Het aantal honden dat als 'zwerver' in een asiel terechtkomt, is in 2006 met liefst 10 procent gestegen. In absolute cijfers uitgedrukt, moesten de asielen vorig jaar 1014 zwerfhonden meer opvangen dan in 2005. Het aantal zwerfhonden dat niet door de eigenaar wordt opgehaald, is zelfs met 18 procent gestegen. Het gaat vooral om dieren die op straat worden gevonden. Daaruit blijkt dus dat de eigenaren in kwestie hun huisdier liever dumpen dan het op een nette manier naar het asiel te brengen.
"Internetnomaden"
Een mogelijke verklaring voor deze ontwikkeling is dat mensen tegenwoordig voor een appel en een ei via internet een hond kunnen kopen. De verleiding van de leuke (ras)honden die je makkelijk kunt kopen is zo groot, dat steeds meer mensen daar intuinen. Helaas geldt hier het gezegde "Zo gewonnen, zo geronnen": elke tegenslag die tijd, geld of inspanning kost, kan er al toe leiden dat men weer snel van het dier af wil. Velen doen dat ook weer via datzelfde internet, met als gevolg dat veel honden verworden tot wat wij noemen "internetnomaden" - dieren die steeds weer in andere handen overgaan, zonder ooit goed te kunnen aarden. Een andere mogelijkheid is dat het gaat om honden van broodfokkers uit Oost-Europa. De pups in kwestie worden veel te vroeg bij de moeder weggehaald, zijn niet gesocialiseerd en hebben een zwakke gezondheid. Ook dat leidt tot problemen waardoor mensen er snel weer van af willen. Veel van de gedumpte hondjes in de asielen zijn nog geen jaar oud….
Onderzoek: trend zet door
Terug naar het beeld dat de asielcijfers uit 2006 laten zien: meer gedumpte honden in de asielen. Geconfronteerd met de cijfers wilde de Dierenbescherming uiteraard weten of het hier om een incidentele piek gaat, of dat er werkelijk een - zeer ongewenste - trend is ingezet. We startten in juli 2007 een eigen onderzoek onder de Nederlandse asielen om een beeld te krijgen van de situatie medio 2007. Dit onderzoek loopt nog, maar de eerste resultaten wijzen wel degelijk in de richting van een trend: 92 procent van de inmiddels geïnterviewde asielen gaf aan dat ook in 2007 de toename in het aantal gedumpte honden doorzet. Als vermoedelijke oorzaken worden genoemd de impulsieve aanschaf via internet en malafide hondenhandel, onwetendheid, onkunde en gebrek aan juiste informatie over de hond, het niet willen betalen van afstandsgeld, vakantie in het buitenland, het ontbreken van verplichte identificatie & registratie van huisdieren.
Identificatie en registratie
De Dierenbescherming geeft al sinds mensenheugenis voorlichting over het verantwoord aanschaffen van huisdieren. Als geen ander worden wij er dagelijks mee geconfronteerd wat er allemaal misgaat als er geen goede match is gemaakt tussen baas en hond. Het leidt tot frustratie en teleur stelling bij de mens en tot veel dierenleed bij de hond. Zo drukken wij het publiek altijd op het hart niet in een impuls een dier aan te schaffen, maar "tot 10 te tellen" en zich goed te laten informeren over wat er allemaal komt kijken als je een hond in huis neemt.
'Het onnadenkend aanschaffen van een hond is volgens ons een van de belangrijkste oorzaken van de toename van zwerfhonden', vertelt Elissa Haverschmidt van asiel 't Noordbroek in Almelo. Ook in dit asiel is een duidelijke toename van het aantal zwerfhonden te zien. 'Internet werkt het impulsief aanschaffen van dieren in de hand. Want ook als je weer van het dier afwilt, kun je het via internet weer makkelijk van de hand doen - dat is de praktijk'. Barbara van Opdorf van het asiel in Amersfoort heeft een soortgelijk verhaal: 'Reken maar dat bij de handel via internet van behoorlijke informatie over de hond en zijn karakter nauwelijks sprake is. Dat is vragen om problemen'. Beide asielen zijn het erover eens dat een sluitend - en verplicht - systeem van identificatie en registratie een stap in de goede richting zou zijn om het dumpen van zonden tegen te gaan. Immers, als je als eigenaar makkelijk gevonden kunt worden, is dumpen geen optie.
Tweedehands auto
let systeem moet echter wel sluitend zijn: 'Zo'n 15 procent van de zwerfhonden die wij hier binnenkrijgen, heeft weliswaar een chip', vertelt Van Opdorp, 'maar wanneer je de als eigenaar geregistreerde belt, blijkt die de hond vaak alweer aan een ander te hebben overgedaan en is de registratie niet op diens naam gezet. Of de telefoon is afgesloten. Dan sta je nog met lege handen'.
Hoe zit dat in Almelo? Bij ons is ongeveer 30 procent van de zwerfhonden gechipt', vertelt Haverschmidt. 'Een heleboel daarvan blijkt bij nader inzien weer niet geregistreerd te zijn. Dan houdt het natuurlijk op. Maar eigenaren die we via de chip wel weten te traceren, staan doorgaans binnen de kortste keren op de stoep om hun dier op te halen'. De vergelijking met het overschrijven van een tweedehands auto dringt zich op. Daarbij moet toch ook de gehele registratie overgaan op de nieuwe eigenaar? 'Goed idee', beaamt Van Opdorp want nu is het systeem op dat punt niet sluitend'. Haar collega in Almelo onderschrijft dit: 'Maar ook de publieksvoorlichting blijft erg belangrijk', vult Haverschmidt aan. 'Je kunt liet vaak genoeg vertellen dat het lemen van een hond iets is waar je heel erg goed over moet nadenken'.
Afstandsgeld
Als je een huisdier om welke reden dan ook niet meer kunt houden, dan kun je toch gewoon naar het asiel gaan en afstand doen van het dier? Waarom zo'n arm dier dumpen en maar aan zijn lot overlaten? Barbara van Opdorp: 'Veel mensen willen of kunnen het afstandsgeld gewoonweg liet betalen. Bij ons kost het 75 euro om je hond af te staan. Dat is echt minimaal. Dan moet het dier overigens wel alle noodzakelijke vaccinaties hebben gehad. Is het dier boven de 10 jaar, dan willen we ook een gezondheidsverklaring van de dierenarts. De kosten voor medisch zorg zijn immers enorm hoog'.
Het lijkt erop dat het hedendaagse 'consumentisme' hier een van zijn vele schaduwkanten laat zien: wel de lusten maar niet de lasten. Behoefte aan een hond? Dan snel via internet een lekker betaalbaar dier gekocht. Gaat het niet lekker? Dan weer snel via internet van de hand gedaan. Uit het oog, uit het hart. Als het maar zo weinig mogelijk tijd, inspanning en geld kost…. Uiteindelijk komen dieren dan na allerlei omzwervingen toch nog in het asiel terecht.
Het is niet voor niets dat de Dierenbescherming al vele jaren het asiel promoot als de plek waar je moet zijn voor een huisdier. Niet alleen help je een dakloos dier aan een nieuw tehuis, je zorgt ook dat de stroom dieren niet verder groeit en je krijgt ook nog eens de o zo noodzakelijke eerlijke informatie over het dier van jouw keuze. Als er geen goede match is, krijg je dat echt te horen. Jammer?
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
Wat kunt u doen?
Als u overweegt een hond te nemen, kunt u de volgende dingen doen….
- Doe onze huisdierentest voor een eerste oriëntatie: www.dierenbescherming.nl zoek op "Huisdierentest".
- Pas eens op de hond van de buurman of een vriend, doe wat praktijkervaringen op.
- Laat u door diverse mensen informeren over het houden van een hond. Ga desnoods eens praten in het asiel, maar ook iemand die al jarenlang een hond heeft is goed.
Beslissing genomen?
- Neem een hond uit het asiel!
- Laat uw hond chippen en registreren en houd de gegevens bij! Kijk ook eens op www.chipjedier.nl
- Zorg tijdig voor vakantieopvang in een pension, zodat er geen paniek ontstaat vlak voor de vakantie.
- Neem een ziektekostenverzekering voor uw hond om hoge medische kosten te dekken.
Zie ook "kun je een huisdier ook teruggeven"? |
