Contactblad Relatie Mens en Dier april 2006 |
Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft.
Onderwerpen
|
Vogelgriep
Al mag nu dan al het buitenlopende pluimvee preventief
geënt worden tegen de vogelgriep, de kans
op een uitbraak, zeker in bijv. de Gelderse
Vallei en de Peel, gebieden met de grootste
pluimveeconcentraties van ons land, wordt er
niet geringer door. "Het duurt maanden
voor de entmachinerie effectief is", aldus
een woordvoerder van het WUR (Wageningen University
Research) in 'Boerderij' van 28 februari jl..
Bij een uitbraak zal het virus zich zó snel
verspreiden "dat er niet tegen te ruimen
is". De stellige beweringen van de overheid
dat wilde vogels het virus overbrengen op pluimvee
worden ook door wetenschappers sterk in twijfel
getrokken. Eerder wordt gedacht aan het menselijk
verkeer en transporten als besmettingsbronnen.
Het WUR sluit zelfs niet uit dat het virus
door de pluimveehouderij is overgebracht op
de wilde vogels. En wat denkt u van de kippenmest
die over het land wordt uitgestrooid en waar
wilde vogels weer van eten? "Wel staat
vast", aldus 'Boerderij', "dat wilde
vogels het virus kunnen dragen. Uit onderzoek
is gebleken dat 3 procent van de ganzen het
laagpathogene virus draagt. Dat betekent dat,
als het virus zich eenmaal in de natuur heeft
genesteld, het daar wellicht nooit meer uit
verdwijnt en deze dieren een risicofactor blijven." (En zo wordt door menselijk gedrag de natuur verknoeid, en gaat zij zich
steeds meer tegen ons keren - red.) |
Einde aan EU-subsidies veetransporten
Velen van u zullen zich nog de Europese handtekencampagnes
herinneren (en er ook zélf aan meegeholpen
hebben!) tegen de EU-subsidies voor de gruwelijke
transporten van levend veevanuit Europa naar
o.a. landen in het Midden-Oosten, waar wij
allemaal via ons belastinggeld aan meebetalen.
De campagne vond plaats in 1997 en 1998 en
was een initiatief van het Duitse 'Bundesverband
der Tierversuchsgegner Menschen für Tierrechte'
te Aken én van de Europese Associatie
van Belastingsbetalers. In een tiental Europese
landen werd de campagne gevoerd, o.a. in Duitsland,
Engeland, Ierland en België. In Nederland
werd door Rechten voor al wat leeft een handtekenaktie
op touw gezet. Dat leverde in ons land 12.000
handtekeningen op, en in heel Europa samen
maar liefst 1,5 miljoen. Op 20 juli 1998 vond
de aanbieding in Brussel plaats, en wij van
Rechten voor al wat leeft waren daarbij aanwezig.
Na een persconferentie in het Internationale
Perscentrum te Brussel werden in het gebouw
van de Europese Gemeenschappen de handtekeningen
aangeboden aan toenmalig Europees landbouwcommissaris
Fischler.
Het gesprek met de heer Fischler was echter niet
erg hoopgevend: hij gaf de schuld aan de landbouwministers
van de afzonderlijke lidstaten, die het over de
veetransporten maar niet eens konden worden.
Nu zijn we 8 jaar verder, en het blijkt dat
de campagne van toen niet voor niets is geweest,
want op 23 december 2005 kregen we een wel heel
bijzonder Kerstcadeau! Op teletekst lazen we
die avond het volgende bericht: "Brussel
- De EU geeft geen subsidie meer voor het vervoeren
van levend vee. De landbouwdeskundigen van de
EU-landen zijn het eens met Europees commissaris
Fischer-Boel, die de subsidie wil afschaffen.
De Eurocommissaris wil een eind maken aan onnodig
lijden van dieren die van land naar land worden
gesleept. Levend vee uit Europa gaat ook naar
verre landen als Libanon.
Om te voorkomen dat handelaren nog snel vee transporteren,
wordt de subsidie per direct afgeschaft. Sommige
EU-landen, zoals de grote vee-exporteur Ierland,
drongen tevergeefs aan op uitstel". (Tot
zover teletekst).
Natuurlijk zijn er in de afgelopen acht jaar
ook door grote internationale organisaties pogingen
ondernomen om de Europese commissie zover te
krijgen, en nu is het dan toch gelukt! Wij zijn
blij dat wij, met de hulp van vele van onze donateurs,
een klein steentje hebben mogen bijdragen aan
dit geweldige succes!
Wel moeten wij hierbij aantekenen dat met de
afschaffing van de subsidies nog niet direct
de transporten zélf zijn afgeschaft! Maar
als de subsidies wegvallen, zal ook de stimulans
ontbreken om door te gaan met deze wrede export.
Het aantal transporten zal ongetwijfeld teruglopen
en op den duur hopelijk en waarschijnlijk geheel
verdwijnen. |
| Deutsch-Français |
Offerfeest
In januari was er weer het jaarlijks terugkerende
offerfeest in Nederland. Vele duizenden dieren
werden weer zonder bedwelming de keel doorgesneden
ter ere van de godheid. Een feest voor de een,
maar een steeds weerkerende ergernis voor vele
anderen.
Maar het onbedwelmd slachten gebeurt niet alleen
tijdens het offerfeest, maar het hele jaar door
voor de dagelijks consumptie.
Offer anti-terreurfeest?
Het Noordhollands Dagblad publiceerde op 14 januari
jl. een wel zeer opmerkelijk standpunt van
een gevangenispredikant: Het slachtfeest is
in zijn ogen een anti-terreurfeest. Met andere
woorden: het slachtfeest (het woord alleen
al! - red.) is een goede manier om terroristische
neigingen van mensen in andere (veiliger) banen
te leiden, zodat niet ménsen het slachtoffer
worden. Of korter gezegd: leef je moordlust,
je woede, je wraakgevoelens of wat dan ook,
maar uit op weerloze dieren. En dat zou de
wil van de godheid zijn!
Wij hebben o.a. het volgende geschreven in een
reactie in de betreffende krant.
"In de Koran staat dat men ook geld mag offeren in plaats van een dier.
Maar kiest voor het dieroffer. Dat mensen het als een feest ervaren om de slachter
onbedwelmd dier de keel te laten doorsnijden en te kijken naar de bloederige
de strijd van dat dier, is voor ons niet invoelbaar en past niet in onze cultuur,
maar dominee H. noemt het een soort uitlaatklep voor terroristische neigingen!
Dat het onbedwelmd ritueel slachten voor zeer veel mensen en zeker voor betrokken
dieren helemaal geen feest is, daaraan wordt volkomen voorbijgegaan Het dier
wordt vastgezet en omgedraaid in de zogenoemde kantelbak, waar het zeer angstig
wordt. Na de halssnede duurt het circa twintig seconden voor dier eindelijk
buiten bewustzijn raakt. Pas dan voelt het ook geen pijn meer. onderzoeken
hebben dat aangetoond. Maar ach, wat deert het ons? Als wij maar niet voelen.  Het is heel goed mogelijk om een reversibele
(omkeerbare) elektrische bedwelming toe te passen,
waarbij het dier volkomen gezond en gaaf blijft
en ook goed kan leegbloeden. Maar men wil de
traditie in ere houden en dus niet bedwelmen:
voor het offerfeest, noch voor de dagelijkse
consumptie. Zou in deze 'feestelijke' wreedheid
misschien niet juist een oorzaak kunnen liggen
van de vele terreurdaden jegens de mensheid?
Ligt het één misschien in het verlengde
van het ander?".
Toch hoopvol
Wat ons toch weer een beetje hoop geeft is het
bericht dat rituele slachtingen in Nederlandse
slachthuizen plaatsvinden voor de dagelijkse
consumptie van Moslims in ons land, steeds
vaker mét bedwelming worden uitgevoerd.
Niet zozeer uit mededogen met de dieren, maar
meer omdat in geval van bedwelming geen keuringskosten
hoeven te worden betaald! Hier werkt het geld
dus ook eens in het voordeel van de dieren!
Misschien zal men dan ook op deze manier vertrouwd
raken met het idee van bedwelmen en zal men
gaan inzien dat Allah alleen maar blij zal
zijn als ook tijdens het offerfeest de dieren
worden gedood op een wijze die hen zo min mogelijk
lijden berokkent (n.b. een voorschrift
in de Koran!). |
|
EU-actieplan welzijn dieren - nieuwe hoop?
Het lijkt de Europese Commissie nu toch echt ernst
te worden met het dierenwelzijn. Na het goede nieuws
over de afschaffing van de EU-subsidies voor de
veetransporten vanuit Europa naar derde landen
vernamen we dat de Commissie in Brussel op 23 januari
jl. een vijfjarenplan heeft aangeboden aan de aldaar
samengekomen Europese landbouwministers. Voornaamste
punten in het plan zijn:
- hogere standaarden voor
dierenwelzijn;
- betere controle op dierenwelzijn
bij veehouderijen in de EU;
- voorlichting voor
consumenten;
- minder dierproeven;
- bovendien
wil de Commissie dat ook landen buiten de EU
hogere standaard inzake dierenwelzijn in acht
nemen bij de verhandeling van dierlijke producten
met Europa.
Al moeten de lidstaten en het Europees Parlement,
op het moment dat wij dit schrijven, het plan
nog goedkeuren, met deze presentatie is in ieder
geval een stap in de goede richting gezet! "In
recente handelsovereenkomsten met Canada en Chili",
aldus Trouw van 24 januari 2006, "liet de
EU al clausules opnemen over dierenwelzijn. Maar
volgens Kyprianou (eurocommissaris van volksgezondheid
- red.) is het onderwerp op wereldniveau nog
nauwelijks bespreekbaar". |
Vrijstelling beschermde diersoorten (2)
In ons vorige contactblad hebt u kunnen lezen over
de brief die wij aan Minister Veerman van Landbouw
hebben geschreven naar aanleiding van de wijziging
van het Besluit Vrijstelling Beschermde Dier- en
Plantensoorten. Door deze wijziging mogen een aantal
inheemse beschermde dieren, t.w. de vos, de Canadese
gans, de fazant, de woelrat, de bosmuis, de veldmuis,
de houtduif, het konijn, de kauw en de zwarte kraai óf
per provincie óf in het hele land vrij zonder
ontheffing worden bestreden.
Ook plaatsten wij voor u als lezers van ons contactblad
een voorbeeldbrief die u hebt kunnen gebruiken
of zelfs overnemen om ook persoonlijk een brief
naar Minister Veerman te schrijven. Wij hopen zeer
dat u állen hebt willen meehelpen, zodat
de minister overstelpt is met protesten!
Inmiddels ontvingen wij een antwoord van de
minister. Hadden wij al niet verwacht dat het
gewraakte wijzigingsbesluit zou worden teruggedraaid,
het antwoord was zó teleurstellend en ónze
argumenten werden dermate genegeerd, dat wij
niet anders kunnen concluderen dan dat de minister
er veel te graag ook zèlf met z'n geweertje
op uit trekt om zich ook maar iéts aan
te trekken van alle protesten (van diverse organisaties
en vele particulieren!).
Zo verschuilt de minister zich achter de Vaste
Commissie voor Landbouw in de Tweede Kamer, die
herhaaldelijk gewezen zou hebben op de problematiek
van de vos in verband met
de teruglopende stand van de weidevogels. Ja, geen wonder! Ook deze
vaste commissie heeft plezierjagers in haar gelederen!
Maar zowel de minister als de commissieleden
negeren de (voorlopige) uitslag van het Sovon/Alterra-onderzoek,
waarin de vos niet wordt genoemd als oorzaak
van de snellere afname van het aantal weidevogels!
Zelfs het Faunafonds, een door de minister ingesteld
adviesorgaan, dat in bepaalde gevallen, namens
het Rijk, agrariërs schadeloos stelt voor
door wild veroorzaakte schade en meestal een
voorstander van bestrijding, staat voor wat de
vos betreft achter het Sovon- en Alterra-onderzoek
en acht het beslist niet noodzakelijk om de vos
op de landelijke vrijstellingslijst te plaatsen.
Maar de minister veegt het advies van Sovon en
Alterra én het Faunafonds inzake de vos
gewoon van tafel. Merkwaardig echter dat de minister
op andere punten, waar het Faunafonds wél
adviseert de Canadese Gans te bestrijden, dit
advies wél overneemt! Maar ook inzake
de fazant, de woelrat, de bosmuis en de veldmuis
weet de minister niet van wijken. Wat de laatste
drie soorten betreft beroept de minister zich
op de Europese Habitatrichtlijn, die veel soepeler
is dan de Nederlandse wet. En in de Habitatrichtlijn
worden deze drie soorten niet genoemd. Dus trekt men zich van de Nederlandse wetgeving niets aan! |
 |
Voorbarig
Op de website van Wageningen University Research
stond op 16 februari jl. een bericht over het
bewuste Sovon-/Alterra-onderzoek, waarvan de
resultaten op 11 maart 2006 zullen worden gepresenteerd.
Weidevogelexpert drs H. Schekkerman van Alterra
zegt in dit bericht o.a.: "wat uit het
onderzoek gaat komen, ondersteunt het besluit
om vossen te gaan jagen niet. Je kunt je afvragen
of de jacht op vossen effectief is voor de
weidevogels. Ons onderzoek was bedoeld om feiten
te dragen voor een goede discussie over wat
er moet gebeuren. Het besluit Veerman doorkruist dat".
Uit het onderzoek, waarbij camera's bij gruttonesten
waren geplaatst, is o.a. gebleken dat de vos
wel nesten heeft leeggehaald, maar niet in die
mate dat dit dier ook maar direct op de landelijke
vrijstellingslijst moet worden geplaatst. Er
zijn bunzingen en hermelijnen gesignaleerd die
hetzelfde doen als de vos. En reigers, meeuwen
en buizerds zijn betrapt bij het eten van gruttokuikens.
Er werd zelfs loslopende hond op de nesten geregistreerd.
En: "Er zijn ook gebieden waar vossen zitten,
maar waar geen problemen zijn", aldus drs
Schekkerman. Hij noemt het besluit van de minister
dan ook voorbarig.
Zorgplicht
Huichelachtig vinden wij het feit dat de minister
in zijn brief, die bol staat van onbarmhartige
bestrijdingsdrift, toch nog meent te moeten
wijzen op de zorgplicht uit artikel 2 van de
Flora- en Faunawet. Dit artikel luidt als volgt.
Art. 2 lid 1. Een ieder neemt voldoende zorg
in acht voor de in het wild leve dieren en planten,
alsmede voor hun directe leefomgeving.
lid 2. De zorg, bedoeld in het eerste lid, houdt
in ieder geval in dat een ieder die weet of redelijkerwijs
kan vermoeden dat door zijn handelen nalaten
nadelige gevolgen voor flora of fauna kunnen
worden veroorzaakt, verplicht is dergelijk handelen
achterwege te laten voorzover zulks in redelijkheid
kan worden gevergd, dan wel alle maatregelen
te nemen die redelijkerwijs van hem kunnen worden
gevergd teneinde die gevolgen te voorkomen of,
voorzover die gevolgen niet kun worden voorkomen,
deze zoveel mogelijk te beperken of ongedaan
maken.
"Dit betekent bijvoorbeeld", aldus
de minister, "dat degene die deze soorten
bestrijdt met bestrijdingsmiddelen (gif
- red.).
de kans op doorvergiftiging dient te minimaliseren
door de betreffende percelen te controleren en
eventuele dode dieren te ruimen. Ons
inziens een ónuitvoerbare opdracht voor
de perceelhouder en…, hoe wil minister dit
laten controleren!? - red. Het gebruik van gif blijft echter alleen mogelijk
via een provinciale ontheffing. gebruik van klemmen
is bijvoorbeeld voor de woelrat zonder ontheffing
toegestaan (Welke dieren
en hoeveel zullen daar ónbedoeld
nog meer in terechtkomen? red.)
Over de houtduif, het konijn, de kauw en de zwarte
kraai, vier diersoorten waarvoor wij in onze
brief ook hadden gepleit, rept de minister niet
eens in zijn reactie. Kortom, een waardeloos
antwoord, een waardeloos besluit, waardoor niet
alleen vele nota bene beschermde dieren, maar
ook de hele Flora- en Faunawet om zeep worden
geholpen! |
|
Koeienbejaardenhuis
Het is al weer negen jaar geleden dat wij schreven
over het koeienbejaardenhuis• De Leemweg
in het Friese Zandhuizen. Hier verblijven thans
zo'n 40 koeien, die een productief leven op
een melkveebedrijf, of soms na ontsnapping
uit het slachthuis, hun oude dag daar mogen
doorbrengen. Ze worden liefderijk verzorgd
tot het (natuurlijk) einde van hun leven. Voor
deze dieren geldt niet dat ze het hele jaar
op stal moeten staan, zoals dat tegenwoordig
bij het melkvee steeds vaker voorkomt. Nee,
's winters in de warme stal en de rest van
het jaar in de wei. Maar…, we kunnen ons
voorstellen dat de harde en ruwe betonnen vloer
van de stal voor de vaak zeer oude koeien geen
genoegen is om op te gaan liggen of weer overeind
te komen! De oude botten hebben behoefte aan
een zachtere ondergrond. In september 2005
deed de stichting De Leemweg dan ook een oproep
via de pers om geld in te zamelen voor de aanschaf
van rubberen zgn. comfortmatten, waarop de
dieren gerieflijk kunnen liggen en waar het
gaan liggen en opstaan zonder pijn en moeite
verloopt. Inmiddels zijn de matten nog vóór
de stalperiode vanaf december 2005 gekomen
en de oudjes hebben er dus de afgelopen winter
al van kunnen genieten, mede dankzij een bescheiden
bijdrage van Rechten voor al wat leeft.
Indien u deze stichting ook wilt steunen, dan volgt
hier het rekeningnummer: 31.02.36.355
t.n.v. St.
De Leemweg, Molenhoek 25,
8421 PK
Oldeberkoop. |
|
Verslag uit india
Zoals ons was beloofd ontvingen wij ca. 2 maanden
na het vertrek van de twee Nederlandse dierenartsen
naar Zuid-India een verslag van hun werkzaamheden
tot dan toe voor de Koruna Society for Animals
and Nature, waarover wij in ons vorige contactblad
schreven. Het verslag gaat over de problemen
waar de beide artsen mee te maken hebben, maar
ook over de vele dieren die zij in korte tijd
al hebben kunnen helpen. Naast het steriliseren
van honden moesten er veel aandoeningen worden
behandeld en operaties verricht. We citeren:
"Er komen regelmatig honden binnen die wonden hebben die vol met maden
zitten. Op dit moment zijn er drie honden met een oor vol met maden, wat dagen
geleden met een wondje begonnen is". Na twee dagen behandeling "bleken
er wel ong. 100 maden in te hebben gezeten (we hebben ze geteld)! En dat in één
oor! Niet voor te stellen hoe erg dat voor zo'n hond moet zijn geweest!"
Ernstige oogontstekingen maken het soms noodzakelijk
een oog te verwijderen. Veel infecties worden behandeld
en ook veel letsel als gevolg van overrijding door
een auto of bus. Een veel voorkomend probleem bestaat
uit verscheuringen in de huid. Soms komt dit door
een ongeluk, maar ook vaak door beten van andere
honden of ook van apen.
Naast hondsdolheid komen er veel ziektes voor die
in Nederland niet (meer) voorkomen, zoals hondenziekte
en tick fever (overgedragen door teken). Soms verkeren
de dieren bij binnenkomst al in het eindstadium
en dan rest nog slechts het verlossende spuitje.
Behalve de ca. 40 honden die in en rond de kliniek
verblijven en die hun dagelijkse en medische verzorging
nodig hebben, worden er per dag ook tot zo'n 15
dieren binnengebracht, w.o. ook katten. Castreren,
steriliseren, inenten, het zijn dagelijkse verrichtingen.
Al met al prachtig werk dat door beide dierenartsen
wordt gedaan, waarmee zeer veel dieren worden geholpen,
verschoppelingen, die zonder de Koruna Society
aan hun lot zouden worden overgelaten. Het is slechts
een kleine greep uit het uitvoerige verslag. In
het volgende contactblad hopen wij u verder op
de hoogte te kunnen houden als wij het volgende
tweemaandelijkse verslag hebben ontvangen.
Dankzij u, donateurs, konden wij ook aan dit project
een financiële bijdrage geven! |
|
Zwerfkatten
Maar laten we toch ook de vele zwerfdieren, m.n.
katten, in ons eigen land niet vergeten! Het
castreren en steriliseren en verzorgen van
zwerfkatten in onze twee projecten is nog steeds
in volle gang. Ook al kunnen deze katten niet
allemaal particulieren worden geplaatst, ze
krijgen dagelijks voer en drinken, ze hebben
in 'kattenhuisjes' een onderkomen en krijgen
indien nodig medische behandelingen zelfs operaties.
We kunnen met recht zeggen dat al deze zwervers
een dierwaar leven leiden! Uw bijdrage voor
de zwerfkatten blijft dan ook nog steeds meer
dan welkom! |
|
Straf op dierenmishandeling
Dat in de Verenigde Staten van Amerika behoorlijke
straffen staan op dierenmishandeling kan men
dagelijks zien op de t.v.-zender Animal Planet.
De straffen kunnen oplopen tot een aantal jaren
gevangenisstraf of enkele duizenden dollars
boete. Nederland zou hier een voorbeeld aan
moeten nemen! Hier is het zelfs vaak onmogelijk
om aangifte te doen van dierenmishandeling
en als het al lukt, dan wc er met zulke aangiftes
vaak niets gedaan, omdat andere zaken zoals
moord inbraken etc. een hogere prioriteit hebben.
Zoals we al eens eerder schreven is uitgangspunt
van onze Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren
dat eerst moet kunnen worden vastgesteld dat
dieren schade hebben ondervonden door menselijk
handelen of nalaten, voordat bewezen kan worden
verklaard dat er sprake is van een wetsovertreding.
Is het zo dat in gevallen waar wél duidelijk
zichtbaar letsel of gezondheids- of welzijnsbenadeling
aan een dier is aangebracht, het Openbaar Ministerie
al nauwelijks of geen aandacht schenkt aan
klachten daaromtrent gevallen waar géén
nadelige gevolgen te constateren zijn valt
met deze wet niet te beginnen, al is de handeling
of het nalaten van de mens t.o.v. een dier nog laakbaar.
Alternatieve straf
In Lake County (Ohio - V.S.) is een rechter die
veel fantasie aan de dag legt in bedenken van straffen,
zo lazen we in de Volkskrant van 28 februari 2005.
Zware misdadigers gaan wel gewoon de gevangenis
in, maar minder zware overtredingen kunnen kiezen
tussen gevangenisstraf of een alternatieve straf.
Zo wordt bijvoorbeeld het veroorzaken van burengerucht
bestraft met een dag in een stil bos doorbrengen,
of verplicht luisteren naar klassieke muziek in
plaats van naar hardrock. Wel heel doeltreffend
vonden wij de straf die een vrouw kreeg opgelegd
voor het feit dat zij 35 katjes in de winterse kou in
een bos had achtergelaten. Zij werd veroordeeld
tot 15 dagen cel, maar dat niet alleen: de eerste
nacht van haar straftijd moest de vrouw in hetzelfde
koude en donkere bos doorbrengen als waar ze de
katjes had achtergelaten. "Uiteindelijk",
aldus de Volkskrant, "hield ze het maar drie
uur uit in het bos, waarna ze naar haar warme cel
werd gebracht. Maar rechter Cicconetti had zijn
punt gemaakt. Hij wilde de vrouw laten doormaken
wat de 35 katjes, waarvan 9 dood gingen door de
kou, ook hadden meegemaakt". |
|
|
|
|
|
