nooit gedegen onderzoek gedaan. Op 26 mei jl. hebben wij de staatssecretaris een brief gestuurd, waarin wij o.a. hebben geschreven dat: - het nog maar zeer de vraag is of de aantallen ganzen door zo'n massale vergassing kunnen worden teruggedrongen, laat staan drastisch kunnen worden teruggedrongen, vanwege de versnelde groei van de populatie na een vergassingsactie, en dat bovendien dit soort acties tot in lengte van jaren zullen moeten worden voortgezet, - wij concluderen dat de staatssecretaris zonder enige terughoudendheid toestemming geeft om deze methode landelijk toe te passen, zónder gedegen (en ónafhankelijk!) onderzoek te laten doen (bijv. door Sovon), naar de daadwerkelijke effectiviteit ervan, en naar de effectiviteit van de alternatieven, en dat zij daarmee de Flora- en Faunawet overtreedt. Wij hebben de staatssecretaris gevraagd wát haar tegenhoudt deze onderzoeken te laten doen, - wij de staatssecretaris vragen: "Waar de Nederlandse staatsburger geacht wordt zich aan de wetten te houden op straffe van…, mogen wij u dan op z'n minst vragen om een duidelijke uitleg waarom de wet in dit geval met voeten mag worden getreden, en waarom u geen wetenschappelijk onderzoek laat doen naar de effectiviteit van de alternatieven, én van de daadwerkelijke effectiviteit van massale vergassing?" Nekkenbreekmachine Vlak voor het ter perse gaan van dit blad vernamen wij dat in Gelderland de z.g. 'nekkenbreekmachine' is ingezet, omdat Duke Faunabeheer het met zijn 'gaskar' in het hele land niet alleen af kan. Details zullen we u besparen…. Petitie: Laat de ganzen niet stikken Als u ook tegen de massale moordpartij van ganzen bent (en daar twijfelen wij niet aan!) kunt u dat via onderstaande linken aan staatssecretaris Dijksma en de Tweede Kamer laten weten: Stuurt u deze petities alstublieft ook door naar familie en vrienden! www.animalrights.nl/ en/of ganzenbescherming.petities.nl/

Nog eens: CO2 Dezelfde gruwel als hierboven beschreven moeten miljoenen varkens per jaar ondergaan bij vleesbedrijf Vion in Boxtel. Alleen hier geen vangacties zoals bij de ganzen, maar de varkens in gondels gedreven die, als een verticale draaimolen, van bovengronds naar ondergronds draaien. Ondergronds wordt CO2 in de gondels gespoten, waardoor de varkens (ongeveer 7 per gondel) bedwelmd moeten raken voór de slacht). We hebben al zeér dikwijls geschreven over deze wijze van 'bedwelmen'. Het is de bedoeling dat de dieren direct 'gestoken' worden zodra de gondel weer bovengronds aankomt en opengaat. Sommige varkens rollen al dood (door verstikking) uit de gondel, en als ze nog leven zijn de varkens die het laatst van de zeven aan de beurt zijn vaak al weer bij voor ze aan een achterpoot worden opgetakeld en gestoken worden om leeg te bloeden. Bij Vion is het niet mogelijk het hele bedwelmingsproces te kunnen zien, omdat slechts door een klein kiertje van een luikje een blik gegund wordt in een heel klein gedeelte van elke gondel. Vion zou natuurlijk meer kunnen laten zien, door een glazen raampje aan te brengen. Maar kennelijk vindt ook Vion zelf dat hetgeen er zich afspeelt in de gondels het daglicht niet kan verdragen. Al vele jaren geleden heeft dierenarts en bedwelmingsdeskundige Dr. R. Hoenderken onderzoek gedaan naar het effect van CO2 op de varkens. Enkele jaren geleden hebben wij, samen met St. Varkens in Nood, foto's van zo'n proef gepubliceerd en videobeelden via You Tube verspreid. De radeloosheid en paniek van het proefvarken vanwege de ademnood en de pijn in de luchtwegen, het herhaaldelijk opspringen tegen de wand van de kooi en het weer neerploffen op de grond voór het dier eindelijk het bewustzijn verloor, het was niet om aan te zien. Deze beelden zijn ook aan ex-minister Verburg en de Tweede Kamer vertoond. Toch vond Minister Verburg (op advies van de Dierenbescherming!) dat deze methode niet verboden hoefde te worden. Eyes on Animals De gruwelijkheid van CO2-bedwelming wordt gelukkig steeds meer bekend. Onlangs heeft de bekende en actieve dierenorganisatie Eyes on Animals een slachterij in Duitsland die ook de CO2-methode toepast bereid gevonden volledige openheid te geven. Filmopnamen konden worden gemaakt van de gehele gondel, zodat men precies kan zien wat zich daarin afspeelt. Met de filmbeelden werden via internet verspreid en ook ging Eyes on Animals ermee naar de Europese Commissie en de beelden zijn ook daar vertoond. Maar of het de dames en heren daar heeft geraakt…? Vooralsnog blijft de methode nog steeds toegestaan in Europa. Lust u nog een carbonaadje?

De verschrikkelijke vee- en vleesindustrie Wie is Winnie? Winnie is een vleeskuiken dat door omstandigheden níet in de kuikenslachterij terechtkwam, maar nog een poosje mocht doorleven bij Sandra v.d. Werd, de motor achter Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip. Winny was geen legkip maar een slachtkuiken. Maar dan wel een enórm groot en dik kuiken, dat toch alleen maar wat tsjilpen kon. 'Normaal' worden slachtkuikens op een leeftijd van 6 weken geslacht. Maar Winnie, die achteraf een haantje bleek te zijn, had geluk. Winnie was al 7 weken oud toen hij bij Sandra terechtkwam, en had al een gewicht van 3 kilo! Hoe lang zou het dier nog in leven kunnen blijven? Plofkippen en -haantjes zouden niet zo erg veel langer dan 6 weken kúnnen leven. Ze moeten erg veel eten, om in 6 weken tijd uit te groeien tot buitengewone omvang en gewicht. Sandra hield een dagboek van Winnie bij 'Dagboek van Winnie - een gered vleeskuiken'. Op het moment dat we dit schrijven is het veertiende deel verschenen op de website van 'Red een Legkip' Hieronder hebben we een willekeurig deel in ons blad opgenomen: Dagboek van Winnie - een gered vleeskuiken - deel 6 Winnie's stalgenootjes zijn allemaal gedood. Ze zijn vlak na Winnie's redding ruw gevangen, in kratten gepropt en per vrachtwagen naar het slachthuis gebracht. De stal is schoongemaakt en zit nu weer vol met nieuwe kuikens die in snel tempo worden vetgemest. Zes weken gaan snel. Nog maar een paar weken en ook deze nieuwe kuikens eindigen gruwelijk. De ouderdieren zijn de meest misbruikte en vergeten groep dieren in de industrie. Ze lijden altijd honger en dorst in een omgeving waar eten hun enige afleiding is. Maar Winnie's ouders leven nog. We hebben de hulp van het t.v.-programma Spoorloos niet nodig, want dierenbeschermingsorganisatie 'Ongehoord' heeft ze reeds opgespoord. Zij fotografeerden achter de gesloten deuren in de stal waar Winnie's ouders leven. De beelden zijn schokkend en triest, maar je moet ze wel zien. Want de zeven en een half miljoen ouderdieren van de vleeskuikens zijn de meest misbruikte, meest doodgezwegen en vergeten groep dieren. Ze lijden altijd dorst en honger, terwijl ze moeten leven onder weerzinwekkende omstandigheden met duizenden op elkaar gepakt in een stal waar ze zich niet natuurlijk kunnen gedragen. Waar ze daardoor niets te doen hebben, behalve eten en drinken. En juist dát wordt hen in grote mate onthouden…. Verzwakt De honger zorgt voor veel frustratie en afwijkend gedrag, zoals hevig pikken en extra dorst. Een groot deel van de dieren raakt uiteindelijk dermate verzwakt dat er pootproblemen optreden. En dat enkel om zich voort te planten De ouderdieren krijgen te weinig eten en drinken omdat ze anders minder vruchtbaar zijn, een lagere legproductie hebben en veel te snel dood gaan. Als ze onbeperkt eten worden ze te zwaar en krijgen last van benauwdheid, buikwaterzucht, borstblaren, hart-, circulatie- en pootproblemen. In deze industrietak leven de hennen en hanen samen, maar dat is doordat zij zich niet natuurlijk kunnen gedragen geen pretje. In 'dierenconcentratiekampen' worden ze gedwongen tot seks. Chronische stress In deze industrietak leven de hennen en hanen samen. Maar dat is geen pretje. Om erge verwondingen bij de hennen te voorkomen zijn de sporen en achterste tenen van de ouderhanen weggebrand toen ze nog een kuiken waren. Deze behandeling is erg pijnlijk en stressvol. Door de onnatuurlijke leefomstandigheden vertonen de hanen geen baltsgedrag en hebben de hennen daardoor geen interesse in hen. Dat leidt tot ruwe en pijnlijke verkrachtingen, ook doordat de hanen zo zwaar zijn. Hierdoor lijden de hennen chronische stress, lopen ze verwondingen op en hebben veel angst te verduren. Winnie is dus niet bepaald uit liefde geboren. Haar ouders worden in 'dierenconcentratiekampen' gedwongen tot voortplanting. Door de ruwe en pijnlijke verkrachtingen door de zware hanen lijden de hennen aan chronische stress en angst. Meedogenloos Onderzoek heeft aangetoond dat kippen intelligente dieren zijn die zich zorgen kunnen maken over de toekomst. Ook dat nog. Want nog maar een paar maanden, en dan zijn de 17 maanden van hongerlijden en leven in deze hel bij Winnie's ouders om. Dan wordt de horror compleet en worden ook zij samen met hun vele stalgenoten ruw en zonder mededogen gevangen en in kratten gepropt. Gewond, met gebroken poten en kneuzingen, worden ze vervoerd naar het slachthuis. Na uren wachten, opeen gepropt samen met soortgenoten, eindigt hun leven met pijn en angst aan de slachtlijn. Hun lijken worden verwerkt tot soep en snacks. En er komt geen tribunaal, geen tuchtcollege, geen rechtszaak tegen hen die hiervoor verantwoordelijk zijn. Niemand die de overheid, de boeren, de slachters, de supermarkten en de consumenten aanklaagt voor deze ernstige dierenmishandeling. Terwijl in de Wet Dieren toch duidelijk in artikel 2.1 lid 1 staat omschreven dat het verboden is om zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is, bij een dier pijn of letsel te veroorzaken, dan wel de gezondheid of het welzijn van een dier te benadelen. En bij lid 6 van hetzelfde artikel staat dat een ieder een hulpbehoevend dier de nodige zorg dient te verlenen. In artikel 2.2 van de Wet Dieren staat bij lid 8 dat het houders van dieren verboden is hun dieren de nodige zorg te onthouden. Schaamteloos Door dieren opzettelijk honger en dorst te laten lijden wordt de wet met voeten getreden. Een overheid die dát toelaat overtreedt haar eigen wet. Desondanks eet de gemiddelde Nederlander schaamteloos 22 kilo kippenvlees per jaar. En houdt de overheid deze misstanden bewust in stand, omdat zij geld vele malen belangrijker vindt dan het voorkomen van heel veel dierenleed…. Eind mei hield Winnie het niet langer meer vol. Hij kreeg het benauwd, zijn hart had té zeer geleden door zijn buitengewone gewicht. Winnie is maar 19 weken oud geworden en hij woog 5,5 kilo. Hij is op een dierwaardige manier gestorven bij de dierenarts.

Zwanendriften Op 2 mei jl. zond Een Vandaag schokkende beelden uit over de gruwelijke activiteiten van twee zwanendrifters (mét hun familie) in de Krimpenerwaard en over het dappere optreden van een dierenarts, Saskia van Rooy. Wij schreven al eerder (okt. 2013) over dit onderwerp. Het is een overblijfsel uit de Middeleeuwen toen ook al zwanen werden geleewiekt en gehouden werden voor het winnen van dons, veren en vlees. In 2013 werd voor dát doel het zwanendriften verboden. Maar de drifters vonden een uitweg: De wet verbood níet het zwanendriften ten behoeve van de handel in siervogels. Dus bleef het driften gewoon doorgaan, en uiteindelijk werden de zwanen, die de zwanendrifters zich gewoon toeëigenden door een tatouage op de snavel aan te brengen, toch stiekem gebruikt voor de handel in dons, veren en vlees. Daarvoor werden de dieren levend in kisten verpakt (waarbij zwanen soms stikten) en naar verre landen getransporteerd. In de Een Vandaag-uitzending konden we de drifters bezig zien met het vangen en leewieken van zwanen. De misselijkmakende beelden waren gemaakt door dierenarts Saskia van Rooy, die ongeveer twee jaar lang grondig feitenonderzoek naar de zwanendrifters heeft gedaan en daarbij - met gevaar voor eigen leven - vele ernstige strafbare feiten heeft ontdekt en gefilmd, o.a. grootschalige wildvang, illegale handel in knobbelzwanen en illegaal leewieken van jonge knobbelzwanen, hetgeen zware dierenmishandeling is. Wij citeren enkele gedeelten uit haar eigen uitvoerig verslag, waarin ook duidelijk de laffe, nalatige, zeér kwalijke houding van het justitie-apparaat, corrupte ambtenaren en de corrupte lokale politie én van het ministerie van EZ naar voren komt: (Daar zou toch eigenlijk ook eens een parlementaire enquête over moeten worden gehouden, vindt u niet?) "Ik heb honderden knobbelzwanen gefilmd die door de zwanendrifters Piet Oostveen en zijn zonen zwaar mishandeld waren. O.a. door het uittrekken van slagpennen uit het bot van de vleugels, vaak meerdere malen per jaar bij dezelfde zwanen. Ze gebruikten daarbij dusdanig grof geweld dat de vleugels van deze zwanen braken. Ik legde vast dat zij de vleugels van jonge knobbelzwanen zelfs nog op een leeftijd van 4 tot 5 maanden afknipten (leewiekten), terwijl het leewieken hen al vanaf 1996 verboden was. Het leewieken van jonge knobbelzwanen is alleen toegestaan aan een dierenarts en mag alleen tot een leeftijd van 2 dagen. Het zonder verdoving afknippen van vleugels van jonge knobbelzwanen wordt gekwalificeerd als zware dierenmishandeling, temeer daar de zwanendrifters dit veelal op een leeftijd van tussen de 2 weken en zelfs 5 maanden doen". "Ik legde vast dat ambtenaren van het ministerie van EZ jarenlang alles in het werk stelden om de zwanendrifters ongemoeid te laten in het voortzetten van hun illegale activiteiten, terwijl zij middels spaarzame controle-rapportages van de nVWA (Nieuwe Voedsel en Warenautoriteit) op de hoogte waren van tal van strafbare feiten inzake het zwanendriften". "Ik ontdekte dat (ex-) Staatssecretaris Bleeker, Staatssecretaris Dijksma en oud-minister Opstelten de Tweede Kamer 3 maal onjuist hadden geïnformeerd over de zgn. 'controles' die de nVWA de afgelopen jaren t.a.v. het zwanendriften had uitgevoerd. Ook ontdekte ik dat de vml. AID en nVWA gedurende ongeveer 50 jaar de zwanendrifters nimmer deugdelijk hadden gecontroleerd. Bij de weinige, aangekondigde! controles die de nVWA in 2012 en 2013 wél uitvoerde constateerde de nVWA vele ernstige strafbare feiten, maar trad hier echter niet tegen op. Op grond van deze geconstateerde feiten had Staatssecretaris Dijksma (die in de Een-Vandaag-uitzending van 2 mei jl. de diervriendelijke en doortastende heldin en de reddende engel speelde! - red.) de toenmalige ontheffingen direct dienen in te trekken, hetgeen zij naliet. Erger nog, zij verleende in oktober 2013 opnieuw nieuwe ontheffingen aan de zwanendrifters, zodat zij tot 2018 ongestraft verder konden gaan met hun illegale praktijken. In 2013 t/m heden deed ik vele tevergeefse meldingen van ernstige strafbare feiten bij de nVWA, lokale politie en een handhaver van de provincie, maar door niemand werd maar íets met deze meldingen gedaan". Vele politie-functionarissen waar de dierenarts haar meldingen deed verklaarden niet te kunnen handhaven omdat het hen ontbrak aan de nodige kennis. Zij wisten zelfs vaak niet eens wat zwanendriften was, en leewieken, daar hadden ze ook nog nooit van gehoord. Aan allen bood Saskia van Rooy aan om hun de nodige informatie te geven en hen te wijzen op de punten waarop ze moesten letten, maar door alle functionarissen werd dit aanbod afgeslagen. Tot 3 maal toe is de dierenarts zwaar mishandeld door de zwanendrifters. Maar met haar aangiftes werd nauwelijks iets gedaan. N.a.v. de Een-Vandaag-uitzending is er wel iéts op gang gekomen. Staatssecretaris Dijksma zegde toe onmiddellijk de ontheffingen voor de zwanendrifters in te trekken, hetgeen ook daadwerkelijk gebeurd is. Maar de praktijken gaan ondertussen gewoon door. De drifters werken 's avonds en 's nachts als er geen inspectie is. Meldingen bij de plaatselijke politie helpen (nog steeds) niets. De dierenarts roept in haar verslag de burgers op om in hun omgeving op te letten of zij de drifters broedparen en hun jongen zien vangen en/of zij de jongen illegaal zien leewieken, dit evt. op camera vast te leggen en om van politie en nVWA te eisen direct ter plaatse te komen en handhavend op te treden, en ook de evt. reactie van de politie vast te leggen. Bij het huis van dierenarts Saskia van Rooy controleren extra patrouilles om haar te beschermen tegen de zwanendrifters. Zij is uiteindelijk vele malen bedreigd en drie keer mishandeld. Men zou denken dat de politie hen hiervoor wel direct zou inrekenen. Maar niets van dat alles. De drifters hebben zelfs aangifte tegen háár gedaan wegens stalking! En n.b. zíj moet binnenkort voor het gerecht verschijnen! Hebt u het ooit zó zout gegeten?? En Saskia van Rooy? "Ik zal blijven filmen!", houdt ze vol. Nee, niet de staatssecretaris, maar dierenarts Saskia van Rooy is hier de heldin! Staatssecretaris Dijksma heeft tevens toegezegd de wet te wijzigen om te voorkomen dat het zwanendriften nog een beroep kan zijn in Nederland. Maar dat zal dan pas in 2018 ingaan! Hoeveel zwanen kunnen nog worden verminkt tot die tijd…?

De Stichting Rechten voor al wat Leeft.

Auteur Bep de Boer.