Saffy, een hond met een aaibaarheidsfactor van 12, heeft de afgelopen vier jaar geen makkelijk leven gehad. Als vervanging voor de dochter des huizes, die haar liefde eerder op een wandelende tak en een agressief konijn richtte, kwam Saffy in het gezin terecht. Hoewel hij eruitziet als een droomhond, vertoont hij neurotisch gedrag, zoals verlatingsangst, blaffen, en het trekken aan de riem tijdens wandelingen. Het gezin heeft talloze middelen en therapieën geprobeerd om zijn gedrag te corrigeren, maar met beperkt succes. Saffy is geen typische hond; hij vertoont afwijkend gedrag zoals het vermijden van natte pootjes en een sterke afkeer van hoofddoekjes en lange jurken. Ondanks de inspanningen van het gezin, blijft Saffy een uitdaging.
Geelen bespreekt de frustraties en financiële kosten die gepaard gaan met het proberen te begrijpen en corrigeren van het gedrag van Saffy. Het gezin heeft diverse producten en technieken geprobeerd, waaronder een verstuiver, een 'gentle leader' neusband, en een anti-blafband. Ze zijn zelfs naar een hondenfluisteraar geweest en hebben Bachbloesemtherapie overwogen. Ondanks al deze inspanningen lijkt Saffy zijn eigen weg te gaan en zijn eigen regels te volgen.
Geelen wijst ook op de paradoxale relatie tussen mens en hond, waarbij het gezin probeert liefde en gehoorzaamheid van Saffy te verkrijgen, maar uiteindelijk beseft dat de hond vooral geïnteresseerd is in eten. Geelen suggereert een radicale aanpak, waarbij Saffy volledig genegeerd en zelfs gekleineerd moet worden om zijn gedrag te veranderen. Ondanks alle inspanningen en kosten lijkt het gezin kleine successen te boeken, maar de vraag blijft of Saffy ooit een 'beroemde hond' zal worden zoals Bobbie, Idéfix of Lassie.
Het artikel eindigt met de hoop dat, met een nog stevigere aanpak, Saffy misschien wel aardig gevonden zal worden door het gezin. |