door Elke Doelman voor Leven 2004 nr 5, een paar citaten:

Onderzoekspsycholoog Bert Stoop was tot 2000 in dienst bij de KPN, waar hij assessment centers en tests maakte om net afgestudeerde academici te kunnen testen op hun potentieel als topmanager. Hij heeft dit werk jaren met plezier gedaan, tot die door hem geteste en geschikt bevonden managers een steeds commerciëlere organisatie van de KPN begonnen te maken en zijn baan hem steeds meer begon tegen te staan. Het Internet had hem van meet af aan gefascineerd en hij zag al snel de mogelijkheden die dit medium bood om iets te doen waar hij echt achter stond. "Op een dag in 1997 ben ik begonnen mijn gedachten op papier te zetten. Ik heb 300 dagen lang elke dag een stukje geschreven over vrijheid van dieren, totdat ik alles had opgeschreven wat er in mijn hoofd zat. Zo ontstond de site www.animalfreedom.nl. Met de site wil ik kunnen informeren en opiniëren. Het informatieve gedeelte geeft zuiver objectieve informatie, terwijl op het opiniegedeelte mijn eigen ideeën en die van allerlei andere mensen staan die net als ik hun gevoelens en emoties over bijvoorbeeld de bio-industrie kwijt willen."

Denk je dat je met je site de ideeën over dierenwelzijnkwesties van bijvoorbeeld politici hebt kunnen veranderen?

Ik ben ervan overtuigd. Het is niet zo dat ik dat ooit in zoveel woorden heb gehoord, maar ik weet zeker dat ik een verandering in het denken over dieren teweeg heb kunnen brengen. In discussies over dierenrechten spreekt tegenwoordig bijna niemand meer over de intrinsieke waarde van een dier, en daar ben ik heel blij om. Ik heb altijd een hekel gehad aan dit filosofisch gezien onzinnige idee. Het begrip is ooit ingevoerd toen men op een gemakkelijke manier wilde dat het grote publiek dieren serieus zou gaan nemen, maar omdat de intrinsieke waarde van een dier neerkomt op de waarde van dat dier los van wat jij erin ziet, is het heel moeilijk voor twee personen of kampen om tot een eenduidige waarde te komen. Zolang je er niet in slaagt met elkaar tot een precieze waarde te komen, kan er geen gesprek worden gevoerd over wat er moet veranderen aan de behandeling van dieren. Daarom is er vrijwel niets gebeurd in de afgelopen decennia. Gelukkig gaat het nu over andere zaken.

Wat zou volgens jou het wezen moeten zijn van dierenrechten?

Dierenrechten zouden dezelfde moeten zijn als mensenrechten, namelijk vrijheid, gelijkheid en broederschap. De eerste twee kun je wettelijk vastleggen, de laatste, broederschap, is iets waar je als mens zelf invulling aan moet geven. Vrijheid is essentieel. Net zo min als je mensen mag beperken in hun vrijheid, zowel van meningsuiting als van beweging, mag je dieren hun vrijheid ontnemen om zich natuurlijk te gedragen. Zij hebben er recht op hun soorteigen gedrag te vertonen en zich vrij te kunnen bewegen. Mensen zijn de enige wezens in de natuur die andere wezens in hun vrijheid beperken. Dieren doen dat nooit.

Wat vind je van het idee van een internationaal gerechtshof voor dieren zoals dat door Paul Cliteur een tijdje geleden werd geopperd?

Ik vind VVD-er Paul Cliteur niet geloofwaardig als filosoof ten aanzien van dierenrechten omdat hij het liberale gedachtegoed niet op dierenrechten van toepassing laat zijn. Hij praat niet over vrijheid als basis voor dierenrechten. Ik ben het wel met hem eens dat er een plek moet zijn waarop je elkaar kunt aanspreken over je gedrag tegenover dieren. Nederland, Frankrijk en de Verenigde Staten zouden als eerste landen voor zo'n gerechtshof moeten verschijnen. Nederland is een van de grootste exporteurs van vlees en zuivel en veroorzaakt daarmee enorm veel dierenleed. 70% van de landbouwhuisdieren die hier worden gehouden, wordt geëxporteerd naar het buitenland. Dat is gigantisch, maar de Nederlanders hebben een blinde vlek als het op de nadelen van export aankomt.

Je bent ook betrokken bij de Partij voor de Dieren.

Ik heb in 2003 bij de nationale verkiezingen op de lijst gestaan, informatie gegeven, posters geplakt, dat soort dingen. Ik had zowel bij de eerste algemene als bij de eerste Europese verkiezingen voorspeld dat de partij het net niet zou gaan halen. Ik vind dat de campagne te veel via de media is gevoerd. Daardoor ontbreekt landelijk bij de basis voldoende betrokkenheid bij de partij. Bij de campagne en sommige betrokken personen heb ik wel mijn vraagtekens gehad. Ik sta nu echter wel achter het partijprogramma en zal me bij de volgende verkiezingen weer inzetten voor de partij. De PvdD hoeft maar 1 zetel te halen om al een heleboel aandacht te genereren van media in binnen- en buitenland. Met alle publiciteit die ze dan krijgt, kan de partij heel veel mensen bereiken met haar boodschap.

Verwacht je dat mensen binnen afzienbare tijd anders over dieren zullen gaan denken?

Wanneer voldoende mensen eenmaal inzien dat vegetariër of veganist worden de beste manier is om met dieren om te gaan en om effectief iets voor dieren en jezelf te doen, zal er een duidelijke verandering optreden. Ik verwacht dat we over niet al te lange tijd een vegetarische samenleving zullen hebben. Mensen worden steeds gemakzuchtiger en daar kun je op inspelen door plantaardige gemaksvoeding aan te bieden. Bovendien nemen mensen uit gemaksoverwegingen minder snel huisdieren, en dat is ook een goede ontwikkeling. In Nederland worden veel dieren gehouden, zowel landbouwhuisdieren als gewone huisdieren. In landen als Frankrijk en Duitsland gaan ze veel normaler met dieren om dan bij ons. Ik vind bijvoorbeeld de overweging een huisdier te nemen om kinderen verantwoordelijkheidsgevoel bij te brengen zeer afkeurenswaardig. Ik ben geen onvoorwaardelijke voorstander van het houden van huisdieren. Als mens zou je op een natuurlijke manier veel meer met dieren in aanraking kunnen komen wanneer dieren vrij zouden kunnen reizen of migreren omdat de ecologische hoofdstructuur zich daarvoor leent. Allerlei dieren zouden dan gewoon in de tuin kunnen komen. Door de jacht zoveel mogelijk te beperken, help je dieren bovendien over hun angst voor mensen heen.

Tot zover een paar citaten uit Leven

Om de vleeseters een alternatief te bieden, organiseerde hij vegetarische kookcursussen in het Noorden van het land. Hoe leest u hier of is te beluisteren via de RVU.

Zie ook de bijdrage aan het Volkskrantforum, geschreven samen met juriste Door van den Borst, die in 1995 verscheen onder de titel "Recht op vrijheid moet ook voor dieren gelden".

Ik probeer bij te dragen aan een hogere kwaliteit van leven van mens en dier door te blijven schrijven over bewustwording, psychologie en spiritualteit. Voor een overzicht van de laatste artikelen, kijk hier.

Terug naar persoonlijke verhalen.