Sommige politici vinden het normaal om het grote publiek voor te liegen om hun beleidsbeslissingen te verdedigen. Zo heeft minister Jorritsma, toen zij nog op het ministerie van Verkeer en Waterstaat zat, met opzet de prognoses van de Betuwelijn gunstiger voorgesteld dan zij waren.
Of politici zwijgen. Minister Laurens Jan Brinkhorst van Landbouw, Natuur en Visserij en zelfs Jan Pronk van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu hoor je alleen over de gevolgen van mestoverschotten voor het milieu maar nooit over dierenleed in de intensieve veehouderij.
De gehele ploeg van Wim Kok probeerde de rol van de overheid terug te brengen om het bedrijfsleven meer ruimte te geven. Wel werd overheidsubsidie ingezet om de negatieve effecten van de intensieve veehouderij weg te poetsen en de export in stand te houden.
Vooralsnog lijkt de economie van ons land daarvan te profiteren. Dat is ook niet vreemd want iedereen die iets wil ondernemen wordt nauwelijks een strobreed in de weg gelegd. Ruimte om te werken kost anderen leefruimte.

Nederland wordt volgebouwd en dieren worden in de kleinst mogelijke ruimte opgesloten. Sommige intensieve veehouders durven zelfs te beweren dat zij op deze wijze een "constructieve bijdrage" leveren aan het ruimtegebrek in ons land!
Waar leidt dit toe?
Minister Jorritsma heeft verordonneerd dat er per jaar 1000 hectare voor het bedrijfsleven moet bijkomen. Als deze groei lokaal wordt tegengehouden omdat op het beoogde bedrijfsterrein nu nog dassenburchten voorkomen, verschijnen er schattingen in de media van miljoenen gederfde inkomsten. Hebzucht ten koste van alles is geen taboe meer. Je mag nu zelfs al klagen over het geld wat je had kunnen verdienen als je maar je zin krijgt. Niemand roept terug "Wees eens creatief en verzin een fatsoenlijk alternatief".

MAHATMA (staat voor "grote Ziel") GANDHI (1869-1948 Indisch politicus)
"The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated"

Het lijkt wel of het stellen van grenzen 'not done' is of verleerd. Ruim baan voor economische ontwikkeling!
Ook armoede in de Derde Wereld kan worden opgeheven door vrije handel, zo wordt het voorgesteld. Bijna 200 kinderen sterven per uur in de derde wereld. Weg met de grenzen en handelsbeperkende maatregelen!
Is het zo ingewikkeld om uitzonderingen te maken voor activiteiten en productiemethoden die niet deugen en export daarvan niet toe te staan? Denk aan kinderarbeid en bio-industrie. Het lijkt wel of iedereen het te druk heeft met geld verdienen om er over na te denken of er ondertussen geen dingen fout gaan.
Vuurwerkfabrikanten, onverantwoordelijke caféhouders, er lijkt een interventietaboe te rusten op het controleren van ondernemers, voorbeelden van een gevaarlijke gedoogcultuur en een inert poldermodel.

Wie voelt zich nog verantwoordelijk voor maatschappelijke ontwikkelingen? Wie neemt de politici serieus als zij de zaak verdraaien en voor de media mooi weer spelen?
Vrijheid is een groot goed maar kan alleen bestaan als de grenzen (in moreel handelen) duidelijk worden gehandhaafd. Wij zijn als burgers daarvoor zelf ook verantwoordelijk maar voor de grote lijnen hebben we de politiek. Gelukkig zijn er ook nog goede voorbeelden. Jan Pronk schreef in 2001 een discussienota over de toekomst van een op duurzame ontwikkeling gerichte milieuwetgeving in een verantwoordelijke samenleving: met recht verantwoordelijk!

Some politicians think it normal to lie to the public to defend their policy decisions. Dutch minister Jorritsma, when she was at the Ministery of Transport and Public Works, deliberately showed prognoses for the Betuwelijn (Dutch railway track to be built from the west to the east) off to their advantage.
Other politicians remain silent. Minister Laurens Jan Brinkhorst of Agriculture and Fisheries and Jan Pronk of Housing, Regional Development and the Environment will only speak out about the consequences of the manure surplus for the environment, but never about animal suffering in intensive cattle farming.
The entire team led by Prime Minister Wim Kok tries to reduce government involvement to give business more elbow space. But at the same time government subsidies are employed to smooth over the negative effects of intensive cattle farming and to maintain export.
For now it seems our country's economy profits from this, which isn't strange because everyone who wants to undertake something doesn't encounter the slightest obstacle. Space for work is costing others their living space.
Holland is built on from border to border and animals are locked into the tiniest spaces possible. Some intensive cattle farmers even dare claim that this way they are making a "constructive contribution" to the lack of space in our country!
Where will this lead?

Freedom is a great thing, but it can only exist when limits (in moral acting) are clearly maintained. We as citizens are also responsible for this, but for the broad outlines we have politics.

MAHATMA (means "great Soul ") GANDHI (1869-1948 Indian politician):
"The greatness of a nation and its moral progress can be judged by the way its animals are treated".

Minister Jorritsma has decreed that every year we need to add another 1000 hectares for business purposes. If this growth is stopped locally because the intended industrial estate still has badger burrows, the media publishes prognoses of millions in lost income. Greed at all cost is no longer a taboo. You can even complain about the money you could have made if only you had gotten your way. Nobody calls back "Be creative for a change and come up with a decent alternative".

It seems as if setting limits is 'not done' or forgotten. Make way for economic development!
Even poverty in the Third World can be removed by free trade, such is suggested. Almost 200 children die in the Third World every hour. Away with borders and trade limiting measures!
Is it so complicated to make exceptions for activities and production methods that are no good, and to ban export for these? Think of child labor and industrial farming. It seems as if everyone is too busy making money to think about things going wrong in the meantime.
Firework manufacturers, irresponsible café proprietors, there seems to be a taboo on intervention when it comes to checking up on entrepreneurs, examples of a dangerously tolerant culture and an inert poldermodel.
Who still feels responsible for social developments? Who takes politicians seriously when they twist facts and put on a show of friendliness for the media?