Veehouders worden op het verkeerde been gezetHet gevolg van compromissen is dat veehouders, die op zich welwillend staan tegenover milieu en dierenwelzijn, hun investeringen afstemmen op het bereikte compromis. Zij investeren bijvoorbeeld in Groen Labelstallen. Een Groen Labelstal kan in theorie een vrijwel nulbelasting voor het milieu opleveren. De mest die uit zo'n stal komt, moet nog wel worden verwerkt of uitgereden, maar deze belasting wordt niet meegerekend in de milieubelasting van de stal. Vaak gaat zo'n omschakeling naar een nieuwe stal samen met een schaalvergroting (dus meer dieren), immers een aantal milieubezwaren is verminderd. Kortom, het totaal aan betrokkenen die dierlijke producten produceren blijft te groot. De "zachte heelmeester" veroorzaakt hiermee dan wel geen stinkende wonden, maar in overdrachtelijke zin is door de aantasting van het dierenwelzijn wel degelijk "een wond geslagen". Veel actievoerders voor een schoner milieu en voor
dierenwelzijn sturen aan op compromissen met de landbouwsector
onder het mom "met kleine stapjes komt het ideaal sneller
dichterbij dan door het innemen van een radicaal standpunt".
Het is de vraag of dit effectief is. Door de automatisering kan een individuele veehouder
tegenwoordig vrijwel alleen een grote hoeveelheid dieren
"produceren". Daarmee spannen we qua dierenwelzijn het
paard achter de wagen. Doordat we nu veehouders met
het meeste lef een worst voorhouden dat zij extreem
veel geld kunnen verdienen, omdat hun producten kunnen
worden geëxporteerd, is er
nauwelijks een regulering van de misstanden te verwachten.
Immers er staat te veel op het spel en constructieve
en duurzame oplossingen worden zo lang mogelijk getraineerd. |
De situatie in de Nederlandse veehouderij lijkt een
beetje op een prisoners dilemma game. In deze
situatie worden 2 gevangenen (los van elkaar) tegen
elkaar uitgespeeld. Bekent de één en de
ander niet, dan gaat de ander vrij-uit. Bekennen ze
beiden, dan krijgen ze beide lichte straf. Zwijgen ze
beiden, dan krijgen ze beiden zware straf.
ad 1: In termen van de marktwerking: "bekennen" is
toegeven dat regulering en omschakeling moet, het gevolg
is minder verdiensten voor wie geen alternatief zoekt
en veel moeite om een nieuwe investering winstgevend
te maken; Het beste voor allen is eerlijk samenwerken en de situatie opheffen dat enkelen onevenredig rijk worden, maar er vele verliezers zijn. Het alternatief en de oplossing
|