logo RvawL

Contactblad Relatie Mens en Dier april 2006

Dit is het Contactblad "Relatie Mens en Dier" van de belangengroep en stichting Rechten Voor Al Wat Leeft.

Onderwerpen

Vogelgriep

Al mag nu dan al het buitenlopende pluimvee preventief geënt worden tegen de vogelgriep, de kans op een uitbraak, zeker in bijv. de Gelderse Vallei en de Peel, gebieden met de grootste pluimveeconcentraties van ons land, wordt er niet geringer door. "Het duurt maanden voor de entmachinerie effectief is", aldus een woordvoerder van het WUR (Wageningen University Research) in 'Boerderij' van 28 februari jl..
Bij een uitbraak zal het virus zich zó snel verspreiden "dat er niet tegen te ruimen is". De stellige beweringen van de overheid dat wilde vogels het virus overbrengen op pluimvee worden ook door wetenschappers sterk in twijfel getrokken. Eerder wordt gedacht aan het menselijk verkeer en transporten als besmettingsbronnen.
Het WUR sluit zelfs niet uit dat het virus door de pluimveehouderij is overgebracht op de wilde vogels. En wat denkt u van de kippenmest die over het land wordt uitgestrooid en waar wilde vogels weer van eten? "Wel staat vast", aldus 'Boerderij', "dat wilde vogels het virus kunnen dragen. Uit onderzoek is gebleken dat 3 procent van de ganzen het laagpathogene virus draagt. Dat betekent dat, als het virus zich eenmaal in de natuur heeft genesteld, het daar wellicht nooit meer uit verdwijnt en deze dieren een risicofactor blijven." (En zo wordt door menselijk gedrag de natuur verknoeid, en gaat zij zich steeds meer tegen ons keren - red.)

Einde aan EU-subsidies veetransporten

Velen van u zullen zich nog de Europese handtekencampagnes herinneren (en er ook zélf aan meegeholpen hebben!) tegen de EU-subsidies voor de gruwelijke transporten van levend veevanuit Europa naar o.a. landen in het Midden-Oosten, waar wij allemaal via ons belastinggeld aan meebetalen. De campagne vond plaats in 1997 en 1998 en was een initiatief van het Duitse 'Bundesverband der Tierversuchsgegner Menschen für Tierrechte' te Aken én van de Europese Associatie van Belastingsbetalers. In een tiental Europese landen werd de campagne gevoerd, o.a. in Duitsland, Engeland, Ierland en België. In Nederland werd door Rechten voor al wat leeft een handtekenaktie op touw gezet. Dat leverde in ons land 12.000 handtekeningen op, en in heel Europa samen maar liefst 1,5 miljoen. Op 20 juli 1998 vond de aanbieding in Brussel plaats, en wij van Rechten voor al wat leeft waren daarbij aanwezig.
Na een persconferentie in het Internationale Perscentrum te Brussel werden in het gebouw van de Europese Gemeenschappen de handtekeningen aangeboden aan toenmalig Europees landbouwcommissaris Fischler.
Het gesprek met de heer Fischler was echter niet erg hoopgevend: hij gaf de schuld aan de landbouwministers van de afzonderlijke lidstaten, die het over de veetransporten maar niet eens konden worden. Nu zijn we 8 jaar verder, en het blijkt dat de campagne van toen niet voor niets is geweest, want op 23 december 2005 kregen we een wel heel bijzonder Kerstcadeau! Op teletekst lazen we die avond het volgende bericht: "Brussel - De EU geeft geen subsidie meer voor het vervoeren van levend vee. De landbouwdeskundigen van de EU-landen zijn het eens met Europees commissaris Fischer-Boel, die de subsidie wil afschaffen.
De Eurocommissaris wil een eind maken aan onnodig lijden van dieren die van land naar land worden gesleept. Levend vee uit Europa gaat ook naar verre landen als Libanon.
Om te voorkomen dat handelaren nog snel vee transporteren, wordt de subsidie per direct afgeschaft. Sommige EU-landen, zoals de grote vee-exporteur Ierland, drongen tevergeefs aan op uitstel". (Tot zover teletekst).
Natuurlijk zijn er in de afgelopen acht jaar ook door grote internationale organisaties pogingen ondernomen om de Europese commissie zover te krijgen, en nu is het dan toch gelukt! Wij zijn blij dat wij, met de hulp van vele van onze donateurs, een klein steentje hebben mogen bijdragen aan dit geweldige succes!
Wel moeten wij hierbij aantekenen dat met de afschaffing van de subsidies nog niet direct de transporten zélf zijn afgeschaft! Maar als de subsidies wegvallen, zal ook de stimulans ontbreken om door te gaan met deze wrede export. Het aantal transporten zal ongetwijfeld teruglopen en op den duur hopelijk en waarschijnlijk geheel verdwijnen.
Deutsch-Français

Offerfeest

In januari was er weer het jaarlijks terugkerende offerfeest in Nederland. Vele duizenden dieren werden weer zonder bedwelming de keel doorgesneden ter ere van de godheid. Een feest voor de een, maar een steeds weerkerende ergernis voor vele anderen.
Maar het onbedwelmd slachten gebeurt niet alleen tijdens het offerfeest, maar het hele jaar door voor de dagelijks consumptie.

Offer anti-terreurfeest?

Het Noordhollands Dagblad publiceerde op 14 januari jl. een wel zeer opmerkelijk standpunt van een gevangenispredikant: Het slachtfeest is in zijn ogen een anti-terreurfeest. Met andere woorden: het slachtfeest (het woord alleen al! - red.) is een goede manier om terroristische neigingen van mensen in andere (veiliger) banen te leiden, zodat niet ménsen het slachtoffer worden. Of korter gezegd: leef je moordlust, je woede, je wraakgevoelens of wat dan ook, maar uit op weerloze dieren. En dat zou de wil van de godheid zijn!
Wij hebben o.a. het volgende geschreven in een reactie in de betreffende krant.
"In de Koran staat dat men ook geld mag offeren in plaats van een dier.
Maar kiest voor het dieroffer. Dat mensen het als een feest ervaren om de slachter onbedwelmd dier de keel te laten doorsnijden en te kijken naar de bloederige de strijd van dat dier, is voor ons niet invoelbaar en past niet in onze cultuur, maar dominee H. noemt het een soort uitlaatklep voor terroristische neigingen!
Dat het onbedwelmd ritueel slachten voor zeer veel mensen en zeker voor betrokken dieren helemaal geen feest is, daaraan wordt volkomen voorbijgegaan Het dier wordt vastgezet en omgedraaid in de zogenoemde kantelbak, waar het zeer angstig wordt. Na de halssnede duurt het circa twintig seconden voor dier eindelijk buiten bewustzijn raakt. Pas dan voelt het ook geen pijn meer. onderzoeken hebben dat aangetoond. Maar ach, wat deert het ons? Als wij maar niet voelen. electrisch verdovenHet is heel goed mogelijk om een reversibele (omkeerbare) elektrische bedwelming toe te passen, waarbij het dier volkomen gezond en gaaf blijft en ook goed kan leegbloeden. Maar men wil de traditie in ere houden en dus niet bedwelmen: voor het offerfeest, noch voor de dagelijkse consumptie. Zou in deze 'feestelijke' wreedheid misschien niet juist een oorzaak kunnen liggen van de vele terreurdaden jegens de mensheid? Ligt het één misschien in het verlengde van het ander?".

Toch hoopvol

Wat ons toch weer een beetje hoop geeft is het bericht dat rituele slachtingen in Nederlandse slachthuizen plaatsvinden voor de dagelijkse consumptie van Moslims in ons land, steeds vaker mét bedwelming worden uitgevoerd.
Niet zozeer uit mededogen met de dieren, maar meer omdat in geval van bedwelming geen keuringskosten hoeven te worden betaald! Hier werkt het geld dus ook eens in het voordeel van de dieren!
Misschien zal men dan ook op deze manier vertrouwd raken met het idee van bedwelmen en zal men gaan inzien dat Allah alleen maar blij zal zijn als ook tijdens het offerfeest de dieren worden gedood op een wijze die hen zo min mogelijk lijden berokkent (n.b. een voorschrift in de Koran!).

EU-actieplan welzijn dieren - nieuwe hoop?

Het lijkt de Europese Commissie nu toch echt ernst te worden met het dierenwelzijn. Na het goede nieuws over de afschaffing van de EU-subsidies voor de veetransporten vanuit Europa naar derde landen vernamen we dat de Commissie in Brussel op 23 januari jl. een vijfjarenplan heeft aangeboden aan de aldaar samengekomen Europese landbouwministers. Voornaamste punten in het plan zijn:
  • hogere standaarden voor dierenwelzijn;
  • betere controle op dierenwelzijn bij veehouderijen in de EU;
  • voorlichting voor consumenten;
  • minder dierproeven;
  • bovendien wil de Commissie dat ook landen buiten de EU hogere standaard inzake dierenwelzijn in acht nemen bij de verhandeling van dierlijke producten met Europa.
Al moeten de lidstaten en het Europees Parlement, op het moment dat wij dit schrijven, het plan nog goedkeuren, met deze presentatie is in ieder geval een stap in de goede richting gezet! "In recente handelsovereenkomsten met Canada en Chili", aldus Trouw van 24 januari 2006, "liet de EU al clausules opnemen over dierenwelzijn. Maar volgens Kyprianou (eurocommissaris van volksgezondheid - red.) is het onderwerp op wereldniveau nog nauwelijks bespreekbaar".

Vrijstelling beschermde diersoorten (2)

In ons vorige contactblad hebt u kunnen lezen over de brief die wij aan Minister Veerman van Landbouw hebben geschreven naar aanleiding van de wijziging van het Besluit Vrijstelling Beschermde Dier- en Plantensoorten. Door deze wijziging mogen een aantal inheemse beschermde dieren, t.w. de vos, de Canadese gans, de fazant, de woelrat, de bosmuis, de veldmuis, de houtduif, het konijn, de kauw en de zwarte kraai óf per provincie óf in het hele land vrij zonder ontheffing worden bestreden.
Ook plaatsten wij voor u als lezers van ons contactblad een voorbeeldbrief die u hebt kunnen gebruiken of zelfs overnemen om ook persoonlijk een brief naar Minister Veerman te schrijven. Wij hopen zeer dat u állen hebt willen meehelpen, zodat de minister overstelpt is met protesten!
Inmiddels ontvingen wij een antwoord van de minister. Hadden wij al niet verwacht dat het gewraakte wijzigingsbesluit zou worden teruggedraaid, het antwoord was zó teleurstellend en ónze argumenten werden dermate genegeerd, dat wij niet anders kunnen concluderen dan dat de minister er veel te graag ook zèlf met z'n geweertje op uit trekt om zich ook maar iéts aan te trekken van alle protesten (van diverse organisaties en vele particulieren!).
Zo verschuilt de minister zich achter de Vaste Commissie voor Landbouw in de Tweede Kamer, die herhaaldelijk gewezen zou hebben op de problematiek van de vos in verband met de teruglopende stand van de weidevogels. Ja, geen wonder! Ook deze vaste commissie heeft plezierjagers in haar gelederen!
Maar zowel de minister als de commissieleden negeren de (voorlopige) uitslag van het Sovon/Alterra-onderzoek, waarin de vos niet wordt genoemd als oorzaak van de snellere afname van het aantal weidevogels!
Zelfs het Faunafonds, een door de minister ingesteld adviesorgaan, dat in bepaalde gevallen, namens het Rijk, agrariërs schadeloos stelt voor door wild veroorzaakte schade en meestal een voorstander van bestrijding, staat voor wat de vos betreft achter het Sovon- en Alterra-onderzoek en acht het beslist niet noodzakelijk om de vos op de landelijke vrijstellingslijst te plaatsen.
Maar de minister veegt het advies van Sovon en Alterra én het Faunafonds inzake de vos gewoon van tafel. Merkwaardig echter dat de minister op andere punten, waar het Faunafonds wél adviseert de Canadese Gans te bestrijden, dit advies wél overneemt! Maar ook inzake de fazant, de woelrat, de bosmuis en de veldmuis weet de minister niet van wijken. Wat de laatste drie soorten betreft beroept de minister zich op de Europese Habitatrichtlijn, die veel soepeler is dan de Nederlandse wet. En in de Habitatrichtlijn worden deze drie soorten niet genoemd. Dus trekt men zich van de Nederlandse wetgeving niets aan!
jonge vossen

Voorbarig

Op de website van Wageningen University Research stond op 16 februari jl. een bericht over het bewuste Sovon-/Alterra-onderzoek, waarvan de resultaten op 11 maart 2006 zullen worden gepresenteerd. Weidevogelexpert drs H. Schekkerman van Alterra zegt in dit bericht o.a.: "wat uit het onderzoek gaat komen, ondersteunt het besluit om vossen te gaan jagen niet. Je kunt je afvragen of de jacht op vossen effectief is voor de weidevogels. Ons onderzoek was bedoeld om feiten te dragen voor een goede discussie over wat er moet gebeuren. Het besluit Veerman doorkruist dat".
Uit het onderzoek, waarbij camera's bij gruttonesten waren geplaatst, is o.a. gebleken dat de vos wel nesten heeft leeggehaald, maar niet in die mate dat dit dier ook maar direct op de landelijke vrijstellingslijst moet worden geplaatst. Er zijn bunzingen en hermelijnen gesignaleerd die hetzelfde doen als de vos. En reigers, meeuwen en buizerds zijn betrapt bij het eten van gruttokuikens. Er werd zelfs loslopende hond op de nesten geregistreerd. En: "Er zijn ook gebieden waar vossen zitten, maar waar geen problemen zijn", aldus drs Schekkerman. Hij noemt het besluit van de minister dan ook voorbarig.

Zorgplicht

Huichelachtig vinden wij het feit dat de minister in zijn brief, die bol staat van onbarmhartige bestrijdingsdrift, toch nog meent te moeten wijzen op de zorgplicht uit artikel 2 van de Flora- en Faunawet. Dit artikel luidt als volgt.
Art. 2 lid 1. Een ieder neemt voldoende zorg in acht voor de in het wild leve dieren en planten, alsmede voor hun directe leefomgeving.
lid 2. De zorg, bedoeld in het eerste lid, houdt in ieder geval in dat een ieder die weet of redelijkerwijs kan vermoeden dat door zijn handelen nalaten nadelige gevolgen voor flora of fauna kunnen worden veroorzaakt, verplicht is dergelijk handelen achterwege te laten voorzover zulks in redelijkheid kan worden gevergd, dan wel alle maatregelen te nemen die redelijkerwijs van hem kunnen worden gevergd teneinde die gevolgen te voorkomen of, voorzover die gevolgen niet kun worden voorkomen, deze zoveel mogelijk te beperken of ongedaan maken.
"Dit betekent bijvoorbeeld", aldus de minister, "dat degene die deze soorten bestrijdt met bestrijdingsmiddelen (gif - red.). de kans op doorvergiftiging dient te minimaliseren door de betreffende percelen te controleren en eventuele dode dieren te ruimen. Ons inziens een ónuitvoerbare opdracht voor de perceelhouder en…, hoe wil minister dit laten controleren!? - red. Het gebruik van gif blijft echter alleen mogelijk via een provinciale ontheffing. gebruik van klemmen is bijvoorbeeld voor de woelrat zonder ontheffing toegestaan (Welke dieren en hoeveel zullen daar ónbedoeld nog meer in terechtkomen? red.) Over de houtduif, het konijn, de kauw en de zwarte kraai, vier diersoorten waarvoor wij in onze brief ook hadden gepleit, rept de minister niet eens in zijn reactie. Kortom, een waardeloos antwoord, een waardeloos besluit, waardoor niet alleen vele nota bene beschermde dieren, maar ook de hele Flora- en Faunawet om zeep worden geholpen!

Koeienbejaardenhuis

Het is al weer negen jaar geleden dat wij schreven over het koeienbejaardenhuis• De Leemweg in het Friese Zandhuizen. Hier verblijven thans zo'n 40 koeien, die een productief leven op een melkveebedrijf, of soms na ontsnapping uit het slachthuis, hun oude dag daar mogen doorbrengen. Ze worden liefderijk verzorgd tot het (natuurlijk) einde van hun leven. Voor deze dieren geldt niet dat ze het hele jaar op stal moeten staan, zoals dat tegenwoordig bij het melkvee steeds vaker voorkomt. Nee, 's winters in de warme stal en de rest van het jaar in de wei. Maar…, we kunnen ons voorstellen dat de harde en ruwe betonnen vloer van de stal voor de vaak zeer oude koeien geen genoegen is om op te gaan liggen of weer overeind te komen! De oude botten hebben behoefte aan een zachtere ondergrond. In september 2005 deed de stichting De Leemweg dan ook een oproep via de pers om geld in te zamelen voor de aanschaf van rubberen zgn. comfortmatten, waarop de dieren gerieflijk kunnen liggen en waar het gaan liggen en opstaan zonder pijn en moeite verloopt. Inmiddels zijn de matten nog vóór de stalperiode vanaf december 2005 gekomen en de oudjes hebben er dus de afgelopen winter al van kunnen genieten, mede dankzij een bescheiden bijdrage van Rechten voor al wat leeft.
Indien u deze stichting ook wilt steunen, dan volgt hier het rekeningnummer: 31.02.36.355
t.n.v. St. De Leemweg, Molenhoek 25,
8421 PK
Oldeberkoop.

Verslag uit india

Zoals ons was beloofd ontvingen wij ca. 2 maanden na het vertrek van de twee Nederlandse dierenartsen naar Zuid-India een verslag van hun werkzaamheden tot dan toe voor de Koruna Society for Animals and Nature, waarover wij in ons vorige contactblad schreven. Het verslag gaat over de problemen waar de beide artsen mee te maken hebben, maar ook over de vele dieren die zij in korte tijd al hebben kunnen helpen. Naast het steriliseren van honden moesten er veel aandoeningen worden behandeld en operaties verricht. We citeren: "Er komen regelmatig honden binnen die wonden hebben die vol met maden zitten. Op dit moment zijn er drie honden met een oor vol met maden, wat dagen geleden met een wondje begonnen is". Na twee dagen behandeling "bleken er wel ong. 100 maden in te hebben gezeten (we hebben ze geteld)! En dat in één oor! Niet voor te stellen hoe erg dat voor zo'n hond moet zijn geweest!" Ernstige oogontstekingen maken het soms noodzakelijk een oog te verwijderen. Veel infecties worden behandeld en ook veel letsel als gevolg van overrijding door een auto of bus. Een veel voorkomend probleem bestaat uit verscheuringen in de huid. Soms komt dit door een ongeluk, maar ook vaak door beten van andere honden of ook van apen.
Naast hondsdolheid komen er veel ziektes voor die in Nederland niet (meer) voorkomen, zoals hondenziekte en tick fever (overgedragen door teken). Soms verkeren de dieren bij binnenkomst al in het eindstadium en dan rest nog slechts het verlossende spuitje. Behalve de ca. 40 honden die in en rond de kliniek verblijven en die hun dagelijkse en medische verzorging nodig hebben, worden er per dag ook tot zo'n 15 dieren binnengebracht, w.o. ook katten. Castreren, steriliseren, inenten, het zijn dagelijkse verrichtingen.
Al met al prachtig werk dat door beide dierenartsen wordt gedaan, waarmee zeer veel dieren worden geholpen, verschoppelingen, die zonder de Koruna Society aan hun lot zouden worden overgelaten. Het is slechts een kleine greep uit het uitvoerige verslag. In het volgende contactblad hopen wij u verder op de hoogte te kunnen houden als wij het volgende tweemaandelijkse verslag hebben ontvangen. Dankzij u, donateurs, konden wij ook aan dit project een financiële bijdrage geven!

Zwerfkatten

Maar laten we toch ook de vele zwerfdieren, m.n. katten, in ons eigen land niet vergeten! Het castreren en steriliseren en verzorgen van zwerfkatten in onze twee projecten is nog steeds in volle gang. Ook al kunnen deze katten niet allemaal particulieren worden geplaatst, ze krijgen dagelijks voer en drinken, ze hebben in 'kattenhuisjes' een onderkomen en krijgen indien nodig medische behandelingen zelfs operaties.
We kunnen met recht zeggen dat al deze zwervers een dierwaar leven leiden! Uw bijdrage voor de zwerfkatten blijft dan ook nog steeds meer dan welkom!

Straf op dierenmishandeling

Dat in de Verenigde Staten van Amerika behoorlijke straffen staan op dierenmishandeling kan men dagelijks zien op de t.v.-zender Animal Planet.
De straffen kunnen oplopen tot een aantal jaren gevangenisstraf of enkele duizenden dollars boete. Nederland zou hier een voorbeeld aan moeten nemen! Hier is het zelfs vaak onmogelijk om aangifte te doen van dierenmishandeling en als het al lukt, dan wc er met zulke aangiftes vaak niets gedaan, omdat andere zaken zoals moord inbraken etc. een hogere prioriteit hebben.
Zoals we al eens eerder schreven is uitgangspunt van onze Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren dat eerst moet kunnen worden vastgesteld dat dieren schade hebben ondervonden door menselijk handelen of nalaten, voordat bewezen kan worden verklaard dat er sprake is van een wetsovertreding.
Is het zo dat in gevallen waar wél duidelijk zichtbaar letsel of gezondheids- of welzijnsbenadeling aan een dier is aangebracht, het Openbaar Ministerie al nauwelijks of geen aandacht schenkt aan klachten daaromtrent gevallen waar géén nadelige gevolgen te constateren zijn valt met deze wet niet te beginnen, al is de handeling of het nalaten van de mens t.o.v. een dier nog laakbaar.

Alternatieve straf

In Lake County (Ohio - V.S.) is een rechter die veel fantasie aan de dag legt in bedenken van straffen, zo lazen we in de Volkskrant van 28 februari 2005.
Zware misdadigers gaan wel gewoon de gevangenis in, maar minder zware overtredingen kunnen kiezen tussen gevangenisstraf of een alternatieve straf.
Zo wordt bijvoorbeeld het veroorzaken van burengerucht bestraft met een dag in een stil bos doorbrengen, of verplicht luisteren naar klassieke muziek in plaats van naar hardrock. Wel heel doeltreffend vonden wij de straf die een vrouw kreeg opgelegd voor het feit dat zij 35 katjes in de winterse kou in een bos had achtergelaten. Zij werd veroordeeld tot 15 dagen cel, maar dat niet alleen: de eerste nacht van haar straftijd moest de vrouw in hetzelfde koude en donkere bos doorbrengen als waar ze de katjes had achtergelaten. "Uiteindelijk", aldus de Volkskrant, "hield ze het maar drie uur uit in het bos, waarna ze naar haar warme cel werd gebracht. Maar rechter Cicconetti had zijn punt gemaakt. Hij wilde de vrouw laten doormaken wat de 35 katjes, waarvan 9 dood gingen door de kou, ook hadden meegemaakt".

De Stichting Rechten voor al wat Leeft.

Auteur .

pijl omhoog