Welke vormen van handelen met dieren moeten verboden worden?
Logisch is een verbod van mishandeling en verminking, zowel lichamelijk als
psychisch: couperen, fokken van gedrochten, zowel via
klassieke fokmethoden als met genetische manipulatie,
verwaarlozing, wreedheden tijdens transport
van dieren, vivisectie, vals maken van honden, bepaalde vormen van
dressuur (dansende beren), wrede spelletjes
met dieren, onnodig blootstellen aan levensgevaar ("military").
Bio-industrie en plezierjacht afbouwen
Ook zullen mensen weinig moeite hebben om situaties
zoals de bio-industrie waarin dieren hun gehele leven
in onrechtmatige vrijheidsberoving leven, te laten verbieden.
Voorts hebben gelukkig weinig mensen waardering voor
het doden van dieren "voor het plezier". Moeilijker
ligt het wanneer de dieren slechts korte tijd hun vrijheid
verliezen of wanneer hun welzijn slechts voor een relatief
korte tijd in het geding is. De slacht of de plezierjacht
is zo'n voorbeeld, maar ook het gebruik van dieren in
de amusement. Een wettelijke beperking van de (vis)vangst
en slachten van dieren in de veeteelt tot die methodes
die het lijden van het dier het kortst doen duren zal
ook geen grote problemen opleveren. Als men dieren wil
eten, zit er niets anders op dan het dier (zo snel en
effectief mogelijk) te doden.
Maar hoe zit het nu met bijvoorbeeld de hengelsport
of duivensport? Dit aantasten van het welzijn van het
dier ten behoeve van recreatieve doeleinden is
in strijd met het recht van het dier op vrijheid. Zou
zoiets ook verboden moeten worden of is een ontmoedigingsbeleid
ook een mogelijkheid? Anders dan bij de plezierjacht
waarin het doden van het dier centraal staat is de intentie
van de hengelaar meestal beperkt tot het vangen van
de vis. Is de vis eenmaal gevangen dan wordt deze meestal
weer losgelaten. De visser is er niet op uit om de vis
te doden of pijn te doen. Toch is het vangen van een
vis met een haak of met een net een aanslag op de lichamelijke integriteit
van de vis, hoe kort het ook duurt.
De duivensport is er niet op gericht om het welzijn
van het dier te benadelen en men kan deze zo inrichten
dat de vrijheid van het dier zo kort mogelijk wordt
benomen.
Het lijkt er op dat een ontmoedigingsbeleid hierbij
sneller en breder acceptatie zal vinden dan een verbod.
Bij de hengelsport kan men denken aan:
het niet meer uitzetten van vissen (is daarnaast
overigens ook een vorm van faunavervalsing)
het verbieden van vissen voor jeugdigen (zonder
toezicht van volwassenen)
een maximum aan de afstand, frequentie en de tijdsduur
die een duif weg van huis is
een inperking van de financiële speelruimte voor
deelnemers
Daarnaast kan door educatie op scholen en door
de overheid aan volwassenen gewerkt worden aan een mentaliteitsomslag
onder mensen die met dieren omgaan met als boodschap:
dieren hebben recht op vrijheid
neem geen doorgefokt huisdier
neem geen exotisch huisdier
neem geen huisdier dat in een kooi, terrarium of
aquarium moet worden gehouden
neem geen jong huisdier als je jonge kinderen hebt
neem geen hobby waarin het welzijn van dieren in
het geding is
met dieren worden geen wedstrijden gehouden
Tenslotte moet worden aangetekend dat er ook vormen bestaan
van ongewenst vrij laten van dieren. Bedoeld
wordt het loslaten van dieren in een omgeving, waar
ze zich zonder menselijk ingrijpen niet kunnen handhaven.
Deze regel geldt voor min of meer in natuurlijke staat
levende, door de mens in een afgezonderd
gebied geïntroduceerde dieren als Heckrunderen,
koniks en moeflons. In de praktijk komt het er op neer
dat deze dieren niet zodanig verwaarloosd mogen worden,
bij extreme weersomstandigheden of bij ziektes, dat
langdurig lijden optreedt. Door de introductie in een
afzonderlijk gebied van beperkte omvang is de mens verantwoordelijk
voor het welzijn van deze dieren.
Ook het houden van exotische dieren in (particuliere)
dierentuinen, wanneer het niet het voorkomen van het
uitsterven van de soort betreft, is een vorm van ongewenst
vrij laten, ondanks dat misschien daar de natuurlijke
situatie zoveel mogelijk wordt benaderd.