De overheid is er voor om grondrechten van haar burgers te beschermen. De basis van de menselijke grondrechten is vrijheid en gelijkheid. Wij vinden dat mensen die de belangen van dieren schenden ook een grens moet worden gesteld. Een nog duidelijker voorbeeld van schending van rechten dan in de intensieve veehouderij gebeurt is het houden van nertsen voor bont.
De economische belangen van de nertsenhouder vallen op geen enkele wijze onder een redelijk en rechtvaardig doel te scharen. De vrijheid van de nerts wordt hem afgenomen puur en alleen omdat zijn vacht geld waard is, terwijl het dragen van bont pure luxe is. Het houden van nertsen is daarom een immorele situatie.

Verder houdt de overheid de intensieve veehouderij met subsidies of opvangen van dierziektes in stand. Dit is ondemocratisch, want de consument betaalt daarmee in feite vooruit op de vleesprijzen. Het is veel eerlijker om minder belasting te betalen maar een hogere prijs voor vlees- en zuivel. Pas dan wordt de drempel voor de consument verlaagd om ook te kiezen voor alternatieven voor producten uit de bio-industrie.

Van politici verwachten we dat zij het wezen van hun uitgangspunten beseffen of deze nu christelijk, sociaal of liberaal zijn. Al deze uitgangspunten zijn gebaseerd op principes, die in wezen ook de vrijheid van het individu beschermen. Ook het dier zou onder deze bescherming moeten vallen. Van politici mag verwacht worden dat zij deze principes in hun beleid hanteren en een einde maken aan misstanden waarbij een morele grens wordt overschreden. De vraag is of politici deze taak nog serieus nemen.

Wij als kiezers zouden weer politici moeten kiezen die weten wat een moraal inhoudt en hoe dit vertaald moet worden in beleid. Natuurlijk moeten we niet terug naar de kleinburgelijke (vrijheidsbeperkende) moraal die ons land tot aan de zeventiger jaren kenmerkte. We moeten als het ware opnieuw vaststellen dat vrijheid en gelijkheid het wezen van de moraal vormen en er voor zorgen dat de gevolgtrekking daaruit geen dogmatische karakter krijgt.

Uit proefschrift "Protein Politics" van Dr Vijver blijkt dat de bio-industrie nog steeds passief en actief gestimuleerd wordt en er sprake is van een vergaande belangenverstrengeling tussen politiek en de agrarische sector. In 2005 worden de varkensboeren met vijf kamerleden in de Tweede Kamer oververtegenwoordigd. Feitelijk representeren de belangen van de 11 duizend varkensboeren slechts 0,17 kamerzetel. Deze vijf zijn: VVD-kamerlid en pluimveehouder te Markelo Gert-Jan Oplaat; LPF kamerlid Wien van den Brink, varkenshouder te Putten en oud-voorzitter van de Nederlandse Vakbond Varkenshouders; boerin te Hengevelde Annie Schreijer-Pierik, voorzitter van de vaste commissie voor Landbouw, Natuurbeheer en Voedselkwaliteit; dierenarts Henk Jan Ormel en Ger Koopmans, voormalig melkveehouder en langdurig bestuurlid van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond (L.L.T.B). Al deze kamerleden zijn lid van de vaste kamercommissie LNV en hebben belangen bij de instandhouding en uitbreiding van de bio-industrie.

Daarnaast wordt de boerenlobby gevormd door Janneke Snijder-Hazelhoff (VVD), melkveehoudster en Harm Evert Waalkens (PvdA), veehouder.

Open brief aan Minister Veerman (februari 2004)

Geachte minister,
Vorige week werd het in de Tweede Kamer schrikbarend duidelijk. Dierenwelzijn is het stiefkind van deze regering. (Moet je maar durven als je normen en waarden in de verkiezingsstrijd als speerpunt hebt ingezet.)

Voor de goede orde zetten we het waarde(n)loze regeringslijstje nog even op een rij.

  • U wilt geen maatregelen treffen om de misstanden in de bio-industrie, zoals het onverdoofd castreren van biggetjes of het doodgroeien van miljoenen kuikentjes, aan te pakken. U leunt achterover, wast uw handen in onschuld en zegt dat de marktpartijen er zelf maar uit moeten komen. Hoeveel dierenleed is er nog nodig om u te laten inzien dat juist u degene bent die maatregelen moet nemen?
  • U wilt het Honden- en kattenbesluit afschaffen. Daarmee geeft u onder andere malafide hondenhandelaren vrij spel met hun dieronvriendelijke praktijken: fokteven die aan de lopende band pups 'produceren', inteelt, verkoop van zieke pups enzovoort.
  • U wilt bestaande wetgeving om dieren te beschermen tegen onnodige, pijnlijke ingrepen terugdraaien. Binnenkort mogen bijvoorbeeld de staarten van lammetjes weer geamputeerd worden, terwijl de Nederlandse dierenartsen u hebben laten weten dat daar geen enkele medische reden voor is...
  • U heeft het wettelijke verbod op het fokken van nertsen voor bont ingetrokken. In ons land worden jaarlijks ruim 3 miljoen nertsen gedood voor hun vacht. En dat terwijl 87 % van de Nederlandse bevolking het fokken van pelsdieren en het dragen van bont verafschuwt.
  • U wilt niet in de wet vastleggen welke exotische dieren geschikt zijn als huisdier en welke niet. Daarmee blijft het dus mogelijk dat iedere burger een absoluut niet te houden wasbeer of schildpad en zelfs dodelijke spinnen of krokodillen in huis haalt. Dierenbeschermers van een aantal hardwerkende opvangcentra mogen de brokken opruimen.
  • U introduceert nieuwe vormen van bio-industrie, bijvoorbeeld de zeer intensieve kweek van vissen in de aquacultuur. Deze zitten met duizenden tegelijk in kleine betonnen bakken gepropt.
  • U maakt geen regels om het massaal voor de productie houden van konijnen, struisvogels, herten, eenden, kalkoenen en andere dieren in goede banen te leiden. Iedereen die wat bij wil verdienen kan deze dieren nu in principe houden op welke manier dan ook, zonder dat daar iemand naar omkijkt.
  • U staat toe dat vissen als paling en meerval in Nederland op barbaarse wijze worden gedood. De paling sterft langzaam in een zoutbad, de meerval langzaam op ijsscherven. Dit mag van u, ondanks het feit dat er wetenschappelijk is aangetoond dat deze dieren eigenlijk levend worden gestript en daarbij ernstig lijden.
  • U staat toe dat de lang bevochten Flora- en faunawet wordt uitgehold, met als gevolg dat allerlei dieren die in deze wet bescherming genieten, weer vogelvrij worden verklaard. De kraaien zijn hun leven niet meer zeker en ook de vos wordt keer op keer op de korrel genomen. En ook reeën worden nog steeds niet beschermd.
  • U bent niet van plan ook maar een centimeter verder te gaan dan het welzijnsbeleid dat de EU voorschrijft. Daar hoort ook bij dat u het meedogenloze non-vaccinatiebeleid van de EU passief volgt ten tijde van een grote epidemie als varkenspest of vogelpest. Met de dreigende ophokplicht van pluimvee wordt de discussie over de noodzaak van vaccinatie weer zeer actueel.

Het behoeft geen nader betoog. Wij - als vertegenwoordigers van honderdduizenden Nederlanders - maken ons grote zorgen over de intens slappe houding van deze regering. Dezer dagen praat u opnieuw met de Tweede Kamer over dit onderwerp. Wij roepen u op: Pak uw verantwoordelijkheid. Kijk over het EU-beleid heen. Neem zelf maatregelen, Nú. Laat uw geweten spreken ten gunste van het dier!

Hoogachtend,
Dierenbescherming, AAP, Bont voor Dieren, Faunabescherming, Sophia Vereeniging, Varkens in Nood, Wakker Dier

Titus Rivas: De meeste onveiligheid komt voort uit een ontmenselijkte, vervreemde manier van leven en grote sociaal-economische ongelijkheid. Die leidt namelijk tot grote frustraties en agressie en holt de maatschappelijke samenhang en solidariteit uit. In zo'n kille maatschappij zullen veel meer criminelen de kop opsteken dan in een warme, sociale en qua inkomen meer genivelleerde maatschappij. Wat de rechtse partijen doen, is in feite alles nog erger maken. Door een repressief beleid te voeren bestrijden ze alleen de symptomen van een collectieve ziekte die ze zelf veroorzaakt of verergerd hebben.
Door de ontmenselijkte werkelijkheid zelf niet ter discussie te stellen, verliest men ook de samenhang tussen de onrecht tegen dieren en onrecht tegen mensen uit het oog. Mensen zouden steeds asocialer zijn geworden doordat de normen en waarden er niet meer ingeramd worden. Terwijl de diepere, zo je wilt spirituele waarden nu juist verkracht zijn door de verrechtsing. Zonder die basis, zonder echte warmte, solidariteit en liefde, krijg je alleen maar een politiestaat zonder hart. Anders gesteld: hoe meer rechtse pleidooien voor puur vormelijke normen en waarden, des te minder pleidooien voor echte doorvoelde normen en waarden aan bod komen, terwijl de emancipatie van dieren en allerlei menselijke minderheden daar nu juist van afhankelijk is. Tot zover Rivas.
Jos Collignon

De Twentse hoogleraar Achterhuis verwijt politici in onze technocratische maatschappij dat zij een korte termijnpolitiek voeren op basis van zogenaamd goede bedoelingen. Dat is ook de kritiek van Animal Freedom. Politici zouden een duurzame politiek moeten voeren en zich moeten realiseren dat je niet veel boeren veel geld kunt laten verdienen en tegelijkertijd weinig dieren laten lijden. Een duurzame politiek houdt in dat er in Nederland net zoveel geproduceerd wordt als nodig is om de nationale behoefte te dekken en dat aan bedrijfsvoering de eis wordt gesteld dat geen dier er meer onder mag lijden. Dat is moreel verantwoord politiek bedrijven.

Uit een verslag van Partij voor de Dieren over de desinteresse onder politici in dierenwelzijn:

Op 15 april 2004 vond in de Tweede Kamer een ronde tafelgesprek plaats tussen organisaties en de specialisten van de Tweede kamerfracties. Het had een dialoog moeten zijn tussen politiek en vertegenwoordigers van relevante organisaties over de intensieve veehouderij.
In drie zittingen kwamen onder andere de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD), Natuur en Milieu, de Dierenbescherming, Land- en Tuinbouw Organisatie (LTO), Nederlandse Vakbond Veehouders (NVV) en de Productschappen voor Vee, Vlees en Eieren (PVE) aan het woord. Waar duidelijk bleek dat de organisaties een dergelijke bijeenkomst serieus nemen, daar bleek eveneens overduidelijk dat partijen van links tot rechts deze bijeenkomst even erg vinden als een bezoek aan de tandarts. Alleen PvdA (Waalkens), VVD (Oplaat) en CDA (Koopmans) waren gedurende de gehele bijeenkomst aanwezig. De ChristenUnie, SP, SGP en de LPF lieten het geheel afweten en kwamen niet eens opdagen. Terwijl kamerlid Marijke Vos (GroenLinks) af en toe wel en dan weer niet aanwezig was. Boris van der Ham (D66) was er slechts het laatste half uurtje bij.
Klaarblijkelijk was er geen enkele motivatie bij de fracties om veehouderij en dierenwelzijn serieus te behandelen. Na een vorig overleg in februari waar vele onderwerpen er door werden gejaagd laat de kamer wederom zien dat de Partij voor de Dieren een noodzaak is.
De kamerleden die gedurende de hele bijeenkomst aanwezig waren maakten er ook nog eens een toneelspel van. De ''aanvallen'' van met name Oplaat op alles wat groen en diervriendelijk is zijn bekend, dit VVD-kamerlid is immers de motor van een conservatieve meerderheid die alles wat leidt tot verbeteringen op het vlak van dierenwelzijn wil tegenhouden. Koopmans en Oplaat lieten alleen interesse zien bij de vertegenwoordigers van de sector. Met recht kunnen VVD en CDA gezien worden als marionetten van de sector die eigenbelangen nastreeft.

Zie ook: "Acht kritische vragen aan milieu-activisten" door de directeur Centrum voor Landbouw en Milieu Wouter van der Weijden en acht antwoorden door drie dierenrechtenactivisten.

En: Krista van Velzen (SP kamerlid): Veerman verzaakt zijn plicht.

Wie wil weten wat er op de menukaart staat van de politici die zich met landbouw bemoeien, klik hier.

Zeker in verkiezingstijd wordt door veel partijen een paradijs op aarde beloofd voor alle dieren in Nederland. Maar wat gebeurt er met deze mooie plannen als de schijnwerpers zijn gedoofd? Op welke politieke partijen die nu zijn vertegenwoordigd in de Tweede Kamer kunnen de dieren echt rekenen als het er op aan komt?