Ingrid Hofstede
"Het dier is opgeofferd aan de expansiedrift van de mens, die maar een recht kent: het recht van de sterkste.
Hoe gruwelijk wij mensen
dieren naar onze hand zetten, zien we bijvoorbeeld in
de bio-industrie en in de vele laboratoria, waar vivisectie
wordt bedreven. In de bio-industrie wordt het dier in
zulke onnatuurlijke omstandigheden gedwongen vlees of
eieren te produceren, dat het in zijn meest primaire
biologische en sociale behoeften constant gefrustreerd
wordt".
De filosoof Peter Singer schreef deze woorden in 1975,
en zijn opmerkingen zijn volgens mij helaas nog altijd
actueel. Waar het Nederlandse welzijnsbeleid voor dieren
in de bio-industrie al een lange, weinig bemoedigende
historie laat zien, lijken de regeringspartijen nu vrijwel
consequent tegen verbeteringen van welzijn van dieren
in de intensieve veehouderij te stemmen. Om maar wat
te noemen: in 1999 sprak de Tweede Kamer zich uit voor
een verbod op de nertsenfokkerij. Minister Veerman heeft
in oktober 2002 echter besloten dat het wetsvoorstel
'Verbod op de pelsdierenhouderij' ingetrokken dient
te worden. En dat is nog maar een voorbeeld…. 
Toen ik een jaar of zeven was, begon ik na te denken
over het dagelijkse stukje vlees dat op het bord lag.
Of liever gezegd, ik dacht aan het dier dat het ooit
was geweest. Dat kwam vooral door de verhalen van de
onderwijzeres die dat jaar les gaf, en die vegetariër
was. Met het eten van vlees stopte ik gek genoeg veel
eerder dan met het eten van vis. Kennelijk vond ik dat
minder zielig, misschien omdat het lijden van vissen
voor mij minder zichtbaar was? Bovendien ging ik er
van uit dat vissen in elk geval altijd een leven in
de vrije natuur hadden gekend. Inmiddels heb ik begrepen
dat dat nogal een naïeve benadering was, en dat
ook vissen gekweekt worden.
Binnen mijn vriendenkring is het (nog) niet erg gebruikelijk
om vegetariër te zijn, de reacties die ik krijg
zijn dan ook divers. Wat mij daarbij vooral verbaast,
is dat veel mensen dieren zien als 'middel', als gebruiksvoorwerp
dat uitsluitend dient als nut voor de mens. Maar wat
geeft ons het 'recht' ons verheven te voelen boven andere
dieren dan menselijke wezens, hen uit te buiten, te
exploiteren en te gebruiken? Bijna iedereen is het er
over eens dat het verwerpelijk en onnodig is een bontjas
te dragen, aangezien er genoeg alternatieven zijn. Zijn
er op het gebied van voedsel niet net zo goed voldoende
alternatieven? Ook vegetarisch eten is gezond, smakelijk,
gevarieerd, en vooral: tot stand gekomen zonder dat daar een ander levend wezen voor heeft moeten lijden. Persoonlijk kan
ik me niet voorstellen hoe mensen bijvoorbeeld nog kunnen
genieten van foie gras, wanneer ze weten welk gruwelijk
'produktieproces' voorafgaat aan de bereiding van deze
zogenaamde delicatesse.
Naarmate ik me meer ging verdiepen in het lijden van
dieren, ontdekte ik steeds meer waar ik niets over wist,
of waar ik simpelweg niet over had nagedacht. Inmiddels
probeer ik ook zo bewust mogelijk te kopen wanneer het
gaat om schoonmaakmiddelen, verzorgingsartikelen en
cosmetica. Diverse merken zijn er in geslaagd goede
produkten op de markt te brengen die niet op dieren
worden getest. Wanneer ik kan kiezen tussen een wasmiddel
dat getest is op het oog van een konijn en een artikel
waarbij dat niet is gebeurd, gaat mijn voorkeur uiteraard
zondermeer uit naar het laatstgenoemde produkt.
Anno 2002 verbazen we ons over gruweldaden die mensen
elkaar aandeden in vroegere tijden, over middeleeuwse
toestanden. Wanneer ik nu kijk naar bijvoorbeeld bio-industrie,
laboratoria en 'volksvermaak' ten koste van dieren,
lijkt het wel alsof voor dieren in dat opzicht de tijd
stil is blijven staan.
Kortom, wat mij betreft is het de hoogste tijd dat mensen
dieren niet langer zien als gebruiksvoorwerp, maar rekening
gaan houden met de belangen van álle levende
wezens. Ik hoop dat veel mensen die gedachte delen,
dat dierenrechten en -welzijn in het nieuwe jaar de aandacht krijgen die ze verdienen, en dat de volgende
regering veel verbetering brengt op dat gebied. |
