Het Nederlandse beleid ten aanzien van varkens- en vogelpest en MKZ is gekoppeld aan het Europese beleid. In 1991 heeft de EU besloten om niet meer te vaccineren om 2 redenen:
De gevolgen van vogelpest en MKZ voor vee
zijn bepaald niet welzijnsvriendelijk en
het is verdedigbaar om een ernstig door
MKZ getroffen en daaronder lijdend dier
in de veehouderij om humanitaire redenen
te doden.
In de Volkskrant van 20 december 2003: "De consument moet via een eenvoudig stippensysteem op het etiket kunnen zien of het vlees en de eieren die hij koopt op een verantwoorde manier zijn geproduceerd. Boeren 'verdienen' de stippen als hun producten vers en veilig zijn, het welzijn van het dier gerespecteerd wordt en het milieu ontzien." De Nederlandse overheid is de bewaker van het vaccin tegen MKZ. Een Nederlandse veehouder of dierenarts kan dus niet buiten de overheid om inenten. Wel of niet inenten is dus een politiek besluit op nationaal niveau. Het gevolg van inenten voor de nationale exportmarkt is afhankelijk van wat de rest van de EU doet. Zou Nederland eenzijdig overgaan tot inenten tegen MKZ van biologische en scharrelveestapels, dan moet het vermenging van biologisch en scharrelvlees aan de ene kant en bio-industrievlees aan de andere kant zien te voorkomen. Nu wil men nog wel eens biologisch vlees als bio-industrievlees verkopen als andere verkoopkanalen zijn gesloten. Wil men de veehouderij saneren mede in het belang van het welzijn van dieren dan is het meest effectief om de exportpositie op te geven. Dat opent tevens de mogelijkheid tot vaccinatie en kan het beste gepaard gaan met de eis van een ecologisch verantwoorde werkwijze. Als bio-industrieboeren dit niet willen dan moet deze eis toch zeker worden gesteld aan biologische (scharrel)veehouders, omdat exporteren van vee en vlees in strijd is met ecologische principes. Zij kunnen hiermee het goede voorbeeld geven. Wat betreft de evenhoevige dieren uit de "vrije natuur" pleiten we voor een terughoudend beleid. Laat MKZ en varkens- en vogelpest in de vrije natuur zijn natuurlijke gang gaan. Op deze wijze blijven de populaties op een natuurlijke manier op peil en wordt de levensvatbaarheid van deze dieren op een natuurlijke manier op proef gesteld. Hobbyboeren en dierentuinen zouden de vrije keuze moeten hebben om hun dieren te laten inenten. Het voordeel is dat zij hierbij geregistreerd worden, zodat een beter inzicht is in de omvang en locatie van deze veestapel. De kosten voor de registratie en vaccinatie kunnen op de hobbyhouders worden verhaald en zullen op minder bezwaar stuiten dan melding en dientengevolge doding van pluimvee. Daarnaast is het voor veel houders niet te begrijpen dat voor pluimvee in dierentuinen wel uitzondering wordt gemaakt om te vaccineren. Zie ook de oratie, uitgesproken bij de aanvaarding van het ambt van hoogleraar op het vakgebied Epidemiologie van Infectieziekten in de faculteit der diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht op dinsdag 17 juni 2003 door Dr Jan Arend (Arjan) Stegeman. |
Vogeldierenarts Jan Hooimeijer uit Meppel heeft grote bedenkingen tegen de massale inenting van sierpluimvee en watervogels tegen de vogelgriep. De vaccinaties zijn naar zijn mening niet bedoeld om sierpluimvee en watervogels te beschermen tegen vogelgriep, maar lijken uitsluitend ingegeven om het risico voor de commerciƫle pluimveehouderij te beperken. Hooimeijer vindt dat minister Veerman zich schuldig maakt aan 'volksverlakkerij'. |
Japanse site geeft consument direct info over herkomst groente en fruit Wanneer de Japanse consument in een winkel via zijn mobiel op Internet het SEICA-nummer van het door hem aan te schaffen product intikt, krijgt hij informatie over de teler, de transporteur en het product. De Japanners maken dankbaar gebruik van deze mogelijkheid om de herkomst van hun groenten en fruit te achterhalen. De afstand tussen kweker en consument wordt op deze manier virtueel verkleind. |