Is dieren hun vrijheid onthouden fout?

Als mens kunnen we ons er een voorstelling van maken wat er fout aan is om andere mensen hun vrijheid te onthouden. Als een kind geboren wordt, is dat de eerste fase op weg naar vrijheid. Door zijn opvoeding wordt hij er (als het goed is) stap voor stap op voorbereid om later als volwassene vrij te kunnen functioneren. Vrijheid is middel en doel voor een zinvol leven. Wat zinvol is, is aan ieder individu voor zich om dat te bepalen.
Dieren in de bio-industrie worden geboren óf op amper volwassen leeftijd opgegeten te worden óf gedurende een bepaalde tijd iets te produceren.
Wanneer een dier wordt gehouden om te worden gegeten is de tijd dat het dier wordt gehouden zo kort mogelijk. Langer kan economisch niet uit. Bekendste en meest omvangrijke voorbeelden zijn mestvarkens en mestkuikens. Deze dieren krijgen de minste gelegenheid om zich natuurlijk te gedragen en worden alleen gevoed om zo snel mogelijk te groeien. Hun korte leven bestaat voornamelijk uit verveling door het wachten in het donker. Eten en slapen is vrijwel hun enige activiteit. Op het moment dat zij geslacht worden, zijn zij dan ook niets gewend en is dit een stressvolle periode. Dit des te meer als zij over lange afstand worden vervoerd naar het slachthuis. In de eerste dagen van hun leven voelen zij te weinig en op de laatste dag van hun leven te veel.

Is dit erg: een dier als het ware op te laten groeien tot een gehandicapte, ten behoeve van de vleesconsumptie? Is het veroordelen tot verveling een laakbaar ten opzichte van een dier, schaadt dat hun welzijn schaadt? Is het niet optimaliseren van welzijn van dieren een vorm van mishandeling? Is een dierenleven zinvol als het alleen leeft om later gegeten te worden?

Is er een antwoord mogelijk dat een onverschillige kan overtuigen?

Als we andere mensen zien lijden, dan kunnen we ons in die ander verplaatsen en zo proberen ons een voorstelling er van te maken hoe dat voelt. De meesten van ons zullen dan proberen om die ander zo te helpen dat deze wordt bevrijd van het lijden.
Dat dieren hun totale vrijheid worden ontnomen al voordat zij worden gegeten, is iets wat de mens pas recent in de vorige eeuw heeft uitgevonden. Tot dan toe heeft het dier, voordat het werd gegeten, tenminste van zijn vrijheid kunnen genieten.
De manier die we nu hebben om dieren uit de bio-industrie te helpen is door onszelf te bevrijden: door geen vlees afkomstig uit de bio-industrie meer te eten en door ons te ontdoen van de mogelijkheid dat er geld verdiend kan worden aan het uitbuiten van dieren. Daarmee wordt het leven op zich niet zinvoller, maar is er wel minder zinloosheid en lijden.

Links is een ketting opgehangen om deze vleesvarkens enige afleiding te geven. Varkenshouders zijn bereid om hun varkens speelgoed te geven, mits het weinig geld kost en het liefst met als opbrengst dat het dier sneller slachtrijp wordt.

In de illustratie (rechts) wordt de samenhang geschetst tussen de begrippen die te maken hebben met vrijheid, recht en ethiek. Met de kleurverschillen van groen naar rood in de vlakken wordt als het ware gesymboliseerd dat, door het dier haar vrijheid te ontnemen, recht verwordt tot zorg en plicht.

Op Animal Freedom wordt betoogd dat een dier, net als de mens, recht op vrijheid heeft. Wanneer de mens dierrechten schendt, bijvoorbeeld door haar vrijheid in de intensieve veehouderij te ontnemen, dan is het welzijn van het dier in het geding. De veehouder (of degene die een huisdier houdt) heeft de verplichting om tenminste voor het dier te zorgen. Het beste zou zijn als hij een omgeving voor het dier zou creëeren waarin het zich natuurlijk kan gedragen.
Tenslotte, we vinden het een teken van innerlijke groei, respect en psychische volwassenheid om het dier zoveel mogelijk met rust te laten in vrijheid.