Op deze pagina staan de misstanden per diersoort. We hebben de bezwaren tegen de bio-industrie ook per type bezwaar gerangschikt. | ||||||||||
Misstanden bij:
(bron: o.a. Dierenwelzijnsnota LNV, landelijke Dierenbescherming) |
||||||||||
![]() Klik hiernaast op het plaatje voor een vergroting. Klik nog een keer om het te laten verdwijnen. ![]() ![]() ![]() |
||||||||||
Varkens worden soms bijna 24 uur per dag
in het donker gehouden om hen rustig te houden.
Vanaf 2002 is verplicht dat varkens voor tweederde
op een vaste bedrijfsvloer staan. Eenderde van
de bedrijfsruimte bestaat uit roosters zodat de
mest in een ruimte onder hen valt. Zodoende staan
ze de hele dag in een ammoniaklucht. Door hun
verblijf op de roostervloer lijden de dieren aan
pootgebreken. Door het leven in voortdurende duisternis
in die kleine hokken zijn ze niks gewend en raken
bij het vervoer naar het slachthuis (na 3
tot 6 maanden) in paniek. Dit wordt des te erger
tijdens langdurige exporttransporten.
Alleen al vanuit Nederland gaan elke dag zo'n
10.000 varkens en biggen op transport, om in een
ver land geslacht of vetgemest te worden. Varkens
zijn slechte reizigers. Ze zijn gevoelig voor
stress en worden onderweg snel ziek. Twee op de
drie varkens zijn ziek ten tijde van de slacht. |
||||||||||
Biggen gaan na een zoogperiode van 3 tot 4 weken (i.p.v.
de natuurlijke 14 weken) naar de speenafdeling.
Op de leeftijd van ongeveer 72 dagen gaan ze naar
het mestbedrijf.
Vanaf deze leeftijd tot ze naar de slachterij
gaan op de leeftijd van ongeveer 6 maanden krijgen
ze 0.7 m² ruimte per dier. Varkens hebben een robuust immuunsysteem, dat
in het algemeen goed tegen stress kan. Toch zijn
er een aantal specifieke omstandigheden die er
toe leiden dat stress het risico van infecties
vergroot. Dr Johanna de Groot noemt in haar proefschrift
onder andere het gewond raken na onderlinge gevechten
door het mengen van dieren die elkaar niet kennen,
het onverdoofd castreren en het inspuiten van
inactief virus als vaccin. De Groot: 'Veehouders
doen er goed aan, die zo veel mogelijk te vermijden'. |
||||||||||
De controlefrequentie
is zo laag (1 keer per 10 jaar), de kans op een
boete zo klein bij constatering van een overtreding
(90% krijgt slechts een waarschuwing) en de boete
zo laag, dat het voor varkenshouders financieel
loont om de wet te overtreden. |
||||||||||
![]() Klik op de plaatjes hiernaast voor een vergroting. ![]() |
||||||||||
Koeienworden gemiddeld niet ouder dan vier-en-half jaar. Ze kunnen onder ideale omstandigheden wel 30 jaar worden, maar de productie is na 6 jaar (melken) niet meer op topniveau: ze zijn uitgemolken. Tijdens hun volwassen leven krijgen ze elk jaar opnieuw een kalf, omdat dat de enige manier is om hun melkgift op te wekken. Het kalf wordt direct of na maximaal 1 week bij de moeder weggehaald om een band tussen moeder en kind te voorkomen. Een boer is verplicht om binnen 3 dagen na de geboorte een kalf te voorzien van oormerken. Het is pas na 10 dagen toegestaan om het kalf naar de slacht te laten transporteren of naar een ander (vetmest)bedrijf. Sommige landen als Engeland exporteren zelfs kalveren naar Nederland om hen hier in korte tijd slachtrijp te laten "mesten". De eerste dagen na de geboorte is de smaak van de moedermelk (biest) afwijkend van smaak en extra gezond voor kalveren (om het de eerste levensdagen extra te beschermen). De biest wordt dan ook aan kalveren gevoerd. Koeien zijn een productiemiddel die niet meer hun natuurlijke gedrag kunnen vertonen. Er wordt bespaard op zoveel mogelijk kosten om te concurreren op de exportmarkt. |
||||||||||
KalverenDe eerste acht weken worden de kalveren veelal apart van hun moeder en elkaar (in "iglo's") gehuisvest omdat zij een sterke zuigbehoefte hebben. Zouden ze in groepen geplaatst worden dan zuigen ze aan elkaar. Daarnaast is de hedendaagse melk door selectie op economisch aantrekkelijke samenstelling eigenlijk te vet voor kalveren. Kalveren die voor de vleesproductie zijn uitgekozen
worden hooguit zes maanden oud. Stierkalfjes,
die soms buiten worden gehouden, zijn later slachtrijp
en worden hoogstens ongeveer achttien maanden
oud. |
||||||||||
Legkippen
Legkippen worden ongeveer 1 jaar,
dan hebben ze ongeveer 300 eieren gelegd en
zijn ze alleen nog maar geschikt voor de soep.
We hebben een speciale pagina met verwijzingen naar dia's en video's over het leven van kippen in de mesterij en voor de leg. |
||||||||||
Mestkuikens leven ongeveer 6 weken, dan worden ze geslacht.
In die korte tijd groeien ze met speciaal voedsel
razendsnel op van kuiken tot halfwassen
kip. Zouden ze langer in deze omstandigheden
leven dan zouden ze te zwaar worden en zichzelf
letterlijk doodgroeien. "De kippen van nu kunnen binnen 6 weken 2,6 kg zwaar worden. Ze kunnen lam worden en hebben hartproblemen. Men verwacht dat over 5 jaar de kippen in dezelfde periode 3 kg zijn. Er zijn al zulke kippen gefokt. Dierenbeschermers menen dat gezondheidsproblemen bij kippen zullen toenemen. Fokkers zeggen dat kippen daarentegen erop worden gefokt: ze worden robuuster. De meeste supermarkten zeggen er geen weet van te hebben dat zulke zware kippen in zo'n korte tijd gefokt worden. |
||||||||||
Wie is verantwoordelijk?Tijdens de aanvoer van kippen naar het slachthuis op 13 mei 2004 stelde een dierenarts onregelmatigheden vast. De kippen hadden onvoldoende ruimte om in een natuurlijke houding te kunnen rechtstaan. "Sommige kooien waren leeg, terwijl andere overvol zaten", lichtte substituut Vera Van Den Heede toe. "Tijdens de inspectie werd vastgesteld dat nogal wat kippen letsels aan poten, vleugels en kop hadden opgelopen. Omdat de problemen bleven duren, werd het transportbedrijf gedagvaard". |
||||||||||
Volgens een dierenarts zaten 91 kippen met de koppen geklemd, terwijl bij 714 kippen bloeduitstortingen werden vastgesteld. Meester Vanden Bogaerde trok die bevindingen in twijfel: "Hoe kan iemand op een totaal van bijna 24.000 kippen zoiets controleren. Er zijn bij elk transport dode kippen. De transporteur is maar een radertje in de ketting van boer tot slachthuis. Elk transport wordt door de boer geladen". |
||||||||||
![]() ![]() |
||||||||||
KalkoenenIn de commerciële kalkoenenhouderij worden de dieren met duizenden tegelijk in een kleine, donkere ruimte gehouden. Dit leidt veelal tot agressiviteit, pootproblemen, stress, verenpikken en kannibalisme. Door de intensiviteit van de houderij (vergelijkbaar met de vleeskuikenhouderij) kan er in de eerste levensweek van de jonge dieren een uitvalspercentage (sterfte) van 40% voorkomen! De doelstelling van deze bedrijfstak is gelegen in het zo snel mogelijk vetmesten van de kalkoenen. Het fokbeleid is dan ook gericht op een hoge groeisnelheid. Een ingrijpend gevolg van deze selectie is dat de dieren niet meer op een natuurlijke manier kunnen paren. De hanen zijn te zwaar gefokt. Kunstmatige inseminatie is de enige manier waarop de hennen kunnen worden bevrucht. |
||||||||||
Ganzen Foie Gras(rm-video)
De productie van foie gras is in Nederland verboden, maar het wordt wel geïmporteerd. De productie gaat als volgt. De ganzen lopen de eerste maanden van hun bestaan
gewoon los. Per dag nemen ze ongeveer 2 ons voedsel
tot zich, verdeeld over de dag. Dan komt het moment
dat ze productierijp zijn: bij eenden twee weken
voor hun dood, bij ganzen drie weken. Opgesloten
in kleine individuele kooien (eenden) of in kleine
gezamenlijke ruimten (ganzen) krijgen ze twee-
(eenden) of driemaal daags (ganzen) een 30 centimeter
lange trechterbuis in hun strot geduwd. |
||||||||||
![]() ![]() |
||||||||||
Nertsen(maar ook vossen, konijnen, wasberen, muskusratten en chinchilla's) In het voorjaar worden de jonge nertsen in een kooi geboren. Na zeven maanden (als de dieren hun wintervacht hebben) worden ze gedood en gevild. Tijdens hun korte leven zitten de dieren in veel te krappe kooien. Ze kunnen niet rennen, zich verstoppen of vluchten. Zwem- en viswater ontbreekt. In de kooi is slechts een drinknippel waar ze hun drinkwater uit krijgen. Nertsen zijn ongedomesticeerde roofdieren die dezelfde eigenschappen hebben als hun in het wild levende soortgenoten. Geen wonder dat zij gek worden van verveling en frustratie als zij in een klein kooitje leven. Dat is ook te zien aan het abnormale, stereotype gedrag dat nertsen in gevangenschap vertonen. Dit gedrag bestaat uit het eindeloos herhalen van zinloze bewegingen (vergelijk het met het continue heen en weer lopen van roofdieren in slechte dierentuinen). Daarnaast bijten nertsen regelmatig hun eigen staart en vacht kapot. Ze lopen vaak langdurig in rondjes of draaien voortdurend met hun kopje rond de drinknippel. |
||||||||||
KonijnenDeze categorie dieren is er relatief het slechtst aan toe. De voedsters (vrouwtjeskonijnen) zijn niets meer dan wegwerpartikelen. Als een voedster niet langer zeven nesten per jaar kan werpen, dan wordt ze afgevoerd. Het vervangingspercentage bij de voedsters ligt rond de 90%! Daarnaast wordt jaarlijks nog eens 55% van de voedsters wegens ziekte afgevoerd! Dit betekent dat er onder de voedsters een vervangingspercentage van ruim 145% is! Ook onder jonge konijnen is sprake van een hoog sterftecijfer; van de jonge dieren sterft 15% voor ze bij het moederdier worden weggehaald. Daarna sterft nog eens 10% van de jonge dieren. Dit zijn schrikbarend hoge percentages die vooral te wijten zijn aan de slechte huisvesting van de dieren in de intensieve konijnenhouderij. |
||||||||||
![]() ![]() ![]() |
||||||||||
Internationale dierentransportenOp de site van Compassion
In World Farming (CIWF) worden alle misstanden
tijdens de dagenlange internationale transporten toegelicht. De dieren die internationaal worden
getransporteerd zijn schapen uit Engeland die o.a. in Griekenland zonder verdoving geslacht worden. Paarden en ezels uit Litouwen die in Italië geslacht worden,
maar ook varkens uit Nederland: Internationale transporten vergroten de kans op verspreiding van Mond- en Klauwzeer. De dieren die dagen onderweg zijn komen op allerlei plaatsen waar ook dieren uit andere landen langskomen. "Niet of onvoldoende verdoofd slachten". |
||||||||||
De visindustrieBij het gebruik van sleepnetten wordt niet alleen
gewenste vis gevangen. Sterker nog, 70% van de
vangst gaat weer overboord, omdat het door ondermaats
zijn wettelijk verboden is deze vis aan land te
brengen, of omdat het toegestane quotum reeds
bereikt is, of omdat de vissoort commercieel oninteressant
is. De overboord gezette vis is op dat moment
reeds doodgedrukt, gestikt of anderszins overleden.
Voor zeevis zijn er nog geen regels voor humane
doding. |
||||||||||
Voor meer beelden van de levens in onvrijheid van deze dieren (en andere diersoorten) voordat ze gedood werden, bezoek de website van fotografe Jo-Anne McArthur. |
||||||||||
Er zijn veel weblogs over de scha(n)de en de nadelen van de intensieve veehouderij. |